เสียงอาซานสุดท้ายสิ้นปลายเสียง ท่ามบทร่ายคัมภีร์เพียงจะปลุกปลอบ อภิธรรมสะท้อนกล่าวในราวรอบ ถามชีวิตเจ้าวางมอบพระเจ้าองค์ใด รอยยิ้มอาญากรสงคราม บริสุทธิ์นิยามโดยความใคร่ เหมือนความบ้าที่ผ่านมาแล้วผ่านไป บนรองรอยบรรลัยซากหักพัง เสียงขีปนาวุธแหวกอากาศ แทนเพลงอิมเมจิ้นที่ไหววาดในความหวัง แลก่ายกองศพซากฝากจีรัง สันติภาพชิงชังโลกเสียแล้ว ภูเขา และสายลมต่างร่ำไห้ ยามลมหนาวผ่านใจระโหยแผ่ว สันติสุขแห่งวิถีไร้วี่แวว ถนนลูกรังทอดแนวเป็นสีเลือด เราต่างหากที่ปกป้องพระเจ้า ด้วยความเขลาอันมิเคยแห้งเหือด เราจึงต่างบิดเบือนต่างเฉือนเชือด ท่ามกลางความสลบเหมือดของสันติธรรม โลกสิ้นแล้วซึ่งศรัทธา ต่อเหล่าสรรพชีวาผู้ต้อยต่ำ กระสุนปืนจึงบ่งผ่านการกระทำ บอกชั่วดีชี้นำแพ้ชนะ โลกบันทึกสรรพสิ่งเรื่องราว บนหน้าข่าวทีวีอิสระ ภาพสงครามวิปโยคโลกปะทะ สื่อโศกนาฏกรรมขณะหนาวฤดู .. โดยคำ ลานเทวา
24 กุมภาพันธ์ 2552 16:57 น. - comment id 955258
ความเป็นจริงที่น่ากลัวค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2552 19:49 น. - comment id 955321
เรื่องทำนองนี้ปรากฏในนิทานะรรมบท...ว่าครั้งหนึ่งเคยมีทำบุญทำให้ธรรมะ(ฝ่ายดี)ด้วยคิดว่าธรรมะ(ฝ่ายดี)นั้นได้ตายไปแล้ว...
25 กุมภาพันธ์ 2552 08:19 น. - comment id 955465
มันเป็นเรื่องเศร้า ที่รานร้าวในจิตใจ
25 กุมภาพันธ์ 2552 11:54 น. - comment id 955539
อาจซับซ้อนเกินกว่าจะเข้าใจ ถึงมฤตยูในใจแห่งเขา ตนต่างถูกเหยียบย่ำชำเรา จึ่งบันดาลความเขลาอย่างเบาใจ .....น่าเศร้านะครับ
25 กุมภาพันธ์ 2552 13:23 น. - comment id 955611
ทุกหย่อมหญ้าเลยนะคะ สงครามในโลกนี้ ...
26 กุมภาพันธ์ 2552 11:54 น. - comment id 956232
สันติภาพ เป็นเพียงคำกล่าวอ้างให้สวยหรูค่ะ