ขอบคุณเธอคนดีนะที่รัก ให้ประจักษ์บทเรียนในครั้งนี้ คำว่าพรากจากลาธรรมดาฤดี ไม่วันนี้วันหน้าต้องลากัน ขอบคุณอีกทีนะที่รัก สอนบทภักดิ์บทโศกในโลกฝัน มายาใดไหนเล่าเท่าผูกพัน บ่วงนิรันดร์พันธนาพาหลงทาง ขอบคุณอีกทีนะที่รัก แม้นเจ็บหนักได้คืนใจใสสว่าง มองโลกนี้อย่างเข้าใจในอ้างว้าง รู้วางว่างทางสายโศกโลกวกวน เจ็บมากพอไม่ขออีกทีแล้วที่รัก ขอหยุดพักรักหลอนซ้อนสับสน เจริญสติเยียวยารักษากมล พาให้พ้นวิบากกรรม..เลิกคร่ำครวญ...!
พุด 2 มิ.ย. 2552 11:11 น. - ID 126404 
1378
7
0
2 มิถุนายน 2552 11:15 น. - comment id 993667
งั้นขอรัก 2 ทีแล้วกันนะคะ
2 มิถุนายน 2552 11:24 น. - comment id 993679
ไอซ์น้องรัก หายไปนานนะคะ ได้เลย...ค่ะจะขอทีสองทีสามที ร้อยทีพันที แต่ทุกทีก็เหมือนเดิม เหมือนเดิม เพิ่มคือภพชาติพิสวาสมายาน้ำผึ้งพิษ ค่ะ..ก็พยายามรจนาให้เตรียมใจไว้ สำหรับความรัก คือความทุกข์ไงคะ ไม่ว่ารักอะไร ห่วงอะไร บ่วงใจ สร้อยโซ่กรรม ก็ตามมา พี่พุด รจนาจากประสบการณ์ตรง ประสบการณ์จริงค่ะ น้องรัก
2 มิถุนายน 2552 11:37 น. - comment id 993688
พี่พุดที่รักคะ อนงค์นาง รู้แจ้งเห็นจริงแล้วว่า ความรักคือความทุกข์ ธรรมะเท่านั้นที่เป็นเครืองเตือนใจให้หลุดพ้นจากบ่วงรักไปได้ ขอบคุณพี่พุดมากมายที่คอยพร่ำสอนเตือนสติน้องๆทุกคน วันนี้น้องมีความสุขใจในรสพระธรรมอย่างหาที่เปรียบมิได้ ขอผลบุญนี้จงดลบันดาลให้พี่คนดีมีแต่ความสุข ความเจริญตลอดไปนะคะ ด้วยรักและเคารพ
2 มิถุนายน 2552 11:52 น. - comment id 993701
ดัดแปลงมาจากที่ ไปเขียน ไวที่บ้าน น้องภา ครับ คุณ พุด ครับ ๐ หากจำเป็นก็จำใจให้เธอจาก แม้ห่วงมากเพียงใดโศกไห้หวล แม้สุดรักสุดหวงห่วงเนื้อนวล โศกกำศรวลหลบหน้าคราเธอไป ๐ เพราะรู้ว่าเธอไปดีกว่าที่คิด ในดวงจิตจึงสะพรั่งกว่าครั้งไหน งามกว่าทุกคราวที่มีจากไกล และอภัยกันและกันวันจากลา ๐ คนเรามาพบกันนั้นแสนยาก ยิ่งลำบากอยากผูกพันร่วมฝันหนา เมื่อไม่อาจรวมทางต่างไคลคลา ใยจึงมาผูกขวัญไว้ให้เพียงเรา ๐ ไม่ต้องรอห่วงใยไปดอกขวัญ พร้อมทุกวันแม้เธอจากยากและเหงา เพราะรู้ว่าต่อแต่นี้ไม่มีเรา ขอเพียงเงาขวัญน้องไว้ครองใจ ๐ ขอให้เธอไปดีสมที่หวัง รู้ขวัญยังก้าวย่างหางสดใส ไม่ว่าขวัญนั้นย่างหนทางใด จะส่งใจไปเฝ้าขวัญทุกวันคืน .............
2 มิถุนายน 2552 12:25 น. - comment id 993715
ไม่รักก็ไม่ทุกข์นะคะพี่พุด แจ้นเลยหยุดรักแล้ว
2 มิถุนายน 2552 12:41 น. - comment id 993726
2 มิถุนายน 2552 13:03 น. - comment id 993732
น้องแจ้นที่รัก วัยวันของน้องๆยังคงต้องเรียนรู้โลก เรียนรู้รัก เรียนรู้ทุกข์ แล้วเมื่อเห็นทุกข์ก็จะเห็นธรรม หันมาเรียนรู้ธรรมค่ะ คนดี... ความรักคือสิ่งสร้างสรร งดงาม เพราะหากทุกคนวิ่งหนีรัก กันหมด เผ่าพันธุ์มนุษย์คงหมดโลก เช่นกัน สมดุลย์ของความรักคือ การรักด้วยปัญญา มีเมตตา โอบเอื้อ แบ่งปัน อภัย ทั้งสิ้นทั้งปวงคือธรรมะนั่นเอง ส่วนอีกรักแบบทางโลกย์ คือหวง หึง ห้าม กระทั่งร้อนนั้นกลายเป็นรักร้อน ใช่รักให้เป็นรักใสเย็นสงบงาม โลกนี้ถึงมากมายด้วยรักที่ไร้ประสิทธิภาพค่ะ คำว่ารักที่งดงามคือรักแบบพึ่งพาพึ่งพิง พอเพียง เพียงพอ ไร้ร้องขอ เพียงเป็นผู้ให้ ไม่ว่าระหว่างคนกับคน ฤาคนกับโลกก็ตามที และรักแบบนี้ จักยาวยืนชื่นใจไปด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้นค่ะ
2 มิถุนายน 2552 15:27 น. - comment id 993801
อกเอ๋ยอกหัก ด้วยถูกความรักปักอก เจ็บช้ำซ้ำเติมเพิ่มพก จนในหัวอกกลัดหนอง หวังไว้ในรักจักชื่น กลับมาเหม็นหื่นไม่สมปอง จึงนั่งดูรักยามมอง มากมายหม่นหมองหมางเมิน
2 มิถุนายน 2552 16:13 น. - comment id 993831
พี่ภาสุรีย์เขารู้หรือยังเนี่ย ว่าพี่พุดคิดแบบนั้นอ่ะ 555+ ส่วนเอิงอ่ะ ยังเจ็บไม่พอ จะขออีกซักที
5 มิถุนายน 2552 09:10 น. - comment id 995199
สวัสดีค่ะกลอนเขียนได้อารมณ์สุดๆเลยนะคะ และเป็นจริงเป็นที่สุดเลย นับถือค่ะ ที่พี่พุดบอกว่าพบธรรม และเข้าใจธรรม จากประสบการณ์ ที่เกิดขึ้นกับตัวเอง เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งเลยนะคะ คนเราจะเรียนรู้ได้ดีที่สุด ก็ตอนที่เรียนรู้ด้วยตัวเองค่ะ ฟังมาก็อาจจะไม่เท่าไหร่ สู้เจอกับตัวเองจะดีกว่า แต่บางอย่างก็มีขีดจำกัดของมันเหมือนกันนะคะ ขอบคุณพี่พุดมากมายจากใจจริงๆค่ะ
19 สิงหาคม 2552 23:30 น. - comment id 1002727
น้องอนงค์นาง ที่รักยิ่ง ระหว่างเรามีคำเชื่อมอยู่คำนึงค่ะ *สายน้ำผึ้ง* ไว้กระซิบบอกว่าด้วยเหตุใดนะคะ คนดี น้ำค้างคำน้องนั้น หยาดสายลงในบึงใจพี่พุดแล้ว ณ นาทีนี้ ค่ะ จริงๆพี่พุดรจนางานความรักมามากมาย แทบทุกทุกข์รูปแบบ ทั้งงามเอมอิ่ม ทั้งพลัดพรากจากลา ทว่าจะแฝงสัจจธรรมไว้ขัอหนึ่งเสมอ คือรักให้เป็นรักให้เย็นใสงาม พี่พุด มิได้แอนตี้ความรัก เพราะรักคือพลังที่จักหมุนโลกนี้ เราทุกผู้ ก็มาจากความรักความใคร่ ทั้งสิ้นทั้งนั้น หากทว่า เมื่อรักแล้วจงรักด้วยสติรักด้วยปัญญา ดั่งคำว่าคู่บุญคู่ธรรมคู่ทอง เพื่อพากันลอยล่องท่องมหานทีธรรมธารา พากันสู่ไปยังฝั่งฝันพินพานนิรันดร์ สุขนิรันดร์ มาตรแม้นจักต้องฝ่าฟัน พายุ สายฝน คลื่นลมแรงสักปานใด ด้วยดวงใจ แห่งศรัทธาปิติเกษม จักนำพาให้เรา พบ...ทางพบธรรม ค่ะ ......................... ในราตรีที่ดวงตาเทพยดาฟ้าดิน เฝ้าดู วันที่พระประทีปแก้ว ตัดสินพระทัยแล้วจะอำลาชีวีทางสายโลกย์ โศกสุขว่ายวน คืนนั้นคือคืนแห่งการดับมืดมน แด่ดวงใจพุทธชนตราบชั่วกาลกัลป์ นิจนิรันดรค่ะ ภาพบนที่นำมา ไม่ว่ารักเสน่หา รักใด จะนำพามาให้เกิดโซ่สายใยสายใจ ที่คือบ่วงให้ห่วงใยตราบชีพวายค่ะคนดี และนำมาซึ่งสุขนี้ที่ต้องเวียนว่าย ใช่จะเลือกรับได้เพียงสุขด้านเดียว และสุขใดไหนเล่าจะเทียมเท่าสุขที่ ไม่ต้องเกิดแก่เจ็บตายอีก นะที่รัก นะคนดี จากใจพี่พุดไพร พุด 02 มิ.ย. 52 - 12:03 IP 116.58.231.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
