น้ำตามีหลายอย่าง มีน้ำตาอย่างหนึ่งที่มันไม่ไหลออกมา -- มันเป็นน้ำตาของสองวันถัดมา หลังจากความทุกข์หนักโจมตีหัวใจ -- อย่างเงียบงัน มันซึมซับไปทั่วทุกอณูหัวใจและร่างกาย -- เริ่มจากไม่รับรู้เวลา ไม่รับรู้โลก สูญเสียอารมณ์ขัน สูญเสียความมั่นใจในตน ไม่รู้ร้อนหนาว ไม่หิว ไม่ง่วง จนเริ่มสูญเสียการรับรู้ความเจ็บปวด -- เจ็บปวดเหมือนกัน แต่ ชา ชา เหมือนไม่ได้เจ็บปวด นี่เป็นความเจ็บปวดมากกว่าหัวใจเจ็บปวด แต่เป็นความปวดลึกถึงระดับวิญญาณ .. น้ำตาวิญญาณไหลพราก พราก