จะ..มีเพียงเธอ
aena
6 : 30 น.
เช้าที่ผมเริ่มต้นตื่นและคิดถึงคุณ
คำนี้ผมพูดบ่อย และจะเป็นเช่นนั้นไปอีกนาน
. . . .
ผมทำหลายๆอย่างพร้อมกัน
ในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงของเช้านี้
7 : 05 น.ผมออกจากบ้านและมาถึง office เกือบ8โมง
เวลาที่ถูกใช้มากกว่าหลายคนบนท้องถนน
นั้นคือเหตุผลที่ผมออกจากบ้านเช้ากว่าปกติ
ที่คนทำงาน 9 โมงเขาทำกัน
. . . .
ฝนตก ขับรถยาก
ลืมเอาแว่นตามา ฝนเม็ดใหญ่เท่าลูกมะนาว
ปิดวิทยุ ใช้สมาธิในการขับรถ
ปลอดภัย รอดล่ะ
. . . .
9:05 น.
ฝนยังคงตกหนัก
ฟ้ายังคงไม่มีทีท่าจะเปลี่ยนสี
เทาขุ่น ยังคงเป็นสีเดิมตั้งแต่เช้าที่ผมเริ่มต้นแหงนมอง
เสียงเปาะแปะยังคงวิ่งผ่านแก้วหูผมอยู่เนืองๆ
อีกเดี๋ยวคงหยุด...ฟ้าคงใส
แค่หวัง...บนเส้นบางๆของความจริง
.....ที่เลือนลาง.....
. . . .
ผมคิดถึงคุณ..ด้วยความรู้สึก
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ไม่ว่าใครคนนั้นจะเพิ่งเดินเข้ามา
หรือเขากำลังจะเดินจากไป
แค่คุณรู้ใว้...ผมจะยังอยู่
ที่ตรงนี้ เหมือนวันเดิมๆ
ของเรา
(แค่รู้สึกคิดถึงเพลงนี้ขึ้นมา...ก็เท่านั้น)