วสันต์ปรอยสายในวันหนึ่ง นั่งซึ้งซึ้งทอดตาอย่างว้าเหว่ เห็นบึงบัวกว้างใหญ่ราวทะเล เหลือคะเนมากมายหลายร้อยพัน อุทยานแห่งชาติสามร้อยยอด โอบกอดด้วยขุนเขาเงาเมฆฝัน อยากสบตาใครบางคนแล้วรำพัน นี่สวรรค์หรือไรใจได้พบ บัวในบึงบานไสวรับหยาดฝน ในกมลแสนว่างสว่างสงบ ทุกข์รานร้าวหนาวดายเดียวพลันลืมลบ จากเจ็บจบมายาฝันวันธรรมดา บัวบุญบานในจิตสถิตสอน ทุกฉากตอนสัจจธรรมอันล้ำค่า ลมหายใจพลีพร้อมการพรากลา ในอ้อมกอดธารศรัทธาตราบนิรันดร์
24 เมษายน 2552 12:43 น. - comment id 976489
กานต์ชอบถนนเส้นไปเพชรบุรีค่ะพี่พุด สุขใจมองบัวริมถนน แถวท่ายางก็มีเยอะนะคะ
24 เมษายน 2552 14:35 น. - comment id 976532
กว่าจะโผล่พ้นน้ำมางามค่า ผ่านเวลาเจียรนัยให้ฝึกฝน อาจชมพูสดสวยนัยน์ตาคน แต่ผจญไม่แพ้แลชีวิต มาชื่นชมผลงานคับ สวยทั้งภาพ ทั้งบทกลอน
24 เมษายน 2552 15:42 น. - comment id 976587
ชมจากใจค่ะพี่พุด...
24 เมษายน 2552 16:06 น. - comment id 976625
บางที่เราไปแล้วเหมือนกับสวรรค์เลย...ยิ่งถ้าเราเข้าไปในวัดจะมีความสงบ ร่มเย็นด้วย.. พี่พุด...ว่าไม๊..
24 เมษายน 2552 16:18 น. - comment id 976638
งามจริงๆครับน้องพุด
24 เมษายน 2552 16:35 น. - comment id 976648
ถ้านั่งรถไปต่างจังหวัดบรรยากาศข้างทางจะสงบร่มรื่นมากเลยนะคะ
24 เมษายน 2552 17:02 น. - comment id 976680
สวยภาพ งามคำ นำมาพบ พิสุทธิ์สงบ ครบสร้างสรรค์ สะอาดผาดผุด สุดรำพัน กี่เดือนวัน ปีไหน..ได้ไปเยือน.. . สวย งาม มาก ครับ คุณ พุด.. . จนต้องเอา งานบึงบอระเพ็ด ยามเย็น มา แชร์ ด้วย ครับ .
24 เมษายน 2552 19:45 น. - comment id 976804
เย็นกายเย็นใจในบ้านพี่พุดค่ะ
24 เมษายน 2552 21:38 น. - comment id 976900
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song193.html รังรักในจินตนาการ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1933.html คือเส้นทางสายรุ้งแห่งความสุข คือวิมานรุกขเทวาขวัญป่าเขา คือร่มรื่นท่ามแมกไม้ในลำเนา ในเงื้อมเงา*มนตราทวารวดี* มาสถิตทายทักให้พักใจ กับเรือนไทยเรียบง่ายงามเงียบนี้ ทะเลหมอกหยอกไศลฝากชีวี มหัศจรรย์ฝันวันแสนดีริมสายธาร พะยอมไพรรายรอบหอมอวลกลิ่น มาประทิ่นประทับหวานแสนหวาน ใช้ชีวีเหนือโลกย์ทิ้งโศกราน กับสายธารนิรันดร์ขวัญหอมทรวง รับอรุณอุ่นไออาบแสงทอง วิหคไพรพร้องร้องระงมราวฝันสรวง เด็ดดอกไม้ริมชายสวนหอมอบอวล แล้วก็ชวนเกี่ยวก้อยกันไปวัด กราบพระพุทธปฏิมาในโบสถ์คร่ำ แล้วน้อมนำวัฏฏปฏิบัติ ศีลสมาธิปัญญาสว่างชัด สงบสงัดท่ามวิมานหล้าทวารวดี วางมาลัยริมหมอนก่อนหลับฝัน แสนเงียบงันงดงามหนึ่งชีพนี้ คือสวรรค์ฝันให้ถึงนะคนดี มนตราทวารวดีพาเพียรพลีพบทางธรรม..นำนิพพาน....! น้อง...กานต์ที่รัก พี่พุด ดีใจนะคะ ที่น้องมาเยี่ยมเยือนถึงเรือนชาน หวานหอมของพี่พุด เพชรบุรีศรีไทย เป็นเสมือนราชธานีสุโขทัยย้อนยุคค่ะ ค่าที่ยังมีดงตาล นาข้าว และบึงบัว ที่แสนสวยงามมาก พี่พุดรจนางานเกี่ยวกับเพชรบุรีไว้มากมายค่ะ เช่น วิมานดินวิมานดาว สาวชาวไร่ เส้นทางสายรุ้งแห่งความสุข เยอะมากค่ะ มีเวลาลองไปอ่านดูนะคะน้องรัก รักน้องค่ะ จากใจ พี่พุดไพร พี่สาวนา
24 เมษายน 2552 21:45 น. - comment id 976903
กว่าจะโผล่พ้นน้ำมางามค่า ผ่านเวลาเจียรนัยให้ฝึกฝน อาจชมพูสดสวยนัยน์ตาคน แต่ผจญไม่แพ้แลชีวิต มาชื่นชมผลงานคับ สวยทั้งภาพ ทั้งบทกลอน กะลาสีเบจ น้องกะลาสีเบจ นามปากกาน้องพาให้คิดถึง เรือสีขาว ภาพทะเลสีคราม ทหารเรือที่แสนเป็นสุภาพบุรุษใจดี อยากทราบที่มานะคะ มีเวลาเล่าให้พี่พุดฟังหน่อยนะคะ ซึ้งใจค่ะน้องรัก บัวบุญบานในดวงจิต คุ้มชีวิตคุ้มชีวา งามเกินประมาณค่า ด้วยเกิดมาคุ้มค่าคน
24 เมษายน 2552 21:49 น. - comment id 976905
น้องSalukphin คะ สักพักจะไปอ่านงานน้องนะคะ ชื่นใจค่ะ สำหรับ*นักอยากจะเขียนคนนี้ค่ะ* สารภาพว่าทำอะไรเททุ่มใจ หาภาพกว่าจะถูกใจตรงกับงาน เหนื่อยค่ะ แต่ด้วยรักนะคะ กี่ปีมาแล้วที่อดทนทำ รักน้องนะคะ
24 เมษายน 2552 21:54 น. - comment id 976907
คุณกุ้ง ที่รัก ใช่เช่นนั้นค่ะ ปีนี้ไหว้พระหลายสิบวัดแล้วค่ะ ทำบุญมากมาย ทำทานก็มากมาย รักที่จะไหว้พระ ไม่มีคืนไหนไม่สวดมนต์ค่ะ ไม่นานนี้ไปไหว้พระนอนที่เพชรบุรีค่ะ หลวงพ่อบอก สมเด็จพระนางเจ้าฯเพิ่งเสด็จพระราชดำเนินมา ที่วัดนี้ ก่อนพี่พุดมาหนึ่งวันค่ะ ท่านทรงจัดดอกไม้ในโบสถ์ งดงามมลังเมลืองมากค่ะ ยังบันทึกภาพไว้เป็นสิริมงคลเลยค่ะ จำได้ค่ะ ท่านจะจัดแบบบูเก้ต์ แบบช่อยาวๆ มีมาลัยร้อยเป็นสร้อยสายสลับสีสวยละมุน ละม่อมมากค่ะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ
24 เมษายน 2552 21:57 น. - comment id 976909
คุณก่อง ย่องมาเยือนถึงเรือนชานเลยหรือนี่ ไม่จีบสาวหรือไรคืนนี้ รักเสมอมา
24 เมษายน 2552 22:03 น. - comment id 976910
น้องโคลอน..ที่รัก ต้องใช้คำว่า สุนทรีย์ชีวิตอย่างที่สุดค่ะ ที่ได้เดินทางไปในเส้นทางสายเรียวรวงดอกไม้บาน ดงตาล บึงบัว วัวควาย ไร่นา เหว่ว้าของแสงยามตะวันชิงพลบโพล้เพล้ ฟ้าสวยเหมือนถูกจิตรกรเอกที่ชื่อธรรมชาติมาสาดสีไว้แบบมีทีแปรงด้วยนะคะ คละกันสวยดั่งสายรุ้งพรายแพรวเลยค่ะ พอพูดถึงชีวิตชนบท แล้วก็อะนะ พี่พุด อยากติดปีกไปเดี๋ยวนี้เลย ชื่นใจจังเลยค่ะทีมาทายทัก รักน้องค่ะ พี่พุด
24 เมษายน 2552 22:12 น. - comment id 976913
คุณคนกุลา ที่รักยิ่ง ต้องไปหาอ่านเก่ามากำนัล สุภาพบุรุษไพรนักฝันละเมียดเสียแล้วค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem105940.html บ้านไร่แสนรัก..ในอ้อมโอบ..แห่งขุนเขา..ในเงาฝนเงาฝัน..ทุ่งทานตะวันบาน...! ..................... .............. ฟ้าใกล้สางแล้ว... ปริมนอนนิ่งนิ่งดูดาวพระศุกร์แสนสุกใส ที่กำลังส่องแสงสว่างอยู่ในท่ามฟ้ามืด ลมเย็นๆพัดพราย ผ่านม่านหน้าต่างต้นไม้ลายธรรมชาติ ลายลั่นทม ลายชมพูพันธ์ทิพย์ ลายปีบนิรมิต เข้ามาอย่างบางเบา ม่านหน้าต่าง ที่ปริมคิดว่าคงมีลวดลายแสนงามที่สุดในโลก ด้วยเป็นฝีมือพรรณพฤกษ์ไพร ที่ขึ้นพ้ออรชรอ้อนคลอเคลีย ถักทอด้วยดวงดอกสลับสีสันสล้าง ให้งดงามอย่างหาที่เปรียบมิได้ ................... ..................... ซึ้งใจที่มาเยี่ยมค่ะ
24 เมษายน 2552 22:21 น. - comment id 976915
น้องดอกบัว...บานในดวงใจพี่พุด ขอนำเสนอ บัวนา...วันฟ้าโศก...ด้วยรักอย่างที่สุดค่ะ ฟ้าปลายฝน.... ดูเศร้าสร้อยอึมครึมด้วยเมฆหม่น ที่รอหยาดปรนเป็นสาย ลงมาปรายโปรยไปทั่วทั้งท้องทุ่ง อุทกภัยเชี่ยวกราก ฝากวิปโยคท่วมทับทุกถิ่นที่ นานับหลายหมื่นไร่เสียหาย วัวควายล้มตาย หายไปกับสายน้ำยากย้อนหวนคืน บัวนา นั่งอยู่ตรงนี้ ริมหน้าต่างกระท่อม ทอดตาแลเห็น ม่านฝนหล่นร่วงรวงรายพลายพลิ้ว ลงมาราวเพชรพร่าง หยาดน้ำค้างทิพย์ กลมกลิ้ง ค่อยๆทิ้งพวงงามดั่งดวงกุดั่น เป็นจังหวะธรรมชาติอย่างลงตัว ฟ้ามืดสลัวไปทั่วถิ่น หาก....... ในท่ามโพยมพยับหมอกนั้น กลับพลันปรากฏงามอัศจรรย์บรรเจิดบรรจง อาทิตย์อุทัยไขแสงแดงเด่นดวงแหวกม่าน อุษา ออกมาเผยโฉมปลอบประโลมทุกข์สรรพสิ่ง ให้ยังมิสิ้นหวัง อาทิตย์ดวงใหญ่ค่อยๆชักรถออกมา จากม่านนภาเรื่อเรือง ราวสายแสงแห่งรุ้งงาม ยามตะวันแรก บัวนา ผสานจิตสงบนิ่ง ทิ้งสายตาอยู่ตรงขอบฟ้าทางทิศตะวันออก กระซิบบอกกับตัวเองว่า แสงฟ้าวันใหม่ในยามอรุณนั้น ช่างอัศจรรย์เกินกล่าว สามารถลบหนาวหนึบในดวงใจ ให้...ค่อยๆผ่องใส ดั่งดวงอุทัยเช่นฉะนั้น บัวนา เดินช้าๆหยาดน้ำค้างยังระใบหญ้า ดวงดอกไม้ริมนา ริมทาง ความอ้างว้าง มืดหม่น ทุกข์ทนในดวงใจ ค่อยๆมลายหายไป กับความเป็นธรรมดาโลกโศกสุขทุกข์ร้อน ประดุจดั่งดวงตะวัน มีเช้าค่ำ มีทิวาวัน และราตรีกาล ที่เปรียบได้ดั่งฤดูกาลแห่งชีวิต แสงเงินยวง กำลังสาดส่องลงกระทบผืนนา ข้าวกล้าสุกปลั่ง สุดลูกหูลูกตา ดั่งแพรพรรณรายพรายทอง ที่กำลังถูกลมไล่ล่องดั่งระลอกคลื่นงามพราว จนจรดขอบฟ้าไกล.... บัวนา.... เดินระดงข้าวจนหนาวน้ำค้างไปทั่วร่าง ในท่ามความอ้างว้างแห่งดวงจิต ที่ถูกสถิตทับด้วยบรรยากาศ แห่งการรานแยกแตกร้าว ไร้สมานฉันท์สามัคคี ไปทั่วทั้งแผ่นดิน น้ำตาทุกดวงใจไทไหลหยาดริน พอกับหยาดน้ำตาของบัวนา ที่.... กำลังตกต้องอยู่ในห้องหัวใจอย่างเงียบงัน เหลือก็เพียง... ภาพฝันถึงอดีตอันแสนงดงาม สงบเย็น เฉกเช่นเคยเป็นมา.....นานเนา ...................................
24 เมษายน 2552 23:27 น. - comment id 976944
.....พี่พุดคะ ขอบคุณพี่พุด ที่ไปอวยพรวันเกิดให้ฉางน้อยนะคะ ขอบคุณมากๆๆค่ะ
24 เมษายน 2552 23:37 น. - comment id 976951
http://badict.sqweebs.com/
25 เมษายน 2552 03:02 น. - comment id 976975
คุณ พุด ครับ ผมได้ไปเยี่ยม ทั้งสองบทกวีที่ชักชวนไว้ ได้เข้าไปชมแล้ว งามงด และแสนดี มากมายเลย ครับ ได้ตอบไว้แล้ว ทั้งในเรือนแห่งนั้น และที่บ้านของผม ครับ ...............
25 เมษายน 2552 12:57 น. - comment id 977041
สวัสดีงามๆยามบ่ายเจ้า เข้ามาอ่านกลอนบทนี้แล้วรู้สึกเย็นและสงบลงเยอะเลยเจ้า ถึงแม้ข้างนอกอากาศร้อนมากๆ เจ้า
25 เมษายน 2552 16:04 น. - comment id 977108
งดงาม ทุกยามนึกจริง ๆค่ะ
25 เมษายน 2552 18:38 น. - comment id 977187
สวัสดีค่ะ แวะเข้ามาชมผลงานคุณภาพค่ะ ยังคงไว้เสมอเลยค่ะ เห็นภาพแรกแล้วทำให้รู้สึกสดชื่นและฉ่ำเย็น อยากว่ายน้ำบ้างค่ะ (แต่ว่ายไม่เป็นนะคะ)