นวลดอกแก้วร่ำลายามฟ้าสาง สู้เส้นทางสายรุ้งแห่งความฝัน ฝากสายใจสายใยรักผูกพัน เป็นนิรันดร์ยิ่งใหญ่ประดับชีวี ตะวันแดงดวงเด่นลอยช้าช้า กระซิบว่าวันคืนเช่นฉะนี้ มีมืดแล้วสว่างนะคนดี เสมือนชนชีพนี้ว่ายเวียนวน ระหว่างเราสบตาเกินเข้าใจ เสนอนัยสนองตอบสร้างกุศล รู้หน้าที่อันงดงามล้ำค่าคน รู้อดทนรู้กลืนกล้ำรู้ทำใจ นวลดอกแก้วปลิดกลีบดั่งชีพรอ พุดซ้อนพ้อซ่อนจิตอันอ่อนไหว เก็บน้ำตาเอาไว้ณ..ภายใน เพราะเข้าใจว่าโลกโศกธรรมดา..!
พุด 17 มี.ค. 2552 11:13 น. - ID 124241 
1232
3
0
17 มีนาคม 2552 12:20 น. - comment id 964301
อ่านแล้วรู้สึกอารมณ์อบอุ่นปนเศร้าอย่างไร ก็ไม่รู้
17 มีนาคม 2552 12:36 น. - comment id 964307
สวัสดีค่ะระหว่างเราสบตาเกินเข้าใจ เสนอนัยสนองตอบสร้างกุศล รู้หน้าที่อันงดงามล้ำค่าคน รู้อดทนรู้กลืนกล้ำรู้ทำใจ ................. แฝงอะไรที่มีความหมายไว้ให้เสมอๆเลยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
17 มีนาคม 2552 15:17 น. - comment id 964327
พี่พุดครับ ต้นน้ำชอบกวีบทนี้ของพี่พุดจังครับ ตะวันแดงดวงเด่นลอยช้าช้า กระซิบว่าวันคืนเช่นฉะนี้ มีมืดแล้วสว่างนะคนดี เสมือนชนชีพนี้ว่ายเวียนวน เหมือนมีเสียงนุ่มๆ ของพี่พุดมากระซิบปลอบ ความอ้างว้างเหมือนจะหมดไปจากใจนะครับ ระลึกถึงพี่พุดครับ
17 มีนาคม 2552 17:30 น. - comment id 964360
หนูนางฟ้าขอ
จาก
ให้พี่พุดค่ะ....
18 มีนาคม 2552 18:07 น. - comment id 964946
เป็นคนที่ชอบดอกโมกดอกแก้วมากค่ะ หอมชื่นใจปลูกไว้ที่หน้าบ้านกระต่ายน่ะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
