ชอบวันที่ฟ้าฉ่ำฝน แม้นบางคนบอกว่า ดูเศร้าสลัวมัวหม่น หมองในครองจิตเสียนี่กระไร ก็...ต่างจิตต่างใจกัน ฝันไปกันคนละทิศ มีสิทธิชอบไปคนละทาง บ้างก็ว่าฟ้าสวยเศร้า แบบนี้โรแมนติกดี ยิ่งมีใครสักคนใน อ้อมใจในอ้อมกอด ยามนอนดูยอดไม้ไหวเอนในท่าม สายฝนพร่างพราย ณ..ภายใต้กระท่อมหลังคาจาก ที่ไหนสักแห่งในโลกนี้ อาจจะเป็นในป่าดงพงพฤกษ์ไพร ในวิมานเมือง ในวิมานใจ ก็คงแสนเอมอิ่มอุ่นใจเสียนี่กระไรแล้ว ................................. รักวันที่ฟ้าฉ่ำฝน เมฆมัวหม่นเทาทึมทุกถิ่นที่ ราวภาพวาดสอนโศกโลกชีวี ดั่งฤดูดลฤดีมีบทเรียน เคยนั่งบนเนินผาวันฟ้าเศร้า ใจรานร้าวดายเดียวรักแปรเปลี่ยน มุดดำน้ำหนีทุกข์ว่ายวนเวียน เจ็บจนเจียนใจสลายคล้ายธุลี ริมชายหาดร้างไร้เพียงลำพัง ฝากและฝังความภักดิ์สิ้นศักดิ์ศรี รินน้ำตาสังเวยท้องนที นับจากนี้ฝากชีวีไว้ใต้ร่มบุญ ในเรือน้อยเด็กชาวเลร้องเพลงปลอบ พลีใจมอบให้ขวัญลืมวันวุ่น น้ำตาขวัญปนไปกับสายพิรุณ หยาดน้ำใจละมุนได้ล้างใจ.... ..................... น้ำจรดฟ้า..... ใจของดาหลา กำลังระบมด้วยพิษรัก ทะเลตรงหน้าที่เคยมองว่าแสนงาม มาวันนี้..ไม่งามเหมือนดั่งเก่า... ดาหลาเช่าเรือลำเล็กๆ ออกมา กลางทะเลกว้าง มีเด็กชายผิวคล้ำ เกรียมแดด เป็นนายท้ายเรือ ดาหลาไว้ใจประสบการณ์ทางทะเล ของเด็กชายคนนี้ที่มีมากกว่าอายุจริง ดาหลานุ่งโสร่งผ้าปาเต๊ะ แบบสาวชาวเกาะ พันทับชุดว่ายน้ำ เนื้อตัวดาหลาคล้ำแดด ไม่แพ้กัน ดาหลาออกมาท้าทายสายลมร้อน และ แสงแดดกล้า..กลางทะเลมาเป็นอาทิตย์แล้ว ใจที่ร้าวระบม ด้วยความรานร้าวใจ ค่อยๆลดออาการลง.. ผืนน้ำทะเลสีเขียวเข้มราวมรกต.... ตัดกับขอบฟ้าสีน้ำเงินเข้ม....ไร้ขอบเขต... ความเวิ้งว้างของโลกสีคราม .. กับ..ความอ้างว้างทางใจ.. ผสมปนเปกลมกลืนกันไป ภายในใจ อันบอบช้ำดวงน้อยของดาหลา.. ความนิ่ง...เงียบ..ของผืนน้ำรายรอบ ทำให้ใจดวงร้าว ค่อยๆสงบลง..อย่างช้าๆ.... โลกตรงหน้า เหมือนมีดาหลาเพียงผู้เดียว ดาหลามาที่เกาะเล็กๆแห่งนี้..มีเต้นท์ และ เสบียงมาพร้อมที่จะค้างคืน. ทอดสมอเรือแล้ว. เด็กชายตัวน้อยจะเป็นผู้ช่วยทำทุกอย่าง กางเต้นท์... และ เตรียมฟืนไว้สำหรับก่อกองไฟในยามค่ำคืน ที่กำลังจะมาเยือน.. ดาหลาเดินย่ำเท้าไปเรื่อยๆ ตามริมหาดทรายขาวยาวเหยียด รอยเท้าบนผืนทรายที่ดาหลา เดินโดยลำพังนั้น... จะค่อยๆถูกน้ำทะเลซัดสาดหายไป...หายไป ทุกอย่างดูเหมือนไร้ร่องรอย ธรรมชาติกำลังสอนใจดาหลา .... บำบัดเยียวยา ให้ใจดวงงามพลิกฟื้นตื่นขึ้นมายอมรับ ความจริงของชีวิต อันแสนสับสนนี้. คืนวันเดียวดายที่เกาะร้าง.. ค่อยๆลบความระทมขมขื่น ให้ใจจางหายจากบอบช้ำ. เสมือนคลื่นที่ลบรอยเท้าบนผืนทราย.... ดาหลาเป็นลูกทะเล เกิดมาก็เห็นทะเลงามตรงหน้า..... และ ไม่ว่ายามเศร้า....หรือสุข ใจก็ร่ำร้องหาทะเล บางเวลาเมื่อดาหลา มีความรัก.. ทะเลก็เป็นฉากรักอันงดงามตราตรึงใจ ดาหลาเคยใช้ทะเลเป็นพยานรัก กับคนที่ดาหลารักปานชีวิต ท่ามกลางแสงจันทร์โลมไล้ ทะเลต้องจันทรานั้นงามสุดจะบรรยาย รัศมีจันทร์ส่องกระทบผืนน้ำ.. ราวกับทาทาบด้วย เกล็ดเพชร แสงเงาเลื่อมพรายพราว..วิบวับ..วิบวับ งามจนน่าไหลหลง... หนาวน้ำทะเล... กลับอุ่น เมื่อมีอ้อมกอดคนที่รัก ตระกองกอดใต้ฟองคลื่น...เล้าโลม.. ทั้งใจ..กาย..นุ่มนวล..อ่อนหวาน..... ในค่ำคืนแห่งความทรงจำอันงามงดนั้น.. ทะเลช่างแสนงามจับตา ..จับใจ จนยากที่จะเลือนลืม แม้บางเวลา ทะเลจะดูน่ากลัว ....ยามมีพายุร้าย. เหมือนชีวิตดาหลา...... ที่ถูกพายุใจหอบพัดพา จนใจกระเจิงมาถึงที่เกาะแห่งนี้ ดาหลาบอกให้เด็กนำเรือออกกลางทะเล เพื่อดำน้ำดูฝูงปลา... โลกสีคราม....สวยสุดใจ...... ฝูงปลามากมายหลายหลากสีแหวกว่าย.. ราวไร้ทุกข์ร้อน.... โลกสีคราม มีมนต์สะกดใจของดาหลาให้.. นิ่ง..เงียบงัน..สงบสุข....ล้ำลึก... ฝนก่อตัวตั้งเค้า.... สายฝนบางเบาเริ่มพราวพร่าง เรือลำน้อยค่อยๆฝ่าฟองคลื่น บ่ายหัวกลับมายังเกาะที่ดาหลาเตรียมจะค้างคืน..... ท่ามกลางสายฝนพรำ ดาหลาหนาวสั่น ร่างกายที่หนาว ยังไม่เท่าใจที่สะท้านเยือก ด้วยความอ้างว้างสุดใจ ท่ามกลางทะเลใจที่แสนระทมเปล่าเปลี่ยว ร้างราผู้คนดังอยู่ลำพัง กับเรือน้อย ในทะเลจริงแห่งชีวิตที่กว้างใหญ่ไพศาลนี้ น้ำตาปนกับสายฝน ดาหลาสะอึกสะอื้นร่ำไห้ราวจะขาดใจ ทำนบน้ำตาพังทลายสิ้น..ในนาทีนั้น ด้วยใจที่สะเทือนไหวสุดจะทานทน....อีกต่อไป ท่ามกลางเสียงครวญคร่ำของใจ พร้อม สายฝนพรำ.. ดาหลาได้ยินเสียงเพลงจากท้ายเรือ.. ดังแว่วมา.....ประโลมใจ..... *รักก็เกม......ก็เกมอะไรสักอย่าง.... เจ็บช้ำครวญคราง...ไม่นานก็หาย...* .................... ............................... สายพิรุณใส....ค่อยๆรินไหลผ่านใบหน้า. ราวแทรกซึมเข้าไปร่ำไห้ ให้กับใจที่แหลกสลายยับ ดาหลาแหงนหน้าขึ้น ปล่อยให้เม็ดฝนกระทบต้องใบหน้า ทุกๆหยดฝนพราวเตือนใจ ให้ดาหลา....มีสติ รู้ยอมรับความจริงของชีวิต... ใช่แล้ว...รักก็เกม ...ก็เกม..อะไรสักอย่าง.. เจ็บช้ำครวญคราง ไม่นานก็หาย ธรรมชาติจากสายฝนเย็นฉ่ำ.. กำลังให้บทเรียนสอนใจ ดาหลาอีกบทหนึ่งของชีวิต ดาหลาเอามือลูบหน้า... ลูบไล้ราวกับจะให้ความใสสะอาดของหยาดฝน.. ช่วยชะล้างใจ ให้สดสว่างโดยพลัน....! ม่านฝนเริ่มสร่างซา..... พร้อมเปิดม่านตาและม่านใจของดาหลา ให้สว่างกระจ่างใส ไปพร้อมกัน.... สายฝนในใจของดาหลาค่อยๆ..หยุดรินไหล..... ดาหลาได้ใจดวงเดิมที่แสนงามกลับคืนมา พร้อม พลังใจที่จะยอมรับความจริงของชีวิต ว่า...... ชีวิต..มิได้เป็นเช่นดั่งฝัน....เสมอไป...! ..................................
พุด 13 พ.ค. 2552 17:33 น. - ID 125854 
1088
4
0
13 พฤษภาคม 2552 17:39 น. - comment id 983847
ภาพงามตามมาด้วยบทกลอนแสนดี พี่พุดจินตนาการเพริศมากๆๆค่ะ นับถือพี่สาว
13 พฤษภาคม 2552 17:52 น. - comment id 983854
:) ต้องอ่านทุกที...กับเรื่องราวอันโรแมนติกของพี่พุด..
13 พฤษภาคม 2552 18:52 น. - comment id 983888
ดอกบัวมาขอหนุนตักพี่พุดหน่อยค่ะ ก็ภาพของพี่พุดงดงามจนดอกบัวอยากนอนเล่นนี้ฯค่ะ พี่พุดสบายดีนะค่ะ ดอกบัวไปปฏิบัติมา 4 วัน มีคนพร้อมใจกันไปปฏิบัติเยอะมากค่ะพี่พุด พันกว่าคนได้ ดอกบัวนอนเที่ยงคืนกว่าทุกคืนค่ะ ตื่นตีสาม อาบน้ำ คนมากมายต้องมาเข้าคิว อาบน้ำ ห้องน้ำเยอะก็ยังไม่พอค่ะพี่พุด การปฏิบัติก็ง่ายมากหลวงปู่สอนให้ เรียนรู้ตามจิตตัวเอง จนไม่มีเวลาจะคิดถึงเรื่องอื่นๆค่ะ ดอกบัวขอให้พี่พุดมีสุขภาพแข็งแรงค่ะ และมีแต่ความสุขค่ะพี่พุด
13 พฤษภาคม 2552 19:22 น. - comment id 983900
13 พฤษภาคม 2552 19:46 น. - comment id 983923
อ้อมมาทักทายพี่พุดค่ะ มาอ่านกลอนและภาพสวยๆๆค่ะ พี่พุดสบายดีนะค่ะ
13 พฤษภาคม 2552 19:46 น. - comment id 983925
..กล่อมทะเล.. . ปลายฟ้า ณ ปลายฟ้า ยามว้าเหว่ทะเลฝัน เหมือนดั่งวิหารแห่งพรานจันทร์ ที่ล่าฝันฝูงดาวเหินหาวลอย ดุจเรือน้อยลอยเคว้งคว้างกลางคลื่นพราย ทะเล ณ ทะเล บทเห่ห้วงน้ำยามสาย ภาพวาดพิมพ์ฝันพรรณราย ระยิบพรายทิพย์ภาพอาบแผ่นดิน สายฝนรินรดทะเลเห่กล่อมนาง แดนฝัน ณ แดนฝัน ตะวันจรมาฟ้ากว้าง ม่านฝนหม่นฟ้าพร่าพร่างพราง เหมือนม่านบางแห่งห้องท้องวิมาน ทิพย์สถานเรือนรับรองของใครนา อัสดง ณ อัสดง ตะวันลงดังยิ้มร่า เมฆปอยลอยล่องผ่านคลองตา ประดับฟ้าแต่งน้ำในความจริง ว่าทุกสิ่งล้วนงดงามตามครรลอง ปลายฟ้า ณ ราตรี ยามนี้ทะเลงามผ่อง จันทร์นวลกระทบคลื่นพรายฟอง ปานเกร็ดทองกระพริบรับกับจันทร์ ค่ำคืนอันห้วงน้ำล้อมกล่อมทะเล ............... คุณ พุด ครับ นำเอา Song of the Sea มากล่อมทะเล นะครับ
13 พฤษภาคม 2552 20:41 น. - comment id 983983
เป็นความทรงจำอันน่าเจ็บปวด แต่หากกักเก็บไว้ก็มีแต่จะทรมาน พี่พุดคะ รักพี่พุดนะคะ
13 พฤษภาคม 2552 23:09 น. - comment id 984223
สวัสดีงามๆยามราตรี เจ้า
14 พฤษภาคม 2552 16:52 น. - comment id 984587
สวัสดีค่ะชอบมากๆเลยค่ะ ทั้งความหมาย ภาษา และถ้อยคำที่นำมาสื่อ ให้คนที่อ่านรู้สึกคล้อยตามไปด้วย อ่านแล้วรู้สึกดีผ่อนคลายค่ะ ส่วนตัวชอบเวลาฟ้าที่มีฝนพรำนิดๆ รู้สึกว่าธรรมชาติกำลังเคลื่อนไหว แม้ว่าจะไม่เย็นสดชื่นแบบที่มีสายลมพัดอ่อนๆ แต่ว่ารู้สึกสดชื่น และชุ่มฉ่ำค่ะ
20 สิงหาคม 2552 15:31 น. - comment id 984897
แด่น้องรักทั้งสอง น้องพิมญดา... และ น้องกุ้ง... ผู้มาค้นหา ความรักความทรงจำ จากทะเลค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6370.html ปลายฟ้า มะลิลา บราซิลเลี่ยน ปลายฟ้าปลายฟ้า แค่หลับตาลง คงพบกัน โอบกอดดวงใจ สายสัมพันธ์ ท่ามกลางความฝัน ของเรา ดาวน้อยดาวน้อย โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล คิดถึงเพียงเธอ ในใจฉัน คิดถึง เพียงเธอ ไม่มีคำใด จะแทน จิตใจ มากมาย เท่าคำ นี้เลย ดาวน้อยดาวน้อย โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล คิดถึงเพียงเธอ ในใจฉัน คิดถึง เพียงเธอ ไม่มีคำใด จะแทน จิตใจ มากมาย เท่าคำ นี้เลย ดาวน้อยดาวน้อย โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล ปลายฟ้า... พุด 13 พ.ค. 52 - 18:24 IP 116.58.231.242
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
