วันฟ้าสวยพาใจดวงใสว่าง สู่เส้นทางสายรุ้งแห่งความฝัน ทอดตาแลทุ่งทิพย์ในรอนแสงตะวัน มหัศจรรย์งามใจเกินใดปาน นั่นดวงดอกไม้ป่าพาชูช่อ เฝ้าหยอกล้อสายลมดูอ่อนหวาน บานบัวบึงค่อยคลี่กลีบใกล้ดงตาล ชาวนาหว่านพันธุ์ข้าวรุ่งเช้าวัน สงบลึกในรู้สึกอยากกระซิบ ถึงดวงใจไกลลิบในครองฝัน ราวสวรรค์บนผืนหล้าเกินรำพัน รอแสงจันทร์ทอทาบอาบผืนนา ยิ้มเศร้าเศร้ารับสุขเลิกทุกข์ร้อน เลิกอาวรณ์อาลัยใครทั้งหล้า หลับตาลงบอกใจตัวเสมอมา ลมหายใจมีค่าก็ตรงนี้....!
9 พฤษภาคม 2552 12:35 น. - comment id 981869
"สงบลึกในรู้สึกอยากกระซิบ" งดงามในความรู้สึกค่ะ..
9 พฤษภาคม 2552 12:38 น. - comment id 981870
ชอบภาพนกน้อยจัง..ขอcopy หน่อยนะคะ..
9 พฤษภาคม 2552 12:44 น. - comment id 981873
Re: .....ยิ้มเศร้าเศร้ารับสุขเลิกทุกข์ร้อน เลิกอาวรณ์อาลัยใครทั้งหล้า หลับตาลงบอกใจตัวเสมอมา ลมหายใจมีค่าก็ตรงนี้....! ------------------------------------------ ๐ หลับตาเถิดพุดที่รักมาพักผ่อน ให้คลายร้อนผ่อนทุกข์รับสุขขี ฟังกลอนเปล่าเล่าความตามวจี "ภาสุรีย์" จะยิ้มรับกลอนจับใจ ธรรมชาติช่างแสนงามยามพินิจ ใจที่คิดนอกทางห่างหลงใหล เมื่อมามองเอาสองตาส่องหาใจ ตรงแน่วนัยย์จะพบทางสว่างกมล ตะแบกป่าสีม่วงฟ้าข้างหน้าบ้าน ออกดอกบานเป็นช่อพวงค่อยร่วงหล่น กลีบเปราะบางม่วงแซมขาวพราวพร่างฝน ต้องร่วงหล่นตามน้ำตาจากฟ้าไกล อีกไม่นานดอกหนาจะได้เห็น ดอกตูมเด่นเร้นลอบปลอบใจได้ พี่พุดจ๋า ภาสุรีย์ตอบ ชอบดอกไม้ สีม่วงขาวพราวใจหาให้ที สวัสดีค่ะคุณพุด
9 พฤษภาคม 2552 13:16 น. - comment id 981886
สวัสดีอีกครั้งค่ะพี่พุด น้องภาสุรีย์เพิ่งจะมาใหม่ค่ะ ยังใช้บอร์ดไม่เก่งเลยค่ะ งง ค่ะ หน้าต่างมันเยอะไปหมด
10 พฤษภาคม 2552 09:12 น. - comment id 982122
คุณ พุด ครับ เมื่อคืนก็เข้ามาที่เอ็นทรีย์นี้ครั้งหนึ่งแล้ว แต่ไม่ได้ตอบ เพราะตาจะปิดอยู่รอมร่อ ท่ามหัวใจไหวว่างอย่างเจ็บปวด ความร้าวรวดเกินบอกใครที่ไหนได้ เพียงหลับตาเห็นได้กายในกาย รู้ยังหายใจอยู่ดูพอเพียง ในยามท้อทุกข์ทนบนทางฝัน และใจนั้นท่ามปรุงแต่งแสงสีเสียง ขยายทุกข์จนมากล้ำเหมือนลำเอียง มีทางเลี่ยงออกจากทุกข์พบสุขพลัน ทำได้ง่ายกว่ายามทุกข์ทันฉุกคิด เพียงเอาจิตสงบหวังมาตั้งมั่น ดับความคิดจิตจินตนาสารพัน ให้หยุดพลันลงที่สายลมหายใจ ลมหายใจเข้าออกบอกชีวิต บอกลิขิตชีวิตมีอยู่ที่ไหน อยู่ท่ามห่วงดวงวงแห่งกงไฟ ก็เพราะใจปรุงแต่งเพิ่มแรงกรรม ลมหายจึงมีค่ากว่าที่คิด แต่เราติดสิ่งอื่นว่ามากค่าล้ำ ลืมไปว่ารักษากายให้เห็นธรรม เพียงรู้ร่ำรินระบายลมหายใจ . ขอให้มีความสุข สงบ พบธรรมงาม นะครับ คุณ พุด เทพีไพรในใจคนฯ
11 พฤษภาคม 2552 13:04 น. - comment id 982664
กลอนยังเพราะภาพยังงดงานมเหมือนเดิมน่ะค่ะ แอบ copy ภาพไปด้วยแหละค่ะ ตราบ ใดที่เรามีลมหายใจชีวิตก็ยังมีค่าเสมอ
20 สิงหาคม 2552 15:50 น. - comment id 983209
ซึ้งใจค่ะน้องกิตติกานต์คะ และ.. สำหรับบทกลอนอ่อนหวาน ของน้องภาสุรีย์... พี่พุดชื่นใจมากมายค่ะ ฝากดวงดอกไม้ตามคำขอ แทนความรู้สึกขอบคุณอย่างลึกซึ้งค่ะ น้องรัก... จากดวงใจ พีพุดไพร พี่สาวนา พุด 09 พ.ค. 52 - 13:05 IP 116.58.231.242