มิ่งไม้จำนรรจ์กับแสงจันทร์ค่ำคืน ดาวสะอื้นหยาดน้ำค้างหล่นร่วง วาสนาโชยหอมช่อพริ้วพวง จันทร์พูนดวงโลมไล้สายธารา ถนอมขวัญถนอมจิตชีวิตหนึ่ง งดงามลึกซึ้งเหนือปรารถนา กระท่อมในอ้อมไม้กระซิบกับกาลเวลา ดอกเสี้ยวเสน่หาประทับประดับใจ ลำเนาป่าฝากค่าเสมือนหมาย เคลียกายในทุ่งหญ้าวันฟ้าใส พรายพะยอมหอมเศร้ามารำไร ให้หลับใหลในห้วงฝันบรรพกาล ให้ธรรมชาติบริสุทธิ์สะอาดโอบกอด ดั่งยอดมิ่งมิตรละมุนหวาน เพลงไพรบรรเลงคีตกานท์ สู่..สราญวิมานทิพย์ทอง..แดนมณี..! ..........................
25 กุมภาพันธ์ 2552 13:52 น. - comment id 955638
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem123574.html ตอบคำในงาน มนต์รัก ของ บนข ..ค่ะ มนต์รักฤามารรักพาหนักจิต ตามติดภพชาติสวาทหมาย เวียนวนหลงลมเปล่าดาย แท้ท้ายเที่ยงธรรมทองแท้
25 กุมภาพันธ์ 2552 14:23 น. - comment id 955653
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem123583.html# คืนเหงาของสาวทะเล..Salukphin ฝากน้ำค้างคำ..แทนหยาดน้ำค้างใจค่ะ ความเหว่ว้าดายเดียวเปลี่ยวแลเหงา เป็นดั่งเงาธรรมดาฟ้าลิขิต ตามรู้ทันหยุดทันทุกข์ความคิด ชีพน้อยนิดสร้างจิตใสใฝ่พบบุญ..
25 กุมภาพันธ์ 2552 14:45 น. - comment id 955669
คลึงเคล้าเย้าหยอกดวงดอกแก้ว สะอาดแผ้วผ่องกานต์ปานมณีหยาด รูปโฉมโล้พรมลูบบุพชาติ แม้นได้วาดเคียงอนงค์คงสำราญ..อิอิ
25 กุมภาพันธ์ 2552 14:46 น. - comment id 955670
สงบเงียบดีจังค่ะ บรรยากาศโดยรอบก็ดี ยังคงมีผลงานคุณภาพมาให้อ่านเสมอๆเลยนะคะ
25 กุมภาพันธ์ 2552 15:14 น. - comment id 955696
25 กุมภาพันธ์ 2552 15:15 น. - comment id 955697
โอ้บ้านนา ฝนฟ้าไม่อำนวย โชคไม่ช่วยบ้านนา ถึงคราระทม แหงนมอง เบิ่งฟ้า โอ้บ้านนา ที่เคยชื่นชม บัดนี้ บ้านนาระทม ขื่นขม เพราะความแห้งแล้ง โอ้ชาวนา น้ำตาช่วยปลอบใจ เร่ร่อนไป จากนาเพราะข้าสิ้นแรง จำใจ จากลา จากบ้านนา เพราะความแห้งแล้ง ธรรมชาติ นั้นแกล้ง หมดแรง แล้วเรา บ้านนา เพลงไพเราะมากนะครับพุด แต่สาวกรุงอย่างพุดจะทนลำบากได้หรือครับ
25 กุมภาพันธ์ 2552 15:49 น. - comment id 955722
สวัสดีครับ งานเขียนสื่อถึงอารมณ์ ทุกบทบรรทัด งดงามความหมาย "ขอบคุณงานดีๆมากครับ"
26 กุมภาพันธ์ 2552 05:19 น. - comment id 956075
ชอบบทกลอนของคุณจังทั้งลีลาและความ หมายค่ะอ่านสบายใจทุกบทกลอนที่เขียน นี่แหละเขาเรียกว่าคนจิตสงบ