ฝนซาฟ้าเลิกหม่น ในกมลใสงามดั่งดวงแก้ว หยาดน้ำค้างกลางกลีบบัววะวับแวว ลืมสิ้นแล้วอดีตฝันวันพรากลา หากใจพะวงภวังค์หวั่น พบเงียบงันรานร้าวเศร้าสะสา จิตหมองหม่นยึดมั่นวันเวลา บุญไม่มาแม้นฟ้าอยากเปิดใจ ให้สายฝนพรมพร่างลบมืดดำ จิตระกำวิตกอกหวั่นไหว ลบรอยโศกโลกลวงให้ผ่านไป มองฟ้าไกลหลั่งน้ำตาว่าขอบคุณ เลือกเสรีอย่างดวงจิตคิดคว้าไขว่ ชีวิตใครชีวิตเราให้หอมกรุ่น เคียงกันไปในสายใจสะสมบุญ ตราบโลกหมุนสร้างความดีเท่านี้พอ....! (ไม่ต้องคิดมากค่ะ)
27 พฤษภาคม 2552 18:18 น. - comment id 990823
คุณ พุด ครับ ยังต่อสู้อยู่กับจิตคิดไหวหวั่น สะพึงพรั่งของอัตตาแห่งยโส ระลึกหวังตั้งใจในมโน เพ่งตะโจ นะขา ทันตา มาโลมา ท่ามสายฝนปร่นพร่างบนทางเงียบ ใจเย็นเยียบเงียบงำทั่วค้ำฟ้า คือความร้าวหนาวใดในมรรคา ขอคืนมาดังเก่าเราร่ายคำ ระหว่างเราสัมพันธ์กผ่านกวีพจน์ รินรสบทกลอนกานท์กังวานร่ำ ขอมากล่าวคำอภัยในลำนำ และยืนย้ำว่าขอบคุณจุนเจือจาน เป็นบทเรียนอีกครั้งที่ยังพลาด จัตุบาทอาจจะมีผิดคิดฟุ้งซ่าน ปราชญ์ยังพลั้งดังที่มีตำนาน นกไพรผ่านเพริดหลงคงจดจำ .............. ขอบคุณ อีก ครั้งครับ ด้วยผูกพัน ครับ
27 พฤษภาคม 2552 20:18 น. - comment id 990871
สวยค่ะ... ทั้งรูป ทั้งกลอน....
27 พฤษภาคม 2552 20:25 น. - comment id 990875
เข้าบ้านพี่พุด ไม่เคยผิดหวังจริงๆค่ะพี่ คืนนี้น้องคงนอนหลับฝันดีค่ะ
27 พฤษภาคม 2552 21:31 น. - comment id 990942
พลีบทเพลงงดงามอมตะ แด่...ทุกดวงใจ และ คุณคนกุลา... ไม่คิดมากค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3387.html หนทางสู่รัก แม้หัวใจยังใฝ่สุขสม อย่าระทม ถึงรักจะไม่ แลเหลียว รักมอบไป เพียงข้างเดียว ถึงไร้เสี้ยว รักตอบแทน อันใด ใคร หากทำได้เช่นนี้ ดุจสวรรค์นั้นบ่งชี้ ทางยิ่งใหญ่ ทุกแห่งหน จรดลอย่างสดใส เพราะจิตใจกว้างไกล ใหญ่เหลือ เส้นทาง แต่รักในใจ ใครจะแลเห็น ทุกข์ยากลำเค็ญ ก็ไม่แปรเปลี่ยน เจือจาง รักลอยไปใจอ้างว้าง อย่าหลงทาง สร้างความหวัง นำไป ใคร ที่ใจหักเห เพราะทุ่มเท ให้รักไป จนล้นใจ คาดคะเน ผิดพลาดไป ผลจึงครองหมองใหม้ ไป่ชั่วนิจนิรันดร์ เมื่อฉันรักเธอ เธอก็รักฉัน เราบอกรักกัน ไม่มีวันจืดจาง แล้วเราไย ต้องเหินห่าง ปล่อยฉันหลงทาง เสาะหารัก หลายปี ฉัน ต้องหม่นหมาง หาหนทาง คืนกลับสู่รัก ไม่พบสักที โปรดเถิดรัก โปรดบ่งชี้ หนทางที่ ครองชีพนี้ รื่นรมย์ โปรดเถิดรัก โปรดบ่งชี้ หนทางที่ ครองชีพนี้ รื่นรมย์...
27 พฤษภาคม 2552 21:39 น. - comment id 990958
พลีบทเพลง หยาดน้ำฝนหยดน้ำตา แด่... น้องสายลมเดือนตุลา... ลมหวนมั้ยคะเดือนนี้ และ... นางฟ้าแสนงาม น้องแก้วประภัสสร ไสว ในดวงใจพี่พุดไพรค่ะ หลับฝันดีฝันถึงนางฟ้าค่ะคนดี ...................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song129.html หยาดน้ำฝน หยดน้ำตา หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์ หลั่งความขื่นขมที่ถมอยู่ใน ใจตน หยาดย้อยจากปรางสวรรค์เบื้องบน สู่กลางแก้มดินในฐานถิ่นคน นั้นคือหยาดฝน ฉ่ำใจ สาดสายพร่างพรายพรมผืนไร่นา แนวเนิน ป่าดอนโขดเขินคลองขลุงทุ่งหนอง นองไป หล่อเลี้ยงพืชพันธ์ มีผลดอกใบ โลกเคยหลับไหล พลันฝืนตื่นใจ สวยงามสดใส จริงเอย ทอแสงทองอาทิตย์ทาบทา พลันน้ำตานางฟ้าระเหย เป็นละอองไอน้ำอย่างเคย ถูกลมรำเพย พัดเลยลอยวน หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์ ฝากมากับลมเป็นฝนพร่างพรม ใจคน แต่น้ำจากตาตอนช้ำกมล ที่เราหลั่งลอย ระเหยกี่หน ถึงกลายเป็นฝน ฉ่ำใจ ทอแสงทองอาทิตย์ทาบทา พลันน้ำตานางฟ้าระเหย เป็นละอองไอน้ำอย่างเคย ถูกลมรำเพย พัดเลยลอยวน หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์ ฝากมากับลมเป็นฝนพร่างพรม ใจคน แต่น้ำจากตาตอนช้ำกมล ที่เราหลั่งลอย ระเหยกี่หน ถึงกลายเป็นฝน ฉ่ำใจ...
27 พฤษภาคม 2552 21:46 น. - comment id 990966
มาขอบคุณ อีก ครั้ง ครับ ราตรีสวัสดิ์ นะครับ คุณ พุด
27 พฤษภาคม 2552 21:47 น. - comment id 990967
กลอนพี่ใช้ภาษาดีจังเลยค่ะ อ่านแล้วได้คิดอะไรเยอะแยะ ถึงแม้พี่จะบอกไม่ให้คิดมากก็เถอะ อิอิ
27 พฤษภาคม 2552 22:28 น. - comment id 991006
ภาพสวยกลอนงามครับพี่พุด..
28 พฤษภาคม 2552 10:02 น. - comment id 991127
สวัสดีค่ะพี่พุด ทุกครั้งที่เข้าบ้านพี่พุด สิ่งหนึ่งที่รอชมก็คือ ภาพสวย ๆ ที่พี่พุดสรรหามาลงให้ได้ชมความงาม พร้อมกับธรรมะ ที่ได้จากการเขียนกลอน อ่านแล้วเย็นใจลงค่ะ ขอบคุณนะคะ สำหรับกลอนงดงาม กับภาพที่แสนสวย
28 พฤษภาคม 2552 12:22 น. - comment id 991200
สวัสดีค่ะ แวะมาบอกว่า สิ่งที่ผ่านมา ณ ตอนนี้ คงจะถึงเวลาแล้วที่จะปล่อยวางได้ จะไม่คิดวกวนอีกแล้ว คนเราต้องก้าวไปข้างหน้า ดีกว่าที่จะคอยห่วงหาอดีตและหวาดกลัว กับอนาคตจนต้องย่ำอยู่กับที่ ด้วยการปิดตัวเองจากสิงต่างๆและคนอื่นค่ะ ขอบคุณค่ะ
28 พฤษภาคม 2552 12:47 น. - comment id 991225
แวะมาอ่านบทกลอนและชมภาพสวยๆค่ะ...
29 พฤษภาคม 2552 10:45 น. - comment id 991713
ขออนุญาติ มาพักในบ้านพี่พุด สักพักนะค่ะ ถ้าสบายใจแล้วจะเดินทางต่อ ขอบคุณค่ะ