แล้วเราจะพบกัน
aena
บนถนนแห่งความรัก .. มีทั้งผู้หิวโหยและอุ่นอิ่ม
เร่งรีบในบางหน .. ร้อนรนในบางครั้ง
บางครั้ง .. และบ่อยครั้งหน
ผมเหวี่ยงตัวเองออกมาไกล .. จากถนนสายนั้น ..
และพบหนทางที่ทึบบอด
บางนาที
ยืนเผชิญหน้ากับกำแพงกร้าวกล้า
และพบว่า .. ตัวผมนั้นมีอดีต
ที่มิอาจจะพึงพบหาได้ในอนาคต
....
....
นานหลายนาที
จุดจบของความรักที่มักจะแล่นมาในความคิด
รวดเร็วยิ่งยวด .. กว่าการหักเหของลำแสง
และแน่นอน ... มาก่อนคำพูดว่า " รัก "
" การจากลา " ... ทำให้ผมล้าที่จะมี " รัก "
....
....
นับชั่วโมง
หลังจากการทักทายแห่งแสงจันทร์
ค่ำคืนนี้เธอไม่กลมมากนัก .. ผมทักทายกระต่ายน้อย
" เธอกำลังตำข้าวอยู่ใช่มั้ย ? " ...
ผมมองเห็นหูกระต่าย .. แต่ไม่สามารถบอกถึงจินตนาการของผมได้
ว่าน้องกระต่าย .. มีท่วงท่าในการตำข้าวอย่างไร
....
....
นานนับพระจันทร์ล่องลอยมาเบียดชายหลังคา ...
... และถ้อยคำ " บ่น " งึมงำในความสลั่วมืด
คงถึงเวลาของการจากลา
ผมยิ้มให้น้องจันทร์ ...
ก่อนที่เธอจะยิ้มทักผมในอีกหลายสิบปีข้างหน้า
...
แล้วเราจะพบกัน