ซัดขยะวรรณกรรม ลำนำกู เพรียกมึงกวีดู ยิ่งใหญ่นัก เขียนงานใส่บล็อกคนไม่รู้จัก เหยียดหยามเสียจมปลัก ไร้คุณภาพ งานต้องผ่าน บอกอ รอคัดเลือก มั่วไหนแท้แก่นเปลือก ก้มลงกราบ เผื่อบางถ้อยบางคำจะกำซาบ เป็นกวีศิโรราบ กองบอกอ ยี่สิบกว่าปี กูตามอ่าน หนังสือพิมพ์นิตยสารกวีก่อ รังแต่ถ้อยคำคิดจริตสอพลอ บ้างก็พร่ำป้อยอ ยกหางกันเอง ต้อยต่ำกู เพียงไม่ใคร่เสนอส่ง วิถีคำดำรงไม่รีบเร่ง โดยคำกู ร่ายขมขื่น และครื้นเครง ใช่บรรเลงสนองใคร่ใครบางคน หาก บอกอ เป็นกวีกว่านี้หน่อย กูจะพลอยอาศัยไปสักหน บาง บอกอ ไม่เลือกงาน แต่เลือกคน บาง บอกอ เลือกงานบน ความถูกใจ ไม่มีหลักมาตรฐานอาจารย์เก่า กวีเน่าก็แปดเปื้อนเข้าเคลื่อนไหว บางกวีนี่มันเขียนกันยังไง เอาส้นตีนละเลงไปยังได้ลง ซัดขยะวรรณกรรม ลำนำกู เพรียกกวีมึงดูน่าไหลหลง เอาเถอะวะ คำใครไหนยืนยง คำกูตราบชีวิตปลง ไม่ทิ้งคำ แม้นต่ำต้อย ด้อยค่ามรรคานี้ ไร้สวรรค์ชั้นกวีให้เหยียบย่ำ งานกูจักเผ่นโผย อยู่โดยคำ ร่ายเถื่อนถ้อยลำนำ ให้พร่างพรม ความรู้กูวุฒิแท้แค่ ป.หก ร่ายสาทกได้เท่านี้ก็ดีถม มึงจบโก้ อักษรศาสตร์พิลาสชม ไหนเล่าเขียนความภิรมย์ ให้กูที ... โดยคำ ลานเทวา ... ช่วยบอกมันทีว่า งานเขียนตามบล็อค ก็เป็นงานเขียนคุณภาพ ไม่ใช่งานขยะที่รอทิ้งลงถัง..... !!
17 มีนาคม 2552 21:17 น. - comment id 964445
ศิลปิน อย่าดูหมิ่น ศิลปะ
18 มีนาคม 2552 05:41 น. - comment id 964506
18 มีนาคม 2552 08:02 น. - comment id 964546
หวัดดีคับ....คุณ"คนลานเทวา"... ครั้งแรกที่ได้อ่าน...กลอนคุณ...ผมรู้สึกว่า...เป็นศิลปะทางอักษร...แบบสื่ออารมณ์...ของศิลปิน...ผู้ที่ได้ชม...ได้อ่าน...ถ้าสนใจ...ต้องไขปริศนา...ของความรู้สึก...โดยใจตนเอง...ซึ่งมันน่าสนใจมาก...และบอกตามตรงว่า...ถ้าไม่มีคอมเมนท์ใดจากผู้เขียน...มากำกับไว้ก่อน...ก็ยากที่จะตีลึก...นึกได้ถึงความหมายนั้น....สรุปว่า...ชอบ....คับ.... ฮืม....บทนี้...ก็ชอบคับ...แต่มันไม่ต้องตีความหมาย...เพราะ...บทเดินไปแบบ...ความนึกคิดที่เปล่งเป็นเสียงออกมาแล้ว... อย่าว่ากันนะคับ...ถ้าบอกจะบอกว่า....โดยภาษากวีของคุณ...ผมอยากให้มีความละมุน...และกำซาบ...เหมือนเดิม...ขอรับ...คุณท่าน...
18 มีนาคม 2552 08:38 น. - comment id 964552
ร่วมสร้างจิตสำนึก..ของกวี..ด้วยคนครับ..อย่าให้วัตถุมามีอำนาจเหนือจิตใจบริสุทธิ์เลยครับ..
18 มีนาคม 2552 08:41 น. - comment id 964554
สวัสดีครับทั่นคนลานเทวา น้อมศึกษาด้วยครับ
18 มีนาคม 2552 10:35 น. - comment id 964636
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
18 มีนาคม 2552 10:40 น. - comment id 964639
สู้ๆคับ เห็นด้วยกับพี่ลานเทวา เป็นกำลังใจให้นะคับ
18 มีนาคม 2552 17:05 น. - comment id 964907
มาติดตามงานผลงานค่ะ
18 มีนาคม 2552 17:19 น. - comment id 964918
อ่านเหมือนลูกพ่อขุนเราลุ้นอยู่ ไม่สวยหรูแต่กินใจคำใช้นี้ อาจจะแข็งกระด้างเป็นบางที แต่กวีของท่านกลั่นจากใจ ไม่มีอะไรดีพร้อมไปทุกสิ่ง โดนติติงธรรมดาอย่าสงสัย หากเราเขียนทุกบทด้วยหัวใจ ใครต่อใครให้สรรเสริญและเยินยอ
20 มีนาคม 2552 19:44 น. - comment id 965868
ขยะใจทิ้งไปไม่ได้ดอก ที่ต้องบอกเป็นภาษาให้น่าสน คิดแล้วเขียนเช่นที่ใจอยากให้ยล ไม่พร่ำบ่นเป็นทาสใครอาศัยตน
31 มีนาคม 2552 09:01 น. - comment id 968905
อ่านชื่อกลอนแล้วเจ็บจิ๊ดๆเลย แต่พออ่านกลอนแล้ว.....เอ่อ.... ใจเย็นนะคะ.....เข้าใจค่ะความรู้สึกนี้ "ถ้าเราไม่เขียนแล้ว ใครจะเขียนอย่างที่เราเขียน" วลีนี้ สุดยอดเลยค่ะ คนลานเทวา โคลอนจำมาถึงทุกวันนี้ ขอบคุณที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆมาให้พวกเราได้อ่านนะคะ