เปลือกหอยร้อยเป็นม่านหวานไว้แหวก ไว้จ่ายแจกเจิมใจคนไกลฝัน ม่านทะเลเทคลื่นใจมอบคืนวัน ราวม่านฝันวันเหงาเงียบเลียบทะเล.. หลับตานึกนอนเหยียดยาวนับดาวใส คลื่นคลอใจเคล้าคลึงทรายคล้ายว้าเหว่ บทเพลงฝั่งร่ายมนต์หวานเรียกพรานทะเล ที่ร่อนเร่เหใจร่างห่างฝั่งใจ... กลับมาจูบผืนทรายให้สดชื่น ทุกวันคืนพายุพัดขวัญจนหวั่นไหว จะร้อนหนาวสักกี่เศร้าฤดูกาลใจ พรานทะลไยใจไม่เทียบท่าพาวกวน.. ม่านทะลคอยปิดฉากฝากใจรัก ขอเพียงพักพิงพรานใจไม่สับสน ฝากหัวใจในฝั่งฝันกลางกมล กี่ลมฝนกี่พายุกล้าอย่าจำพรากจากอ่าวใจ! .................................... คิดถึงทะเลงามในยามเช้า แดดคลอเคล้าเคลียคลื่นปลุกตื่นฝัน เรือลำน้อยค่อยห่างฝั่งตามตะวัน สู่สวรรค์ว่างวางกลางทะเล เห็นนางนวลถลาบินเหนือนภา อิสราแสนงามท่ามว้าเหว่ เพียงน้ำจรดฟ้าพาร่อนเร่ พรานทะเลรอคืนฝั่งหวังรักรอ...! จากน้ำจรดฟ้า ...ลำน้ำน่าน กาลเวลาเดินทางไม่ถามทัก ทุกข์เบาหนักร้อนเย็นเห็นเสมอ มองหาฝั่งเร้นลับกลับไม่เจอ หรือละเมอเพ้อไปไม่ทันคิด เห็นแผ่นน้ำเบื้องฟ้าไกลนัก ยามหน่วงหนักทิ้งฝนพรมตามติด ภาพสะท้อนอายดินกลิ่นชีวิต แม้นน้อยนิดติดอยู่คู่หายใจ เคยไต่ถามความจริงสิ่งรายรอบ ไร้คำตอบไม่รู้หลงอยู่ไหน เค้นสำนึกลึกตื้นฟื้นความใน พอจำได้น้ำตารินบ่าท้น ภาพแผ่นดินเกาะน้อยร้อยพันหาด บรรจงวาดผุดตื่นคืนอีกหน ทุกรอยย่างยากไร้ในผู้คน ตัดสินใจดั้นด้นทิ้งบ้านมา เรื่อเก่าคร่ำนำทางกลางเกรียวคลื่น แผ่นดินอื่นจุดหมายได้เสาะหา ท้องทะเลอ้อนวอนย้อนถามมา จากไปหาความจริงกับสิ่งใด ธารน้ำตาหลั่งรินไม่สิ้นสาย หากไม่ตายจักทิ้งแผ่นดินใหญ่ จะเกี่ยวเก็บวิชาการนานเพียงใด มากำนัลมอบให้ไพรพะงัน จากแผ่นดินแผ่นน้ำข้ามพิภพ พบจุดจบยากยิ่งในสิ่งฝัน สำเร็จแล้ววิทยาท้าตามทัน กลับเงียบงันเดียวดายตายทั้งเป็น กลางเมืองทรามต่ำต้อยเต็มรอยโลกย์ ความเศร้าโศกแฝงเงาเรารู้เห็น กระแสเงินบ่าจมถมรำเค็ญ ผ่านพอเป็นพิธีหนี้ท่วมตัว ปลาผิดน้ำครวญคร่ำลำธารเก่า ทิวขุนเขาท้องน้ำยามฟ้าหลัว จึงว่ายกลับฝ่าดั้นไม่หวั่นกลัว จิตท่องทั่วค้นพบจบฝั่งลวง เสียดายนักเวลากับอาจม หลงโง่งมถมปลักหลักเหมืองหลวง หวังออกไปท้ายท้าชะตาดวง น้ำตาร่วงรดฟ้าอยู่อาจินต์ ระลอกคลื่นซัดฝั่งนิ่งฟังนาน จิตวิญญาณชัดมีนทีสินธุ์ ท้องทะเลเปล่งปลั่งดั่งเพชรนิล ขุดไม่สิ้นถมไม่ตื้นจึงคืนมา กาลเวลาเดินทางไม่ถามทัก ได้ตระหนักหลายสิ่งยิ่งค้นหา จากผืนดินจรดน้ำกาลเวลา เพียงละเมอมายาหาใช่จริง..! ................................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2461.html ทะเลไม่เคยหลับ ดิอิมพอสซิเบิ้ล มอง ซิมองทะเล เห็น ลม คลื่นเห่จูบหิน บาง ครั้งมันบ้าบิ่น กระแทก หินดัง ครืน ครืน ทะเล ไม่เคยหลับไหล ใครตอบ ได้ไหม ไฉน จึงตื่น บาง ครั้งยังสะอื้น ทะเลมันตื่น อยู่ร่ำ ไป ทะเล หัวใจของเรา แฝง เอา รักแอบเข้าไวั ดู ซิเป็นไปได้ ตื่นใจเหมือนดัง ทะเล ครวญ ยาม หลับไหล ชั่วคืน ก็ถูก คลื่นฝัน ปลุกฉัน รัญจวน ใจ รักจึง เรรวน มิเคย จะหลับ เหมือนกับ ทะเล ทะเล หัวใจของเรา แฝง เอา รักแอบเข้าไว้ ดู ซิเป็นไปได้ ตื่นใจเหมือนดัง ทะเลครวญ ยาม หลับไหล ชั่วคืน ก็ถูก คลื่นฝัน ปลุกฉัน รัญจวน ใจ รักจึง เรรวน มิเคย จะหลับ เหมือนกับทะเล...
พุด 20 ก.พ. 2552 14:27 น. - ID 123425 
1178
7
0
20 กุมภาพันธ์ 2552 14:35 น. - comment id 953345
ภาพและกลอนยังสวยเสมอค่ะพี่พุด
20 กุมภาพันธ์ 2552 14:51 น. - comment id 953358
กานต์ไปทะเลสวยเจอปลาดาวด้วยค่ะพี่พุด เอาไปปล่อยในทะเลน้ำใสๆ มีความสุขจังเลยค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2552 15:03 น. - comment id 953371
อ่านแล้วอยากไปเที่ยวทะเลจังค่ะชอบจังค่ะ เขียนได้เห็นภาพดีจัง
20 กุมภาพันธ์ 2552 16:06 น. - comment id 953396
สวัสดีค่ะ พี่พุด พี่ลำน้ำน่าน ลำนำบทชีวิตได้เยี่ยม ดอกบัวอ่านกี่ครั้ง ความคิดก็วิ่งไปได้หลายเหตุ แต่สุดท้าย ไม่ว่าเราจะวิ่งวนไปที่ใด ก็ไม่พ้นสิ่งที่ต้องเป็น ต้องไป คงเป็นทุกๆอย่างเป็นสิ่งสมมุติขึ้นมาทั้งนั้น พี่พุดสบายดีนะค่ะ เอาไว้ดอกบัวจะเล่า เรื่องหลายๆอย่างที่ดอกบัวทำให้พี่พุดฟังค่ะ ให้ดอกบัวทำสำเร็จก่อนนะค่ะ ดอกบัวคิดถึงพี่พุดเสมอค่ะ ขอให้พี่พุดมีสุขภาพแข็งแรงมีแต่ความสุขค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2552 16:50 น. - comment id 953432
หยุดยาวเมษาไปทะเลแน่นอน ตัดสินใจได้เลย น่าจะมีความสุขนะคะ
20 กุมภาพันธ์ 2552 21:32 น. - comment id 953561
อยากไปทะเลเช่นกันครับ..
22 กุมภาพันธ์ 2552 00:05 น. - comment id 953966
หนูนางฟ้าอิจฉาพี่พุดจังเลยค่ะภาพก็สวยงานก็ไพเราะ...ชักอิจฉาตาร้อนแล้วซีคะ...
22 กุมภาพันธ์ 2552 04:10 น. - comment id 953993
มาอ่านกลอนทีไรใจมีสุขทุกทีค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
