โอ้ เดียงสาอันมืดบอด เจ้าสวมกอดหัวใจดอกไม้หวาน ผลิแย้มในรอยยิ้มอันพริ้มบาน สู่สังเวยปรากฏการณ์วาเลนไทน์ เหมือนเข้าใจงดงามหนอความรัก เหมือนรู้จักจริงจังแต่ครั้งไหน เหมือนคุ้นชินถวิลวาดพิลาศใจ เหมือนเหมือนความเป็นไปอันคุ้นชิน เหมือนน้ำผึ้งฉาบทานัยน์ตาหวาน ประทับห้วงรติกาลไม่รู้สิ้น สื่อสัมพันธ์ในหนเปื้อนมลทิน เพรียกโลกยินเสียงพร่ำถ้อยคำรัก กุหลาบแดง เธอผู้ไร้เดียงสา โลกตระการมารยาไม่รู้จัก จะคว้าอุ่นใดอิงใจพิงพัก กลีบก้านเจ้าทิ้งหักร่วงลงแล้ว พรหมจรรย์ติดปีกไปซีกโลก หนาวลมรักโบยโบกระโหยแผ่ว หวานนัยน์ตาอันเคยมีไร้วี่แวว โศกเจ้าหยาดใสแพรวชื้นนัยน์ตา เหมือนเข้าใจงดงามหนอความรัก เหมือนรู้จักสัมผัสใกล้ถึงใบหน้า เหมือนคุ้นชินในกลิ่นคุ้นละมุนมา เหมือนรสชาติประหลาดพา หัวใจรัก โอ้เดียงสา อันมืดบอด เจ้าสวมกอดหัวใจโลกไสผลัก ในงดงามความหมายที่ทายทัก ใคร่รู้จักรักเร้น วาเลนไทน์ โดยคำ ลานเทวา
ลานเทวา 18 ก.พ. 2552 14:12 น. - ID 123364 
1620
2
0
18 กุมภาพันธ์ 2552 16:23 น. - comment id 952609
แทนดอกไม้แทนลำนำแทนคำรัก ไม่รู้จักโลกมายาพาใจหาย ต้องสูญสิ้นสังเวยค่าวาเลนไทน์ รู้ก็สายเกินแก้แพ้รักลวง
19 กุมภาพันธ์ 2552 16:06 น. - comment id 953042
ไม่ว่าจะเป็นรักแบบไหน ขอให้รักอย่างมีสติ รักอย่างจริงใจและจริงจังนะคะ
19 กุมภาพันธ์ 2552 21:19 น. - comment id 953135
ลาแล้ววาเลนไทน์
21 กุมภาพันธ์ 2552 11:45 น. - comment id 953720
ขอเก็บใส่กล่องกลอนนะครับ เลิศเลอ -
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
