จากเนินผาแลละลิบลงเบื้องล่าง มนุษย์ต่างเวียนว่ายสายธารฝัน เรียนรู้โลกโศกเศร้าหนาวนิรันดร์ แท้วนวันวนวัยในวังวง เดียวดายหน่ายนึกล้ำลึกนัก เบื่อรักเบื่อรอกิเลสหลง พาจิตดวงใสใจดวงงามคิดพะวง อยากเดินตรงสู่เส้นทางร้างไร้ใด ลำพังนั่งเฝ้าดูละคอนสอนชีวิต หยุดคิดหยุดปรุงแต่งแย่งสิ่งไหน แค่เพียรเจริญสติภาวนารักษาใจ ต่อสายใยกุศลพ้นแรงกรรม หยาดน้ำตานางฟ้าระรินหลั่ง ราวจะสั่งคำลาอย่าครวญคร่ำ ไม่ช้านานหวานฤาตรมในรอยจำ ผ่านคืนค่ำรออรุณรุ่งอาทิตย์อุทัย....! ............................................
1 มิถุนายน 2552 18:14 น. - comment id 993394
ครับ
1 มิถุนายน 2552 18:50 น. - comment id 993430
มารับรสธรรมะ เพื่อลดละบางอย่าง ปล่อยให้มันเบาบาง ชีวิตจะได้ว่างๆ.งบางวัน.... บทกวีไพเราะ ภาพงามมากค่ะ...
1 มิถุนายน 2552 22:26 น. - comment id 993510
คุณคนกุลา...ขอบคุณค่ะ
1 มิถุนายน 2552 22:28 น. - comment id 993511
น้องกิตติกานต์... พี่พุดขอบคุณค่ะ ที่เข้าใจสิ่งที่ใจพี่พุดจะสื่อออกมา อาจจะเห็นทุกข์มากมายจึ่งเห็นธรรมนะคะ ขอบคุณนะค พี่พุดะ
2 มิถุนายน 2552 14:43 น. - comment id 993774
สวัสดีค่ะพี่พุด คนเราต้องรู้จักทุกข์จึงจะรู้ว่าสุขมีค่ามากแค่ไหน และเมื่อเกิดความทุกข์แล้วก็พยายามหาทางออก เพื่อให้พ้นจากทุกข์ที่เกิดขึ้น สิ่งที่ดีที่สุดคือธรรมะ แม้ไม่ต้องนุ่งห่มผ้าเหลืองจีวรแบบพระ เราก็ศึกษาธรรมะได้ค่ะ มีสติอยู่ตลอดเวลา ก็ไม่มีอะไรทำร้ายเราได้ค่ะ ขอบคุณอย่างสุดซึ้งนะคะ พี่พุดที่แสนอ่อนโยน
2 มิถุนายน 2552 15:32 น. - comment id 993806
เอิงขอโทษที่หายไปนานนะคะพี่พุด คือหลังจากที่เอิงเข้าๆออกๆโรงพยาบาลอยู่ 2 วัน ก็เลยได้ฤกษ์นอนโรงพยาบาลอย่างเต็ม ๆ 2 คืน ค่ะ เบื่อมากๆเลยอ่ะไม่อยากนอนโรงบาลเลย เดี๋ยวเอิงจะตามอ่านกลอนนะคะ ประเดิมอันนี้ก่อนเลย สวยทั้งกลอนทั้งภาพเลยค่ะ
2 มิถุนายน 2552 18:27 น. - comment id 993901
น้องกบคะ พี่พุดศึกษาธรรมผ่านความทุกข์ของตัวเองค่ะ ผ่านชีวิตภายในของตัวเองค่ะ มองเห็นสัจจะจากจิตตัวเอง และ.. คิดว่าไม่ว่าใครจะเข้าใจโลกลึกซึ้งได้เท่ากับ การที่เราเฝ้าเจริญสติค่ะ ด้วยรักจากใจ
2 มิถุนายน 2552 18:30 น. - comment id 993902
น้องเอิงคะ ประคองจิตให้ผ่องใส ไม่เศร้าหมอง รักษาอุเบกขา รู้ปล่อยวาง อยู่อย่างอ่อนน้อมถ่อมตน มีเมตตา และ ที่สำคัญ รักและมีน้ำใจแด่เพื่อนมนุษย์ค่ะ พักผ่อนนะคะ และ หายไวไว จากใจห่วงใย พี่พุด