ดวงดอกธรรมผลิช่อรอแสงทอง ให้เรืองรองงดงามท่ามสับสน กับโลกนี้มากมีมนุษย์ว่ายวกวน หลงตัวตนบนเส้นทางห่างรอยบุญ อธิษฐานเทพเทวาแห่งไพรพฤกษ์ น้อมนำนึกดวงจิตคอยเกื้อหนุน ให้ชีวิตชีวาละไมละมุน สองมือหมุนโลกไร้ให้ช้าลง ใช้มือน้อยถักร้อยสร้อยอักษรา งามเลอค่าฝากชีวีมิไหลหลง ให้ชาติศาสน์กษัตริย์ยังดำรง เทิดธำรงพสุธาล้ำค่าไท กราบพระพุทธาหัตถาสวรรค์ ให้พุดปันเมตตาน้ำใจใส ระรินธรรมดั่งน้ำทิพย์จากดวงใจ ก่อนพรากไกลคืนสู่หล้าพสุธาทอง...! ................................................. ขอบันทึกพลังบุญปิติเกษม อันอิ่มเอมงดงามแสนยิ่งใหญ่ ณ วันนี้ที่สาวบ้านนาพุดพัดชาได้รับน้ำค้างใจ บริสุทธิ์ใสดั่งหยาดฝนพรำระร่ำริน กี่ปีแล้วละหนอทุกที่รัก ที่มั่นคงยิ่งนักตราบชีพสิ้น หวังถักร้อยสร้อยอักษราฝากแผ่นดิน ด้วยดวงจินต์ดั่งนกไพรใจอิสรา รักชาติศาสน์กษัตริย์ยิ่งชีวิต จึ่งลิขิตบทกวีพลีแด่หล้า รักสายฝนยามพรมพร่างกลางท้องนา รักข้าวกล้าระย้ารวงดั่งดวงใจ รักวิถีทุ่งทองในครองฝัน รักสวรรค์ดิบดินทุกถิ่นไหน รักดวงดอกไม้รายล้อมให้หอมละไม รักวิมานไพรวิมานนาฟ้าประทาน และนี่คือจิตดวงนี้ที่ภูมิภักดิ์ มีเมตตามีรักพลีสร้างสาน กราบขอบคุณโลกสอนโศกสุขทุกข์ร้าวราน เพื่อพ้นผ่านพบทางธรรม นำสู่ความว่างกระจ่างใจไปนิรันดร์....! ............................... แม่ดวงดอกพุดไพร สาวบ้านนา ทำงานเขียน รจนางานที่รัก มานานนักแล้วค่ะ ในเวบร่มรักเรือนไทย เรือนทอง แห่งมิ่งมิตรผองเรา ตราบดินฟ้า(คำของคุณอิม) ด้วยความรักในงานที่รัก ที่ ณ วันนี้น้องๆและทุกดวงใจท่านผู้อ่าน ที่ให้เกียรติ เข้ามาหยาดน้ำใจรัก ดั่งหยาดน้ำค้างลงพร่างพรมนวลเนื้อใจ สาวบ้านนา...พุดพัดชา ให้ยังคงมีไฟฝันอันละเมียดละมุน ที่จักยืนหยัด ทำงานที่รัก บนถนนสายฝันสายดวงดอกไม้งาม ไปอีกนานเท่านานค่ะ กับการเพียรพยายาม การเททุ่มใจทำงาน มาอย่างซื่อสัตย์ยาวนานนัก หากนับจำนวนตัวอักษร ก็เป็นล้านๆตัวค่ะ ที่คีย์จนนิ้วชี้ มีปัญหาเส้นเอ็น แทบคลี่ไม่ออกแล้วค่ะ และ นับจำนวนพันเรื่องเมื่อรวม จำนวนท่านผู้อ่านทั้งผ่านตา ผ่านใจ ที่คลิ๊กเข้ามายิ้มแย้มเยือน ก็คงมากมายเกินนับนึกเลยค่ะ ซึ่งนี่คือความภาคภูมิใจ ปิติเกษมใจ ความซาบซึ้งใจ ความรู้สึกแสนยิ่งใหญ่งดงาม ในชีวิตหนึ่งนี้ที่ได้ทำในสิ่งที่รัก แม้นจะน้อยค่า ดั่งธุลีหล้า ที่อยากฝากความจงรักต่อแผ่นดิน กตเวทิตาคุณต่อชาติศาสนาพระมหากษัตริย์ สามสถาบันอันเป็นที่รักยิ่ง ที่เทิดไว้เหนือดวงชีวิตแห่งเรา จิตวิญญาณคนไทย บนผืนดินแม่มาตุภูมิเดียวกัน งานพุดไพร สาวบ้านนา จึ่งเน้นธรรม ธรรมชาติ บวกความรักที่เรียบง่าย งดงาม อ่อนหวาน ความเสียสละ เมตตา การแบ่งปัน เพื่อสร้างสรร โลกนี้ และอัญมณีจิตให้สว่างไสว มีเพียงความรักปรารถนาดี พลีดับโลกแล้งไร้ ก่อนชีวาวายจะสลายลาลับดับไปดั่ง แสงตะวัน ค่ะ..... ................................ ด้วยหยาดน้ำตาเอ่อซึม ขอขอบพระคุณด้วยความปิติเกษม จากดวงใจนักรักรจนา ที่เพียรพลีทำงานที่รัก มาอย่างซื่อสัตย์ยาวนานค่ะ ด้วยรักแสนรักเอยในกมล จากคนบนถนนสายฝันสายสวรรค์ ดวงดอกไม้งาม นิยามโลกบรรณพิภพค่ะ ................................. เพลงสุดท้าย..หมายลา..เจ้าดวงดอกไม้...! สู่ทุ่งกว้างเรืองรองด้วยแสงดาว ดอกไม้พราวเต็มป่าบานสะพรั่ง หอมเอยหอมหวานในภวังค์ ธรรมชาติยังงดงามท่ามคืนวัน หยาดน้ำค้างกลางกลีบเกสรบัว หมอกหม่นมัวสลัวลางราวภาพฝัน ดอกราตรีผลิเศร้าลาตะวัน นั่นแสงจันทร์พูนดวงทอนภา หนีโลกสับสนวกวนว่าย นึกหน่ายทางชีวิตเหว่ว้า ทะเลโลกย์โศกเศร้าหนาวน้ำตา กาลเวลาเลือนลับกับเปล่าดาย เจ้านกไพรร้องเพลงอำลาดวงดอกไม้ ไม่หมายพันธนาใดให้สาย อัญมณีงามกระจ่างสว่างพราย สุดท้ายพบสวรรค์ว่าง ณ กลางใจ..! ..........................
1 เมษายน 2552 00:38 น. - comment id 969357
อัญมณี คือคุณค่าจากภายในที่มิต้องปรุงแต่ง หากมีเนือแท้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน เมื่อไหร่ ก็เป็นอัญมณี เปรียบมนุษย์ ที่มีคุณธรรมความดีอยู่ในใจ ย่อมดำรง ความดี ไม่ว่าจะต้องพบอุปสรรคใดๆ ย่อมก้าวข้ามผ่านพ้น ทำความดี และใฝ่ดี แต่ไม่ติดดี ย่อมมีความสุขนิรันดร์ ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า... .........................
1 เมษายน 2552 09:55 น. - comment id 969412
ซาบซึ้งเหลือเกินค่ะ อ่านแล้วมีความรู้สึกคล้ายๆกับตอนคลายออกจากสมาธิค่ะ มีความสุขและรู้สึกเบาสบายทุกครั้งที่อ่านเลยค่ะ เห็นภาพธรรมชาติแล้วอยากกลับเข้าป่า ขึ้นดอยอีกเหลือเกินค่ะแต่ลูกชายคงติดสัมนา กวีสองฝั่งโขง จึงไม่มั่นใจเลยแต่อยากไปจริงๆหากแต่จุ๋นไม่ยอมให้แม่ไปคนเดียวเพราะเขารักและห่วงแม่มาก เราจะเข้าใจและรับรู้สภาวจิตของกันและกันเสมอ จุ๋นเขาจะปฏิบัติได้ดีกว่าดิฉันมาก เขาได้สมาธิเร็วมาก เขาบริสุทธิ์กว่ามังคะไม่เคยทำบาปเลย เขาถือศีลเคร่งเหมือนกัน รบกวนเวลามานานแล้วต้องขออภัย และขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะสำหรับบทกวีธรรมทานของท่าน
1 เมษายน 2552 10:03 น. - comment id 969416
1 เมษายน 2552 13:45 น. - comment id 969489
สวัสดีค่ะ งดงามทั้งความคิดและถ้อยคำนะคะ สื่อออกมาได้เป็นอย่างดี ด้วยภาษาที่ทำให้เข้าใจง่ายค่ะ สื่อได้ตรงดีค่ะ เป็นงานที่น่าประทับใจจะติดตามผลงาน ของพี่พุดตลอดไปนะคะ
1 เมษายน 2552 13:50 น. - comment id 969491
น่าเสียดายมณีงามทรามสวาท เธอตัดขาดทางโลกย์ทิ้งโศกเศร้า สละสิ้นทุกข์หนักรักรุมเร้า ทำจิตว่างร้างเฉาเนาแนบธรรม เสียดายนัก
1 เมษายน 2552 17:58 น. - comment id 969532
:) เข้ามาอ่านด้วยหัวใจเช่นกันค่ะ
1 เมษายน 2552 18:07 น. - comment id 969542
,ค่ะพี่พุด
2 เมษายน 2552 14:13 น. - comment id 969723
ผลิบานบอกดอกไม้ให้คนท้อ เพื่อคอยรอวันใหม่พอได้ฝัน ผ่าวละอองไอเดือนเยือนตะวัน จึ่งจำนรรจ์สัจธรรมอันล้ำลึก กลอนมีสาระมากครับพี่พุด