รุ่งอุษาวดี... หอมจำปีริมหน้าต่าง ในเรื่อราง.. แลลอดทอดตาเห็น แสงสวยสุริยาฟ้ายามเช้า.. ลมหนาว..พรากลาไปแล้ว พลอยพาพวงดวงดอกแก้วสิ้นหอม ดวงดอกโมกน้อยน้อยนิดนิดน้อมกิ่ง ทิ้งกลีบ.. ปลิดปลิวโปรยโรยร่วงตามแรงลม สายลมพัดโบยโชยชื่นผ่านเย็นน้ำค้างฟ้า ในยามดึก.. ที่หยดหยาดกลางกลีบเกสรสล้าง... ให้หอม..ในห้อมห้วงหัวใจ ในคำนึง ตรึงตรา... ปลุกตา เตือนจิต ให้ชีวิตนี้ยังมีพลัง มีหวัง..ไปกับฟ้าวันใหม่ มาตรแม้น.. นึกเหนื่อยหน่ายกับโลก.. มากมายเรื่องราวรานร้ายจากมวลมนุษย์ ผู้มิอาจหยุดกิเลสทำลายป้ายสี ให้ทุกข์ทุกชีวีต่างด่างพร้อย.. พลอยไร้สิ้นแสงประภัสสรใส ในดวงใจเมตตา กรุณากันและกัน ฉันท์คนในผืนแผ่นดินแม่มาตุภูมิเดียว .................... และ.. ทุกยามเย็น... หากฟ้ามีตา.. ในเส้นทาง ที่งดงามพราวพราย ประดับรายด้วย ดวงดอกตะแบกม่วงราน หวานละมุนชมพู เคียงคู่ถนนสองฟากฝั่ง จะเห็น หญิงหนึ่ง... เดินอยู่ลำพัง...อย่างดายเดียว...! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3816.html ดวงตะวัน ดวงตะวัน ที่เคยส่องแสงให้ความ สว่าง กำลังจะจาง กำลังจะเลือนหายไป คนที่ดี ที่มีแก่ใจให้กัน มาก่อน กำลังจะลืม กำลังจะเดินหนีไป ท้องฟ้าก็คงมืดมน และคงมีคนเสียใจ อา!! แค่เพียง อยากรู้ว่าทำไม ตอบได้ไหมเล่าดวงตะวัน แม้แต่ดาว ที่พราวบนฟ้าก็ดู เลือนลาง และมันก็จาง ไม่พอจะแทนที่ใคร คนใด มีแต่เธอ เป็นเพียงตะวันไม่มี คนอื่น และเธอเท่านั้น คือดวงตะวันที่หายไป ท้องฟ้าก็คงมืดมน และคงมีคนเสียใจ อา!! แค่เพียง อยากรู้ว่าทำไม ตอบได้ไหมเล่าดวงตะวัน ท้องฟ้าก็คงมืดมน และคงมีคนเสียใจ อา!! แค่เพียง อยากรู้ว่าทำไม ตอบได้ไหมเล่าดวงตะวัน ตอบได้ไหมเล่าดวงตะวัน...
28 กุมภาพันธ์ 2552 13:04 น. - comment id 957299
วัฏฏานิจจัง ค่ะคุรพุด
28 กุมภาพันธ์ 2552 17:35 น. - comment id 957333
งดงามมากค่ะ พี่พุด
28 กุมภาพันธ์ 2552 20:48 น. - comment id 957390
ชอบภาพประกอบจังค่ะ พี่พุดสบายดีนะค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2552 22:18 น. - comment id 957428
แวะมาทักทายพี่พุดก่อนเข้านอนเจ้าค่ะ ชอบจังค่ะพี่ ได้ชมภาพหญิงสวย ดูแล้วสบายตาจัง ฝันดีค่ะพี่พุด
2 มีนาคม 2552 11:33 น. - comment id 957724
เปรียบได้เห็นภาพดีจังคะ ภาษางดงามมากๆเลย
3 มีนาคม 2552 14:33 น. - comment id 958399
ด้วยซาบซึ้งใจ ที่น้องๆ มาให้สายแสงสุริยาในดวงใจพี่พุด ไม่มอดดับค่ะ ด้วยรักนัก พี่พุดไพร