สวรรค์อยู่ตรงนี้ที่ ในหล้า ที่ซึ่งฟ้าเมตตามอบให้ขวัญ สอนพึ่งพิงอิงโอบเป็นนิรันดร์ พลีแบ่งปันทะนุถนอมในอ้อมรัก ดั่งสายธารธาราบุญอันชื่นใส ให้ดวงใจชุ่มฉ่ำรับวันหนัก เย็นหยาดสายพรายพรมบ่มเพาะภักดิ์ สอนรู้จักเมตตาปรารถนาดี คล้องดวงจิตด้วยมาลัยแห่งงามหอม ร้อยพะยอมมงคลเป็นสร้อยศรี ฝากประดับให้งามเงียบในฤดี ขวัญชีวีฝากโลกลบโศกราน ให้ใบไม้สายลมกระซิบวอน จากดวงใจอรชรดวงอ่อนหวาน ระหว่างเราแม้นจำพรากจากชั่วกาล สถิตสราญในเวิ้งฝันสวรรค์รมณีย์...! ...........................................
พุด 12 พ.ค. 2552 12:28 น. - ID 125811 
1070
13
0
12 พฤษภาคม 2552 12:38 น. - comment id 983145
จองที่ 1 ให้น้องนะคะพี่พุด เดี๋ยวน้องไปคิดก่อนนะคะ
12 พฤษภาคม 2552 13:56 น. - comment id 983169
มารายงานตัว พร้อมรับการบ้านใหม่ และมาแจ้งว่าการบ้านเก่า ยังทำส่งไม่ทันเลย ครับ คุณ พุด ครับ
12 พฤษภาคม 2552 14:42 น. - comment id 983191
กลอนพี่พุด งามทั้งคำและภาพ อยากได้เก็บไว้อ่าน ในรูปแบบหนังสือค่ะ เมื่อไหร่ จะจัดทำคะ อิอิ หนูรอนะคะ จองไว้ก่อนค่ะ
12 พฤษภาคม 2552 14:47 น. - comment id 983197
น้องภาสุรีย.. พี่พุดแปลชื่อน้องว่า *แสงแรกแห่งอรุณแห่งความฝัน ค่ะ* เวลานึกถึงน้อง จะนึกถึง นวลแสงทองในยามอุษาสางค่ะ ยามฟ้าเรื่องราง ทอแสงราวเรียวรุ้ง รออ่านน้ำค้างคำนะคะ
12 พฤษภาคม 2552 14:53 น. - comment id 983199
คุณ พุด ครับ นำการบ้านมาส่ง แล้ว ครับ ไม่ทราบผ่าน หรือ เปล่า . สววรค์อยู่แห่งหนไหน ณ ในหล้า รอเวลามาพบขวัญที่ชั้นไหน หรือสวรรค์อันงดงามอยู่ท่ามใจ ยามเยื่อใยใบดอกงอกงดงาม หรืออยู่กลางภูเขาเงาไศล ที่น้ำใสในครรลองเหมือนต้องห้าม หรืออยู่ในแสงสวยลอดยอดไม้ตาม ทะเลครามน้ำใสรินไหลเย็น หรืออยู่ในทิพย์สถานแห่งม่านเมฆ หลบวิเวกเทพไท้ฤๅให้เห็น ภาพประทับงามตาสง่าเย็น ปราสาทเร้นเด่นสถานเบิกม่านใจ อยู่ที่ไหนเล่าสวรรค์ให้ฉันเห็น กระซิบเย็นบอกมาว่าอยู่ไหน หากแม้นรู้ก็จักถามฝ่าข้ามไป ถึงแสนไกลเดินทางแม้นแสนกัปป์กัลป์ รอที่นั่นนะสวรรค์ฉันรู้แล้ว ว่าอยู่ดงดอกปาริชาติฝัน กลิ่นที่รอก่อดอกก้านเนิ่นนานครัน รอนะขวัญจะว่ายฟ้าหาให้เจอ . ................
12 พฤษภาคม 2552 14:59 น. - comment id 983203
(ขอโทษครับ เมื่อตะกี๊พิมพ์ ตก ครับ) คุณ พุด ครับ นำการบ้านมาส่ง แล้ว ครับ ไม่ทราบผ่าน หรือ เปล่า . สววรค์อยู่แห่งหนไหน ณ ในหล้า รอเวลามาพบขวัญที่ชั้นไหน หรือสวรรค์อันงดงามอยู่ท่ามใจ ยามเยื่อใยใบดอกงอกงดงาม หรืออยู่กลางภูเขาเงาไศล ที่น้ำใสในครรลองเหมือนต้องห้าม หรืออยู่ในแสงสวยลอดยอดไม้ตาม ทะเลครามน้ำใสรินไหลเย็น หรืออยู่ในทิพย์สถานแห่งม่านเมฆ หลบวิเวกเทพไท้ฤๅให้เห็น ภาพประทับงามตาสง่าเย็น ปราสาทเร้นเด่นสถานเบิกม่านใจ อยู่ที่ไหนเล่าสวรรค์ให้ฉันเห็น กระซิบเย็นบอกมาว่าอยู่ไหน หากแม้นรู้ก็จักถามฝ่าข้ามไป ถึงแสนไกลเดินทางแม้นแสนกัปป์กัลป์ รอที่นั่นนะสวรรค์ฉันรู้แล้ว ว่าอยู่แถวดงดอกปาริชาติฝัน กลิ่นที่รอก่อดอกก้านเนิ่นนานครัน รอนะขวัญจะว่ายฟ้าหาให้เจอ .
12 พฤษภาคม 2552 15:28 น. - comment id 983212
ขอบพระคุณค่ะ พี่พุดขา แปลชื่อน้องไพเราะมากเลย ต้องเอามือยึดเก้าอี้ไว้ค่ะ จะลอย.. แต่ว่า..น้องมีเรื่องจะฟ้องค่ะ มีคนเขาแปลชื่อน้อง หยั่งงี้ค่ะ ภาสุรีย์--->ผาสุรี--- > คุณพี่ผวนต่อเองนะคะ (แง้ๆๆๆๆ..)
12 พฤษภาคม 2552 15:36 น. - comment id 983215
ใครกันนะ แปลชื่อน้องแบบนั้น แล้วเป็นอย่างนั้นรึปล่าวคะ ก็ฟังให้ตลกไปดีกว่า พี่พุดชอบอ่านตามท้ายรถบรรทุกนะ มีคำคมดีดี ที่ทำให้อมยิ้มได้เลย
12 พฤษภาคม 2552 15:51 น. - comment id 983230
พี่พุดขา น้องออกจะเป็นสาวหวานปานฉะนี้ น้องจะเป็น ผาสุรี ได้ไงง่ะ...เนี้ยะ .. น้องนั่งพิมพ์ไปขำไปจนเหนื่อย แระ เนี้ยะ .. 555555 ช่างคิดจริงๆ
12 พฤษภาคม 2552 21:26 น. - comment id 983367
พี่พุด...ทั้งภาพ และบทกวี ช่างงดงามนัก..
12 พฤษภาคม 2552 22:20 น. - comment id 983417
สวัสดีงามๆยามราตรีเจ้า
20 สิงหาคม 2552 15:40 น. - comment id 984623
คุณคนกุลาที่รักยิ่ง เป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะ ที่ต่อยอดงานพุด ทำให้ซาบซึ้งใจมาก การบ้านของพุด ช้าช้าได้ค่ะ ว่างๆค่อยมาระบายคลายใจ พุดก็อยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน งานรจนาเป็นงาน ที่ทำด้วยใจรักค่ะ กี่ปีแล้ว ก็มิอาจทราบได้ และ.. ก็มีความสุขค่ะ รอได้เสมอนะ พุด 12 พ.ค. 52 - 14:56 IP 116.58.231.242
20 สิงหาคม 2552 15:41 น. - comment id 984624
บทกลอน บทกวี คำคม เสียงกระซิบจาก...สวรรค์...! พุด สวรรค์อยู่ตรงนี้ที่ ในหล้า ที่ซึ่งฟ้าเมตตามอบให้ขวัญ สอนพึ่งพิงอิงโอบเป็นนิรันดร์ พลีแบ่งปันทะนุถนอมในอ้อมรัก ดั่งสายธารธาราบุญอันชื่นใส ให้ดวงใจชุ่มฉ่ำรับวันหนัก เย็นหยาดสายพรายพรมบ่มเพาะภักดิ์ สอนรู้จักเมตตาปรารถนาดี คล้องดวงจิตด้วยมาลัยแห่งงามหอม ร้อยพะยอมมงคลเป็นสร้อยศรี ฝากประดับให้งามเงียบในฤดี ขวัญชีวีฝากโลกลบโศกราน ให้ใบไม้สายลมกระซิบวอน จากดวงใจอรชรดวงอ่อนหวาน ระหว่างเราแม้นจำพรากจากชั่วกาล สถิตสราญในเวิ้งฝันสวรรค์รมณีย์...! ........................................... เสียงกระซิบจาก...สวรรค์...! แสดงความคิดเห็น > หมายเลขกลอน 125811 IP 116.58.231.242 ความยาว 538 ตัวอักษร แต่งเมื่อ 12 พ.ค. 52 - 12:28 จำนวนคนชม ผู้ชม 165 - ผู้ตอบ 15 เขียนโดย พุด ผู้นำกลอนมาลง พุด อีเมล์ talay84@hotmail.com เก็บใส่หน้าส่วนตัว เก็บไว้ใน IE ส่งให้เพื่อนดู แจ้งผู้ดูแลระบบ ความคิดเห็นที่ 1 : หมายเลข 995674 จองที่ 1 ให้น้องนะคะพี่พุด เดี๋ยวน้องไปคิดก่อนนะคะ ภาสุรีย์ 12 พ.ค. 52 - 12:38 IP 114.128.228.204 ความคิดเห็นที่ 2 : หมายเลข 995699 มารายงานตัว พร้อมรับการบ้านใหม่ และมาแจ้งว่าการบ้านเก่า ยังทำส่งไม่ทันเลย ครับ คุณ พุด ครับ คนกุลา 12 พ.ค. 52 - 13:56 IP 58.8.94.105 ความคิดเห็นที่ 3 : หมายเลข 995722 กลอนพี่พุด งามทั้งคำและภาพ อยากได้เก็บไว้อ่าน ในรูปแบบหนังสือค่ะ เมื่อไหร่ จะจัดทำคะ อิอิ หนูรอนะคะ จองไว้ก่อนค่ะ แก้วประภัสสร 12 พ.ค. 52 - 14:42 IP 58.136.61.154 ความคิดเห็นที่ 4 : หมายเลข 995726 น้องภาสุรีย.. พี่พุดแปลชื่อน้องว่า *แสงแรกแห่งอรุณแห่งความฝัน ค่ะ* เวลานึกถึงน้อง จะนึกถึง นวลแสงทองในยามอุษาสางค่ะ ยามฟ้าเรื่องราง ทอแสงราวเรียวรุ้ง รออ่านน้ำค้างคำนะคะ พุด 12 พ.ค. 52 - 14:47 IP 116.58.231.242 ความคิดเห็นที่ 5 : หมายเลข 995728 คุณ พุด ครับ นำการบ้านมาส่ง แล้ว ครับ ไม่ทราบผ่าน หรือ เปล่า . สววรค์อยู่แห่งหนไหน ณ ในหล้า รอเวลามาพบขวัญที่ชั้นไหน หรือสวรรค์อันงดงามอยู่ท่ามใจ ยามเยื่อใยใบดอกงอกงดงาม หรืออยู่กลางภูเขาเงาไศล ที่น้ำใสในครรลองเหมือนต้องห้าม หรืออยู่ในแสงสวยลอดยอดไม้ตาม ทะเลครามน้ำใสรินไหลเย็น หรืออยู่ในทิพย์สถานแห่งม่านเมฆ หลบวิเวกเทพไท้ฤๅให้เห็น ภาพประทับงามตาสง่าเย็น ปราสาทเร้นเด่นสถานเบิกม่านใจ อยู่ที่ไหนเล่าสวรรค์ให้ฉันเห็น กระซิบเย็นบอกมาว่าอยู่ไหน หากแม้นรู้ก็จักถามฝ่าข้ามไป ถึงแสนไกลเดินทางแม้นแสนกัปป์กัลป์ รอที่นั่นนะสวรรค์ฉันรู้แล้ว ว่าอยู่ดงดอกปาริชาติฝัน กลิ่นที่รอก่อดอกก้านเนิ่นนานครัน รอนะขวัญจะว่ายฟ้าหาให้เจอ . ................ คนกุลา 12 พ.ค. 52 - 14:53 IP 58.8.94.105 ความคิดเห็นที่ 6 : หมายเลข 995731 คุณคนกุลาที่รักยิ่ง เป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะ ที่ต่อยอดงานพุด ทำให้ซาบซึ้งใจมาก การบ้านของพุด ช้าช้าได้ค่ะ ว่างๆค่อยมาระบายคลายใจ พุดก็อยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน งานรจนาเป็นงาน ที่ทำด้วยใจรักค่ะ กี่ปีแล้ว ก็มิอาจทราบได้ และ.. ก็มีความสุขค่ะ รอได้เสมอนะ พุด 12 พ.ค. 52 - 14:56 IP 116.58.231.242 ความคิดเห็นที่ 7 : หมายเลข 995732 (ขอโทษครับ เมื่อตะกี๊พิมพ์ ตก ครับ) คุณ พุด ครับ นำการบ้านมาส่ง แล้ว ครับ ไม่ทราบผ่าน หรือ เปล่า . สววรค์อยู่แห่งหนไหน ณ ในหล้า รอเวลามาพบขวัญที่ชั้นไหน หรือสวรรค์อันงดงามอยู่ท่ามใจ ยามเยื่อใยใบดอกงอกงดงาม หรืออยู่กลางภูเขาเงาไศล ที่น้ำใสในครรลองเหมือนต้องห้าม หรืออยู่ในแสงสวยลอดยอดไม้ตาม ทะเลครามน้ำใสรินไหลเย็น หรืออยู่ในทิพย์สถานแห่งม่านเมฆ หลบวิเวกเทพไท้ฤๅให้เห็น ภาพประทับงามตาสง่าเย็น ปราสาทเร้นเด่นสถานเบิกม่านใจ อยู่ที่ไหนเล่าสวรรค์ให้ฉันเห็น กระซิบเย็นบอกมาว่าอยู่ไหน หากแม้นรู้ก็จักถามฝ่าข้ามไป ถึงแสนไกลเดินทางแม้นแสนกัปป์กัลป์ รอที่นั่นนะสวรรค์ฉันรู้แล้ว ว่าอยู่แถวดงดอกปาริชาติฝัน กลิ่นที่รอก่อดอกก้านเนิ่นนานครัน รอนะขวัญจะว่ายฟ้าหาให้เจอ . คนกุลา 12 พ.ค. 52 - 14:59 IP 58.8.94.105 ความคิดเห็นที่ 8 : หมายเลข 995733 ยิ้มเลยค่ะ เห็นการบ้านงดงาม มิสามารถบอกความรู้สึกได้แล้วค่ะ นาทีนี้ ได้แต่บอกว่า มนุษย์เรานั้น สำคัญที่ดวงใจใสซื่อ ที่สื่อถึงได้ด้วยสร้อยรักอักษรา ผ่านภาษาไทย ภาษาทอง ภาษาธรรม ที่เราเพียรพลีระร่ำริน ราวฝากมวลบุปผาสุมาลี ให้ผลิดอกที่ตาแล้วมาบานเบ่งที่ใจค่ะ ขอบคุณนะคะ แทนทุกสิ่งค่ะ ภาพข้างบนเขียนความรู้สึกเอาไว้ว่า Artist's Comments By the River Piedra, I sat down and wept. There is a legend that everthing that falls in the water of this river - leaves, insects, the feathers of birds - is transformed into the rocks that make the riverbed. If only I could tear out my heart and hurl it into the current, then my pain and longing would be over, and I could finally forget. By the River Piedra, I sat down and wept.The winter air chills the tears on my cheeks, and my tears fall into the cold waters that course past me. . Somewhere this river joins another, then another, until - far from my heart and sight - all of them merge with the sea. May my tears run just as far that my love might never know that one day I cried for him. May my tears run just as far, that I might forget the river piedra, the monastary, the church in the Pyrenees, the mists, and the paths we walked together. I shall forget the roads, the mountains, and the field of dreams - the dreams that will never come true... I remember my "magic moment" -that instant when a "yes" or a "no" can change one's life forever. It seems so long ago now. It is hard to believe that it was only last week that I had found my love once again, and then lost him... By The River Piedra by Paolo Coelho พุด 12 พ.ค. 52 - 15:03 IP 116.58.231.242
22 มิถุนายน 2552 07:30 น. - comment id 1003509
เมื่อน้ำตานางฟ้ารินร่ำจากแดนสรวง ดอมดินนวลแดนทองดับร้อนแล้ง ระรินพรายฝากสายน้ำนิรันดร์ดับโลกแล้ง ณ..ตำบลแห่งเทพีข้าวเคล้าบึงรัก.. เรานิทราฝันกับฟ้าทองทาบทุ่งข้าว วะวับวาวกับดาวสรวงน้ำผึ้งภักดิ์ เกสรบัวสล้างกลางกอรัก ซึ้งสลักฝากหอมงามนามวิมานนา.. พสุธาพุทธภูมิยามนี้มิสิ้นรัก รวงเรียวหนักค้อมจุมพิตฝากผืนหล้า โรยเกสรอ้อนพระแม่โพสพคืนกลับนา เป็นขวัญกล้าเกี่ยวรักร้อยพร้อยจูบดิน ... เราตื่นมากับแสงทองแห่งงามทุ่ง กับเรียวรุ้งยามอุษาน่าถวิล ดอกไม้ป่าพราวระย้าหอมฝากดิน มิยอมสิ้นรอยไถแปรมิแพ้ใจ.. ข้าวจากเหงื่อนวลเนื้อสาวเฝ้าคอยหุง หวานจากยุ้งรวงรักหอมข้าวใหม่ ห่อใบตองด้วยมือน้องละเมียดละไม อรุโณทัยปลุกดวงใจใส่บาตรวาดฝันดี.... ดุเหว่าไพรร้องเพ้อแผ่วแว่วครวญคำ ราวปีศาจวสันต์พรำพรมมาพรากหนี จะพารวงลาทุยลานที ไปสิ้นฝันสิ้นศักดิ์ศรีในกรงกรุง... อุษาวดีคลี่หอมดอมกลิ่นเจ้า โมกหอมพราวเคล้ากลิ่นนวลในผ้าถุง ข้าวหอมหอมอวลกลิ่นร่ำน้ำอบน้ำปรุง ตราบฟ้ารุ่งหลงกลิ่นซิ่นมิสิ้นรัก ... ลีลาวดีคลี่หอมริมกระท่อมป่า รวงลีลาให้ซ่านซึ้งถึงความภักดิ์ ร่ายรัดรึงออดอ้อนอ้ายนอนหนุนตัก มหัศจรรย์รักราวช่อดอกข้าวเคล้าน้ำค้าง ดุจน้ำใจใสสะอาดหยาดสายหวาน ดั่งบัวบานคลี่กลีบแสนสล้าง ดั่งข้าวใหม่ในนาน้อยคอยฝนพร่าง ดั่งเล็บมือนางกางฟ้อนอ้อนลมไพร เพราะ อ่อนหวานปานประหนึ่งหยาดน้ำผึ้ง กลีบรวงจึงหอมพร่างน้ำค้างใส ทั้งนวลนอกนวลเนื้อนวลในใจ คือสาวไพรสาวนารู้ค่ารักพรหมจารี เปรียบงามรวงงามรักงามศักดิ์ศรีไสว กุลสตรีไทยใจดวงทองครองชีพนี้ ให้ชายเดียวในดวงใจด้วยภักดี แผ่นดินนี้จึงสมค่านามว่าไทย แม่ยอดรักยอดขวัญสวรรค์นา คู่เคียงบ่าเคียงไพรไม่พรากไหน หลังสู้ฟ้าใส่งอบนางามบาดใจ แก้มแดงใสด้วยเลือดรักแสนภักดี ลีลาสาวไพรไสวหวานบานแต้มโลก หอมซึ้งโศกหวานกว่าหวานในจิตพี่ ฝากสอนโลกสอนรักสอนความดี เป็นนารี*หนึ่งในร้อย*พร้อยแพรวพราว วสันต์สรวงรวงข้าวรอมิท้อฝัน เหมือนรอจันทร์รอน้ำผึ้งใจอาบรวงศรี รอตะวันผันดวงมาทาบทุ่งทองนะคนดี ชั่วชีวีรักผืนนารักป่าไพร..ตราใจจำ..ตราบวันตาย...
20 สิงหาคม 2552 15:42 น. - comment id 1029563
น้องรัก.. ผู้มีจิตดวงสวยใสสราญ ปานแก้วประภัสสร.... พี่พุดรจนางานมาเป็นพันเรื่อง ความเรียง แทรกธรรมะ ธรรมชาติ รัก ทุกข์ สุข โศก วิปโยคเหตุการณ์บ้านเมือง ทุกราวเรื่องที่อยากระบายรักระบายใจ ถึงทุกดวงใจ ในร่มรักเรือนไทยเรือนทองแห่งผองเรา ณ ที่แห่งนี้ ที่พี่พุดบัญญัติศัพท์คำนี้ ด้วยความรู้สึกล้ำลึกลึกล้ำ กับการที่ได้พันผูก ปลูกช่ออักษราจากกอภักดิ์ จากความรักมากมีใน มโนใจที่ใสงามของพี่พุด นับจำนวนคลิ๊กจากทุกเรื่องราว แสนจะพราวภาคภูมิปิติใจ ผลงานในหน้าส่วนตัว ในกล่องเก็บกลอนเก่า ที่ภาพถูกลบไปบ้างแล้วนั้น ยังคงมีคนมาฝากฝันฝากใจ มาให้พลังน้ำค้างคำน้ำค้างใจ ให้พี่พุดไพร พี่สาวบ้านนา ยังมีไฟฝัน ที่จะใช้คืนวันอย่างสุนทรีย์ ชื่นรื่นอภิรมย์าเพื่อทำสิ่งที่รักค่ะ ไม่นานช้า พี่พุดจะพิมพ์รวมเล่มแน่นอนค่ะ ไล่แจก อิอิ คนที่รักก็ยังดีนะคะ ดีกว่าหายไป เชื่อไหม พี่พุดยังไม่มีเวลาเซบ ผลงานทั้งหมดเลยค่ะ ชื่นใจนะคะ ที่มาเยี่ยมเยือน งานพี่พุด เวลาอ่านจุดเทียน แกล้มสายวสันต์พร่างพรม หอมอวลลั่นทมในมโนนึก จะยิ่งให้เงียบงามนะคะ รักน้องและชื่นใจมากมายค่ะ จากดวงใจใสซื่อ ของ พี่พุดไพร พี่สาวนาค่ะ พุด 12 พ.ค. 52 - 15:19 IP 116.58.231.242
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
