พลีรจนาแด่ น้องกบและ น้องน้องที่รัก ในร่มรักเรือนไทยเรือนทองแห่งผองเรา ด้วยซาบซึ้งใจค่ะ ......................................................... ตั้งแต่นาทีแรก ที่น้องน้องมาเยือนถึงเรือนไพร วิมานดอกไม้หอมของพี่พุด พี่พุด ก็สัมผัสได้ถึงความมากมีเมตตา จากสายธาราน้ำใจน้อง สำหรับพี่พุด เรือนนี้อยู่มานานพอ ที่คนจะคิดว่าดูทรุดโทรม ดูโบร่ำโบราณจัง พี่เจ้าของก็บ่นพร่ำ แต่เรื่องอะไรก็ไม่รู้เสียยาวเชียว น้องรัก.... วิถีใจวิถีจิตนั้น บางครั้งต้องใช้เวลาเรียนรู้ จากประสบการณ์ตรงประสบการณ์จริง ของชีวาชีวิตเราเอง.. เสมือนคำ *ยามเราเห็นทุกข์จะเห็นธรรม* น้องรัก น้องน้อย พี่พุด ไม่ใช่คนที่บรรลุโสดาบันดอกนะคะ หากเพียรหวังตั้งใจอธิษฐาน ว่า... ในหนึ่งนิดชีวิตน้อยนี้ เพียง ได้เกิดมาได้พบร่มรัตนร่มธรรม ได้พบพระมหากษัตริย์ที่ พระองค์ทรงทศพิธราชธรรม อย่างสูงส่งล้ำเลิศแล้ว ยังได้เป็นธุลีหล้าในแผ่นดิน ที่เรียกว่า *สุวรรณภูมิพุทธิ์* ซึ่งแสนสุขสงบสว่างสะอาด อย่างแสนน่าภาคภูมิใจยิ่ง ................. ขอวกถึงการเมืองหน่อยนะคะน้องรัก สักนิดสักน้อยนะคะน้องรัก พี่พุด...คิดว่าการแตกต่างทางความคิด ของคนในชาติเป็นเรื่องปกติ หากอย่าแตกแยกกัน จนสิ้นคิดให้*สิ้นชาติ * พี่พุด เคยเพียรพูดในรายการวิทยุเสมอๆ พร้อมบทกวีที่พี่พุด จะนำเสนอด้วยน้ำเสียงงดงามเยือกเย็น เพื่อสร้างความสงบสันติ น่าเสียดาย ที่น้องๆไม่มีโอกาสได้ยินพี่พุด อ่านบทกวี ที่แสนรักแสนภาคภูมิใจ แสนปิติใจ เพราะ ทุกคนมักจะบอกจะขนลุกเสมอ ซึ้งแสนน่าชื่นใจ...เสียไม่มี คนดี.... พี่พุด รักชาติ รักศาสน์ กษัตริย์ อย่างมีเหตุผลอย่างมีปัญญา อย่างพยายามค้นคว้า และ... ในที่สุดพบว่า เหนือสิ่งใดนั้นเราต้องร่วมด้วยช่วยกัน สร้างสรรความเมตตา อภัย รู้วางใจเป็นกลาง และ... มีสัมมาทิฏฐิ มีการยอมรับฟังกันและกัน หันหน้ามาทำความดี ก่อนที่เราจะเสียใจ พี่พุด.. เคยพูดในรายการว่า เราธุลีหล้าข้าแผ่นดินไททุกคน ต้องรู้รักสามัคคี มิใช่แค่คำพูด แต่... เราต้องรู้กตเวทิตาคุณ รู้รักทะนุถนอมดวงพระราชหฤทัย ของพระพ่อหลวงในดวงใจเราทุกคนค่ะ นี่คือความรัก และ... รัก.. ที่มีพื้นฐานมาจากเนื้อใจ ดวงแท้ดวงทอง ก็จักโชติจรัสชัดฉายฉานผ่องพรายพร่าง นำทางให้ชีวิตเราสว่างไสว ไปตราบชั่วนิจนิรันดร์ค่ะคนดี งานพี่พุด จึ่งเสกสรร ขึ้นมา ด้วยรักปรารถนาดี และ.. พลีเพียรทำมานานหลายปี จนเป็นพันเรื่อง เรื่องบางเรื่องเริ่มจากคนอ่าน ไม่ถึงหนึ่งร้อยคน จนถึงหกพันคน และ นี่คือการให้ที่ยิ่งให้ยิ่งได้ เพราะ พี่พุดได้รับหยาดน้ำค้างคำน้ำค้างใจคืนกลับมา ให้ปิติเกษมใจ มีพลังใจไฟฝันที่จะทำงานอย่างที่สุด โดยมิหวังรางวัลใดๆทั้งสิ้น มีมากมาย ถาม... จะเขียนทิ้งเขียนขว้างไปอีกนานแค่ไหน ไม่พิมพ์รวมเล่มไล่แจกดอกเหรอ โอะโอ อันนั้นไม่ใช่เป้าหมายสำคัญค่ะน้องรัก สำคัญคือ... พี่พุด มีความสุขที่ได้รจนางาน ที่ทำด้วยหัวใจรัก นับตั้งแต่คีย์นิ้วระรัวในแป้นพิมพ์แล้ว ไม่ว่าเช้า สาย บ่าย เย็น ปีแล้วปีเล่า พี่พุด ก็ยังคงซื่อสัตย์กับ ความรักความรู้สึกตัวเอง และ.... อยากกระซิบฝากไปถึงผู้ดูแลระบบ รวมทั้ง*คุณปีกฟ้า* ที่เมตตากางปีกโอบเอื้อ ทุกดวงใจฝัน ให้มีเรือนรักได้พักพิง ได้พึ่งพิงอิงอุ่นด้วยกันฉันท์น้องพี่ ในถนนสายดวงดอกไม้งามนี้ ในโลกฝันสวรรค์บรรณพิภพ มาตรแม้นเราอาจพบพรากจากลา แต่นี่คือช่วงเวลาแห่งความหวานหอม น่าเก็บงำทะนุถนอมไว้ในความทรงจำ ตราบดินฟ้า..สมดั่งคำคุณอัล มีผู้คนมากมาย ผ่านมาและผ่านไป แต่สิ่งที่ฝากไว้ คือกานท์กลอนบทกวี ที่ทรงค่า ซึ้งค่า...ในทุกมโนนึก ยามรู้สึกเดียวดายสับสนบนเส้นทางร้างไร้ อย่างน้อย.. เราก็มีที่หมายเหมือนกันนั่นคือ แบ่งปันความงามจากนวลจิตนวลใจ อย่างใสซื่อ อย่างผู้ที่มีเพียงหัวใจภักดิ์ ในภาษาไทยภาษาทองของเรา น้องรัก พี่พุด ไม่เคยหันกลับมาตั้งคำถาม กับตัวเอง ว่าจะได้อะไรตอบแทน กับสิ่งที่พี่พุดทำมานานนี้ เพราะ....อะไรทราบมั้ยคนดี ก็เพราะ...นี่คือชีวีพี่พุดภายใน นี่คือรักค่ะ.... และ... นี่คือรักค่ะ... ที่ได้โอบเอื้อฝันอันหาที่สุดมิได้ จากดวงใจ... ถึง... ทุกดวงใจ.... ที่ไม่จำต้องอาศัยสิ่งใด ระหว่างเรา จะมีก็เพียง.... ใจดวลใจ..! เท่านั้นเอง....!!!
พุด 29 พ.ค. 2552 17:04 น. - ID 126308 
2124
17
0
29 พฤษภาคม 2552 17:43 น. - comment id 991919
คุณ พุด ครับ มาแล้ว ครับ มาฟัง... . ใจดวลใจ วันที่ ฤดีร้าว น้ำตาดาวพราวพร่างกลางไพรพฤกษ์ น้ำตาใครไหวหวามงามรู้สึก ในค่อนดึกดาวล่วงลับดับลงดิน ใครมาตามถามใครบอกไม่รู้ งานงามหรูก็รู้ได้ใจถวิล ร่ายหวานคำร่ำหามาลาริน ประดับดินประดับดาวร้อยราวรวง งามภาพพิมพ์ประทับภาพซึ้งซาบจิต เกิดนิมิตดังเทพที่เสพย์สรวง น้อมดวงใจในวิมานหลายล้านดวง เพราะไม่หวงหอมห้ามนิยามใจ มาฟังใจดวลใจ ให้ครุ่นคิด พะวงจิตพะว้าพะวังกว่าครั้งไหน เก็บสะกดจิตได้จะหมายใด เพียงเอาใจมาชื่นชมภิรมย์คำ ทำเพราะรักทักทายขีดใต้เส้น รักจึงเป็นทั้งหนทางที่วางย้ำ และก็เป็นจุดหมายที่ได้ทำ มาดื่มด่ำใจดวลใจ ในยามเย็น ครับคุณ พุด ด้วยผูกพัน ครับ
29 พฤษภาคม 2552 18:01 น. - comment id 991933
วันนี้เดินผ่านต้นพุดน้ำบุษย์ ได้กลิ่นหอมหวานๆ ถ้าถ้อยคำส่งกลิ่นกรุ่นได้ ก็คงจะได้กลิ่นนี้จากถ้อยคำของพี่พุดนะคะ
29 พฤษภาคม 2552 18:19 น. - comment id 991934
มาอ่านบทกวี..และชมภาพสวยๆค่ะ...
29 พฤษภาคม 2552 18:06 น. - comment id 991938
เอิงมาท้าดวลใจค่ะพี่พุด ภาพสวยอ่ะ อ่านกลอนพี่ทีไรอลังการตระการตาจริงๆ มีภาพให้จิ๊กเพียบ เศร้าอ่าค่ะคุณพี่ แต่งกลอนล่าสุดแล้วอ่านก็ยิ่งเศร้าหนักขึ้นไปอีก เฮ้อ......เหนื่อยใจ ชอบภาพเพ้นท์หน้าอ่ะพี่สวยดี
29 พฤษภาคม 2552 20:02 น. - comment id 992019
ภาพสวยถ้อยคำน่าถนอม
29 พฤษภาคม 2552 20:18 น. - comment id 992035
หนูแบมไม่กล้าดวนใจกลับใคร เพราะใจยังไม่แกร่งพอค่ะ แต่มีอย่างหนึ่งที่หนูอยากจะบอกพี่พุดว่า พี่พุดทำให้หนูรู้จักความรักที่แท้จริง รักด้วยการเปิดโลกกว้าง รักด้วยความเปิดตาและเปิดใจ และสิ่งสุดท้ายที่น้องอยากจะบอกที่สุด และที่สุดคือ น้องรักพี่พุดค่ะ
29 พฤษภาคม 2552 20:31 น. - comment id 992045
ใจเปิดใจมากกว่ากระมังพี่พุด..สาวบ้านา เพียงคำเขียน ได้อ่านก็รู้สึกปีติยิ่งครับพี่พุด. อันแสดงถึงความงดงามภายใน...และถ่ายทอดความงามเหล่านั้นออกมาภายนอก ทำให้น้องๆ ได้ยล ..กิ่งโศก เองแม้มาไม่นานก้อ ซึมซับดีครับ ขอให้พี่พุดมีแต่ความสุขกาย สุขใจครับ
29 พฤษภาคม 2552 21:03 น. - comment id 992103
สวัสดีพี่พุดค่ะ มาราตรีสวัสดิ์ พี่สาวค่ะ ฝันดีค่ะ
29 พฤษภาคม 2552 21:22 น. - comment id 992141
น้องสายลมเดือนตุลา... ตอนตั้งนามปากกา คิดว่า... พุด เป็นดอกไม้ไทยหอมๆค่ะ และ คล้องเสียงกับคำว่า พุทธ ซึ่งหมายถึงผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบาน ก็เลยนำมาใช้ค่ะ พัดชาเพียงให้สละสลวยลงหน่อยนึงค่ะ น้องรัก เชื่อไหม บางเวลาพี่พุด ก็เขียนวนๆซ้ำๆ แต่จะทำไงได้นะคะ ก็เขียนออกมากมายปานนั้นค่ะ บทกวีนี่พี่พุด ไม่ถนัดเลยค่ะ หลังๆไม่ค่อยมีเวลา เลยหันมาเขียนกลอนค่ะ งานน้องพี่พุดจะติดตามอ่านนะคะ ด้วยรักค่ะ พี่พุด
29 พฤษภาคม 2552 21:26 น. - comment id 992150
น้องเอิง.... สักพักพี่พุดจะแวะไปเยี่ยมค่ะ รักษาสุขภาพ นอนเยอะๆน้า รักค่ะ
29 พฤษภาคม 2552 21:27 น. - comment id 992152
มาแวะอ่านใจดวลใจ ไม่รู้ดวลกันแบบไหนนะ อิอิ
29 พฤษภาคม 2552 21:32 น. - comment id 992161
น้องกุหลาบขาว ที่แสนหายากนะคะ กลีบใหญ่ๆดอกโตๆหอมจรุงเลยค่ะ พี่พุดรักดอกไม้ทุกชนิดค่ะ และ ธรรมชาติทุกสรรพสิ่ง รวมทั้งรักน้องด้วยนะคะ
29 พฤษภาคม 2552 21:44 น. - comment id 992184
น้องพิมญดานารี... ภาษาน้องน่ารักจัง *ถ้อยคำน่าถนอม* พี่พุดขอยืมไปใช้หน่อยนะคะ
29 พฤษภาคม 2552 21:58 น. - comment id 992198
น้องแบมคะ คนในร่มรักเรือนไทย ที่มีนามปากกาแก้วๆ ล้วนแล้วดวงใจดั่งมีแก้วใสงามเลยค่ะ คุณแก้วประเสริฐ พี่ดอกแก้ว และ น้อง แก้วประภัสสร ชื่นใจค่ะ น้องรัก คนเรารักกันดีกว่านะคะ
29 พฤษภาคม 2552 21:58 น. - comment id 992200
พี่ก็มีที่หมายใจดวลใจ หรือนวลใยจะมาดวลใจกับพี่ หากน้องแพ้ต้องมอบใจให้ทันที แล้วแบบนี้น้องจะดวลหรืออย่างไร
29 พฤษภาคม 2552 22:05 น. - comment id 992203
น้องกิ่งโศกที่รัก มีคนแนะนำพี่พุดให้เขียนเรื่องตลกค่ะ เพราะพี่พุดตลกนะคะ แต่... รอก่อนนะคะ ลองเปลี่ยนแนวดูบ้างน่าจะดี ซึ้งในน้ำใจน้องชาย ที่แสนรักในนามปากกา นี่อย่างไร...เล่า ที่พี่พุดได้มา คือการที่น้องๆเห็นค่า ของความงามจากภายในนะคะ โดย.. ผ่านการร้อยเรียงด้วยถ้อยคำ จนกลายเป็นช่ออักษรา.. อันงามดำรง.. หวังธำรงในหอมห้วงใจ ไปตราบนิรันดร์ค่ะ น้องรัก
29 พฤษภาคม 2552 22:10 น. - comment id 992210
คุณกันนา...คะ งานนี้พยายามสวิงคำออก จากหวาน หวังหว่านให้สายตาน้องๆ หันมาดวลใจกับพุดค่ะ ใจดวลใจ คงหมายถึง เรามีเพียงหัวใจดวงแท้ดวงทอง มาแลกกันค่ะ ณ ที่แห่งนี้ ที่มิใช่สนามประลองสงครามใดค่ะ หากมีเพียงผู้มีหัวใจใสพิสุทธิ์ที่รัก จักถักร้อยสร้อยอักษรา ด้วยนวลเนือใจดวงละไมละมุนค่ะ เท่านั้นเอง ซึ้งใจค่ะที่ฝ่าฝนมาเยือนเรือนไม้หอม รักนะคะ เทวีกันนา
29 พฤษภาคม 2552 22:20 น. - comment id 992221
นาทีนี้พุดนั่งทอดตาดูสายฝนพร่าง งามมากค่ะ อยากกระซิบคำว่าโลกนี้ จักงามฉันท์ใด สำคัญที่ใจของเราเอง..ใช่ใครค่ะ พุดพลีบทเพลง *ร้อยบุปผา* มากำนัลในค่ำคืนนี้ ให้ไปประดับในหอมห้วงดวงใจ ผู้รักธรรม ผู้มีธรรมชาติในหัวใจ แด่ทุกที่รักค่ะ ฟังให้งดงามท่ามสายฝนกระหน่ำหนักค่ะ ............................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4689.html ร้อยบุปผา ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก ร้อยสำนัก ประชันแข่งใจ มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน ร้อยดอกงาม เด่นตระการ แย้มบานในดวง ใจ ชู่ ช่อ ธรรม สง่า งาม ในนาม ศิลปิน มาสร้าง งาน ศิลป์ ชุบชีวิน มนุษย์ชาติ สะอาดสดสวย ด้วยบทเพลง แห่งสวรรค์ ให้มาลัย ฝากรัก มอบใจภักดิ์ ร่วมกัน จุดไฟ ความฝัน พร่างพลัน ประกาย เพลิง มาเถิด พี่น้อง ร่วม ร้อง เพลงเพื่อ กลั่นจาก เลือด เนื้อ หยาดเหงื่อ เร่าร้อน เราจะเร่ง แนวรบ ไม่สยบ อ้อนวอน เริงระบำ รำฟ้อน ร้อยกรอง กวี กานต์ มาร่วม ใจรัก พร้อม พรักพลีชีวาตม์ ผงาด อาจ หาญ สร้างตำนานตระการฟ้า แต่งเติม โลกศิลป์ ให้ผ่องพิณ โสภา ด้วยวิญ ญานท้า ทรนงเทิดคง ธรรม ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก ร้อยสำนักประชันแข่งใจ มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน ร้อยดอกงาม เด่นตระการ แย้มบานในดวง ใจ ชู่ ช่อ ธรรม สง่างาม ในนาม ศิลปิน
29 พฤษภาคม 2552 22:53 น. - comment id 992230
30 พฤษภาคม 2552 05:10 น. - comment id 992306
แวะมาอ่านผลงานที่มีค่าของคุณพุดค่ะ ดอกพุด ดอกบัว ดิฉันใช้บูชาพระค่ะ ถือว่าเป็นดอกไม้สูงค่ามากสำหรับดิฉัน ชอบทุกผลงานของคุณพุดและอ่านตลอดมาค่ะ
30 พฤษภาคม 2552 14:40 น. - comment id 992486
30 พฤษภาคม 2552 17:14 น. - comment id 992570
สวัสดีค่ะพี่พุดซาบซึ้งเหลือเกินกับสิ่งที่พี่พุดทำและพี่พุดสื่อถึงทุกๆคนค่ะ ได้อ่านแล้วก็คิดตามไปเรื่อยๆ จินตนาการถึงพี่พุดว่า เป็นผู้หญิงที่มีจิตใจอ่อนโยนและงดงาม ซึ่งความอ่อนโยนนั้นรับรู้ได้เลยที่ได้สัมผัส ทั้งบทกลอนและบทความของพี่พุดค่ะ
19 สิงหาคม 2552 23:35 น. - comment id 993706
ถึงคุณคนกุลา.... ทำไมภาษาพริ้งพรายจังเลยค่ะ งามมากค่ะ ขอบคุณนะคะ เธอมาเยือน! เธอมาเยือน.. เหมือนสายฝนพรำผิดฤดู เหมือนฝันที่ค้างอยู่ เหมือนรู้ทั้งรู้แค่ฝันไป.. เธอมาเยือน... เหมือนสายลมพัดหวั่นไหว เหมือนเรียวรุ้งโค้งฟ้าไกล เหมือนน้ำตาแต้มใจทุกทุกวัน... เธอมาเยือน.. เหมือนทุ่งดอกไม้แห่งความฝัน เหมือนโลกนี้ละออทุกทุกวัน เหมือนสวรรค์เยือนหล้ากระจ่างใจ.... เธอมาเยือน.. เหมือนเพื่อนเหมือนดอกไม้ที่หวานไหว เหมือนจันทร์เสี้ยวลบเศร้าให้หัวใจ เหมือนทุกสิ่งที่หัวใจรอคอยมาแสนนาน...! ............................................... แด่ดวงตาดารางามนามนักเขียน พระจันทร์สีส้มสุกดวงโตสุกปลั่ง กำลังสาดส่องทอประกายนวลละอองดั่งทองทา เมื่อแหงนเงยหน้า บนฟากฟ้าสีน้ำเงินงามเข้มดั่งกำมะหยี่ ในราตรี ที่ดวงดาวราวเร้นหลีกหลบประกายกล้า มิหาญกล้าทายท้าแสงนวลใย หายเข้าไปในหน้าต่างเมฆ.. ฝากดอกไม้ไทยที่พากันเอาใจ บานละออชูช่อรอหยาดน้ำค้าง ที่คงหยาดสายพรายพร่างในยามดึก... ผ่านม่านมนต์เมฆเสกเสน่หาให้มวลมนุษย์ มองหาสวรรค์ฝันหวานหวาน ฝากผ่านถึงดวงใจ.. ทุกดวงที่ยังห่วงใยเกี่ยวกระหวัดรัดรึง ให้ละเมียดละมุนด้วยความงามนั้ที่ไทยโพเอม และผ่านดวงตาดารางามนาม ว่านักอยากจะเขียนเพียรสร้างฝันกัน มิว่างเว้นในยามนิทรา.. ที่ทุกดวงตาอื่นๆนั้นพากันหลับไหล ไฉนเลย..! เราจึงมาเดินบนถนนสายเดียวกัน ในมิติฝันอันลี้ลับมหัศจรรย์ไร้กาลเวลา. .นอกจากใจนำพาให้เราได้พบและรักกัน ได้โอบเอื้อแบ่งฝันอันละเมียดใจ ในทุกอณูหนึ่งนี้กับโชคดี ที่กาลเวลาได้ประทานของขวัญ อันแสนเลอล้ำค่ามลังเมลืองใจ ..เกินกล่าว..แล้ว ... พุด 29 พ.ค. 52 - 18:17 IP 116.58.231.242
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
