โลกกว้างใหญ่เกินไปจากมือสอง จักประคองโอบไว้อย่างใจหมาย อุปสรรคปัญหาที่เรียงราย เกินคลี่คลายช่วยเหลือเพื่อบรรเทา หากมุ่งมั่นสรรค์สร้างอย่างเททุ่ม อาจต้องกลุ้มกว่าเข็นครกขึ้นภูเขา เพราะไม่รู้สาเหตุที่หนักเบา ความคาดหวังทำให้เศร้าเมื่อผลแปร หากมุ่งหมายเปลี่ยนใครให้ดีขึ้น อาจต้องมึนจนหวังดีมีบาดแผล เพราะยึดติดความดีที่ตนแคร์ ทุกสิ่งล้วนมีแต่..ไม่จีรัง หากหันกลับดูตนจนรู้ฐาน ไม่บ้าบิ่นห่ามหาญรู้หน้าหลัง ไม่ดูหมิ่นใครใครให้เขาชัง จะช่วยยังโลกสวยด้วยสองมือ เพียงมุ่งทำตามสติปัญญาตน เพียรฝึกฝนละคลายการยึดถือ อย่าคิดเป็นซุปเปอร์แมนแสนระบือ เราแค่คือ..หนึ่งชีวิตที่คิดดี ทำตนเองให้ดีที่ตนก่อน เท่ากับลดความร้อนแผ่รังสี ช่วยเหลือเขาเท่าที่สามารถมี ไม่อวดดีเกินจริงสิ่งลวงตา หยุดความหลงในตนว่าสำคัญ สองมือนั้นไม่อาจแก้ทุกปัญหา วางใจเราเข้าช่วยเหลือด้วยเมตตา อุเบกขาเมื่อเห็นผลบนเนื้องาน
18 กุมภาพันธ์ 2552 08:38 น. - comment id 952437
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว มารับสิ่งดีๆจากพี่ดอกแก้ว ทำให้เย็นใจ
18 กุมภาพันธ์ 2552 09:35 น. - comment id 952445
แด่ คุณพี่ดอกแก้ว กลอนไพเราะกินใจจัง หลงอะไรไม่น่ากลัวเท่ากับหลงตังเองค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2552 09:54 น. - comment id 952454
โลกทั้งใบจะให้อยู่ได้ด้วยดีต้องคนทุกคนช่วยเหลือกันและกันเนาะ หากมัวมาเกี่ยงมาชิงเด่นดีก้อ อยู่ไม่ได้ทั้ง2ฝ่าย
18 กุมภาพันธ์ 2552 10:06 น. - comment id 952459
หยุดความหลงในตนว่าสำคัญ สองมือนั้นไม่อาจแก้ทุกปัญหา วางใจเราเข้าช่วยเหลือด้วยเมตตา อุเบกขาเมื่อเห็นผลบนเนื้องาน จะจำไว้กลอนดีที่พี่สอน ก่อนจะนอนจะนึกถึงกลอนที่อ่าน จะนึกถึงคนเขียนบทกลอนกานต์ กลอนหวานหวานเนื้อหาดีพี่คนเดียว
18 กุมภาพันธ์ 2552 10:59 น. - comment id 952491
เมื่อหยิบใจวางลงตรงเพิงพัก ความเหนื่อยหนักพักหายคลายสับสน ใจพินิจปล่อยวางห่างตัวตน จิตหลุดพ้นคนสงบจบเรื่องราว... สวัสดีครับ พี่ดอกแก้ว ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆ ที่เขียนให้อ่าน ไม่ค่อยได้คุยกันเลย พี่สบายดีนะครับ ขอให้พี่มีความสุขมากๆ นะครับ
18 กุมภาพันธ์ 2552 11:28 น. - comment id 952506
จะพยายามทำตามที่แนะนำครับ
18 กุมภาพันธ์ 2552 12:26 น. - comment id 952528
แวะมาอ่านบทกลอนที่มีความหมาย และก็ได้เตือนสติตัวน้องเองด้วยคะพี่
18 กุมภาพันธ์ 2552 15:05 น. - comment id 952579
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว..... มาซึมซับสิ่งดี ๆ ให้เกิดในใจและความคิดจากพี่ดอกแก้วค่ะ หวังว่าจะสบายดีนะค่ะ.....
18 กุมภาพันธ์ 2552 16:51 น. - comment id 952630
รู้ปล่อยวางว่างใจไร้ทุกข์หม่น เกิดเป็นคนสารพันด้วยปัญหา หากขุ่นข้องด้วยจิตติดอัตตา พาอุราร้อนรนใจตนเอง สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว เมื่อคืนว่างๆ เปิดดูรูปเก่าๆที่ไปเที่ยว ไปถ่ายรูปมา แล้วทำให้ได้ข้อคิดอีกอย่างค่ะ คือทุกอย่างเปลี่ยนแปรไปตามกาลค่ะ อิอิ คือว่าเฌอดูแก่ลงไปมากอ่ะ อิอิ ฝากบอกคุณกิ๊ฟด้วยนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2552 18:08 น. - comment id 952663
พี่ดอกแก้วครับ อินสวนรู้สึกว่าตัวเองคงมีแต่สิ่งที่ต้อง ปรับปรุงอยู่ตลอดเวลา..ประเมินจากกลอน ของพี่ดอกแก้ว..แต่งมากี่เรื่องราว ก็เข้ากับตัวผมไปเสียทุกครั้ง นี่ก็เช่นกัน...ผมชอบคิดว่าตัวเองเก่ง... และเชื่อมั่นในตนเองนะครับ แย่จังเลยครับ...จริงๆแล้วไม่มีอะไรเลย ครับแย่อีกต่างหาก..ขอบคุณครับ
18 กุมภาพันธ์ 2552 18:19 น. - comment id 952666
@...ก้าวที่...กล้า... วางใจลงตรงยอมและพร้อมรู้ ไม่ขืนสู้ไตรลักษณ์ที่หนักหนา เกินสามารถไม่อาจสำเร็จมา เพียงรู้ค่ามือสองไม่ปองเกิน สวัสดีค่ะน้องก้าวฯ การช่วยเหลือเกื้อกูลกันนั้นเป็นสิ่งที่ดี การเห็นคุณค่าของผู้อื่นบ้างจะช่วยให้มีแนวร่วมในการแก้ปัญหาอย่างมีพลัง การยอมรับถึงความสามารถอันมีขีดจำกัดของตน จะช่วยให้การแก้ปัญหาประสบผลมากขึ้น เพราะไม่คาดหวังจนสูงเกินไป ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่าน ขอให้มีความสุขค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2552 18:20 น. - comment id 952667
@...ไหมแก้วสีฟ้าคราม... เริ่มแรกในการให้ไม่ถือตน แต่เมื่อคนสรรเสริญเพลินคำไข เข้าใจผิดคิดว่าตนเหนือกว่าใคร บงการให้คนอื่นเขาเฝ้าทำตาม สวัสดีค่ะ ไหมแก้วสีฟ้าคราม ใช่ค่ะ..หลงอะไรไม่น่ากลัวเท่ากับหลงตังเอง บางคนได้รับคำชื่นชมมากๆ จนกล้าสวมบทบาทคนเก่งอย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง แล้วก็ดูถูกดูหมิ่นความสามารถคนอื่นจนกลายเป็นคนที่มีอัตตาสูงอีโก้จัด ความน่ารักน่านับถือก็เลยหมดไปเพราะการแสดงออกเช่นนั้น ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ
18 กุมภาพันธ์ 2552 18:21 น. - comment id 952668
@...ไหมไทย... ฝันเกินจริงยิ่งใหญ่ไปช่วยโลก ให้พ้นโศกมีสุขทุกแห่งหน ไม่อาจทำด้วยมือสองเพียงของตน แต่ทุกคนต้องร่วมมือคือเรื่องจริง สวัสดีค่ะไหมไทย บางคนทุ่มเทมากและเสียสละมาอย่างยาวนานแต่ก็ยังไม่เห็นผลตามที่คิดหวัง เจตนาที่ดีจึงพลิกผันไปด้วยความคับแค้นเสียใจที่เกิดจากความผิดหวัง บางคน..ไม่ได้คิดว่าตนเองยิ่งใหญ่อะไร แต่เพียรพยายามทำสิ่งที่ดีอยู่เรื่อยๆ เจตนาดีเหล่านั้นจึงสืบเนื่องอยู่ต่อมาเพราะมีความสุขและความพร้อมที่จะทำ ที่เรามักพบเห็นเสมอในข่าวหรือสารคดีที่มักพบคนดีๆ เหล่านี้ในที่ที่ไม่หรูหรา ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทาย ขอให้มีความสุขค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2552 18:21 น. - comment id 952669
@...ก่องกิก... พรหมวิหารธรรมนำใจชื่น ได้เริงรื่นกุศลทุกส่วนเสี้ยว รู้วางใจไม่หวังผลจนเกินเกลียว สุขจึงไม่บิดเบี้ยวจากเมตตา การผูกติดคิดช่วยด้วยยึดถือ ว่าตนคือผู้รู้รอบทุกปัญหา นอกจากไม่เห็นใครในสายตา ยังหลงตนมากว่าเก่งคนเดียว สวัสดีค่ะก่องกิก ความหลงตนแสดงเดชได้ในทุกเพศทุกวัย โดยเฉพาะผู้หลักผู้ใหญ่ ผู้นำ และนักเสียสละทั้งหลาย ที่บางคราวกิเลสก็ชักพาให้ลืมเรื่องการวางใจในเรื่องของกรรมและวิบาก ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทายด้วยบทกลอน ขอให้นอนหลับสบายและมีใจที่มากสุขค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2552 18:22 น. - comment id 952670
@...ไร้อันดับ... อุดมการณ์หาญกล้าจักพาเศร้า หากมุ่งเอาแต่ใจและใฝ่ผล สุขห่างไกล ไร้ประโยชน์ เป็นโทษตน เพราะไม่รู้จักตนไม่รู้ธรรม สวัสดีค่ะไร้อันดับ พี่ดอกแก้วสบายดีค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่านมาเขียน การวางใจในเรื่องของกรรมและผลของกรรมเป็นสิ่งสำคัญมาก เพราะจะทำให้คนดี..ไม่เสียกำลังใจ และทำให้ผู้ให้..ไม่ถือตนจนกลายเป็นผู้บังคับบัญชา ขอให้มีความสุขค่ะไร้อันดับ
18 กุมภาพันธ์ 2552 18:22 น. - comment id 952671
@...วาสุกรี... ฝากข้อคิดไว้ให้ผู้หาญกล้า เพื่อจะได้ไม่ล้าในกล้าหาญ รู้จักตนรู้สามารถประสบการณ์ ไม่ท้อใจเมื่อพบพานผลที่ทำ สวัสดีค่ะวาสุกรี หากเรามีอุดมการณ์ที่ดีแล้ว ก็จะต้องมีความรู้ความเข้าใจที่ดีด้วย จะได้ไม่พบกับความผิดหวัง หรือเสียใจในการเสียสละที่ได้ทำลงไป ขอให้มีความสุขมากๆ และประสบความสำเร็จในกิจการงานทั้งปวงนะคะ
18 กุมภาพันธ์ 2552 18:23 น. - comment id 952673
@...น้องแบม แก้วประภัสสร... หากถือว่าตนนี้มีแต่ให้ พอนานไปอาจหลงผิดติดยึดถือ ทุ่มเทไม่เคยพักให้สองมือ เคยชินถือภาระไว้จนใจโทรม มากเกินไป..จะทำให้ใจเครียดมาก และล้นหลากความหวังที่ฮือโหม เมื่อผิดหวังใจก็ทรุดเสียงครามโครม ทุกข์จู่โจมผู้ให้ในพริบตา สวัสดีค่ะน้องแบม หากขาดการพิจารณาแล้ว ...เราก็อาจทำอะไรเกินกำลังไปจนเสียสมดุล และในที่สุดก็ไม่เป็นผลดีกับใครเลยก็ได้ ขอให้มีสติได้มากๆ และไม่ท้อถอยในการทำสิ่งที่ดีโดยมี..การวางใจยอมรับผลนั้นด้วยความสงบนะคะ ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาเสมอ
18 กุมภาพันธ์ 2552 18:24 น. - comment id 952674
@...ครูกระดาษทราย... วางผลไว้ที่เหตุ ไร้ภัยเภททำลายใจ อุเบกขาพาแจ่มใส ยอมรับในผลที่มี แยกเหตุและแยกผล จะไม่หม่นมัวหมองศรี ยอมรับไตรลักษณ์มี รู้เช่นนี้จักวางใจ สวัสดีค่ะครูกระดาษทราย ภาพดอกบัวทำได้สวยมาก..ขอบคุณมากนะคะที่นำมาฝาก เห็นภาพแล้วก็รู้สึกสุขใจเช่นกัน ขอให้มีแต่ความสุขมากๆ นะคะ และมีพลังที่จะสร้างสรรค์สิ่งที่ดีด้วยใจที่มีธรรมต่อไปค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2552 18:24 น. - comment id 952675
@...whitelily ... คนสำคัญนั้นน่าสงสารนัก หากวันหนึ่งสิ้นความรักจากหมู่ผอง ความถือตัวทำหน้าน้ำตานอง ในพวกพ้องต้องสามัคคีมีเกียรติ์กัน สวัสดีค่ะน้องรี พี่ดอกแก้วสบายดีค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่ห่วงใย ขอให้มีความสุขค่ะน้องรี
18 กุมภาพันธ์ 2552 19:19 น. - comment id 952717
สวัสดีครับ อ่านงานทุกครั้ง ทำให้ผมวางใจตัวเอง ให้ผ่อนคลายได้อยู่เสมอครับ
18 กุมภาพันธ์ 2552 19:39 น. - comment id 952731
มาชื่นชมผลงานกลอนที่งดงามเสมอมาคับ
18 กุมภาพันธ์ 2552 20:54 น. - comment id 952790
ขอบทกลอนนี้นะคะพี่ดอกแก้ว พิมกำลังต้องการวางใจให้เร็วขึ้นอะคะ ขอบคูณค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2552 21:15 น. - comment id 952803
หยุดความหลงในตนว่าสำคัญ สองมือนั้นไม่อาจแก้ทุกปัญหา วางใจเราเข้าช่วยเหลือด้วยเมตตา อุเบกขาเมื่อเห็นผลบนเนื้องาน ..................................................... ถูกแล้วพี่ดอกแก้ว..เราต้องหยุดความหลง.. กลอนให้ข้อคิดดีมากครับ
18 กุมภาพันธ์ 2552 21:26 น. - comment id 952812
โลกกว้างใหญ่ใบนี้ยังมีรัก ให้เติมตักเต็มตื้นตื่นใจหวัง เพียรรู้ให้รู้รับกับภวังค์ รู้ยังยั้ง..ชั่งใจ..ให้รู้วาง.. สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว.. วันนี้พอมีเวลา..แวะมาอ่านบทกลอนดีดี หลังจากเหนื่อยกาย และใจ ในการเตรียมงาน...เพื่อรอรับการประเมิน โรงเรียนในฝัน.. แวะมารับข้อคิดดีดี.. และกลับไปทำงานก่อนนอนค่ะ.. ขอบคุณค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2552 22:50 น. - comment id 952849
งดงาม ทรงคุณค่า เช่นเดิมครับ แวะมาอ่านกลอนไพเราะครับ
19 กุมภาพันธ์ 2552 08:55 น. - comment id 952917
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว มารายงานตัวค่ะวันนี้จะทำงานด้วยความรอบคอบและจะตั้งมั่นในอุเบกขาค่ะ อ่านกลอนพี่ทีไรรู้สึกดีทุกครั้งเลย ขอบคุณที่ให้สติค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2552 10:54 น. - comment id 952936
วางใจ----เมื่อรู้สึกแบบนี้เหมือนไม่มีอะไรหนักใจเลยนะคะ น้องหมูใหญ่งานเยอะจังค่ะพี่ดอกแก้ว เลยมาช้ามากเลยค่ะ เน็ตก็ไม่ค่อยดีเลยค่ะ เลยส่งดอกไม้มาให้พี่สาวที่แสนดีไม่ได้ แต่กานต์รักและคิดถึงพี่ดอกแก้วเสมอนะคะ
19 กุมภาพันธ์ 2552 15:13 น. - comment id 953010
@...น้องเฌอมาลย์... บางคนเห็นสิ่งที่ไม่ดีนัก จึงสมัครปราบปรามความทุจริต มีใจใหญ่แต่กายเล็กเพียงนิด เกิดความทุกข์เพราะความคิดที่เกินตน สวัสดีค่ะน้องเฌอคนดี กาลเวลาที่ผ่านไปให้ทำให้ร่างกายชราลงไม่น้อยก็จริง แต่ก็ทำให้มีความรู้และแก่ประสบการณ์มากขึ้นด้วย คนแก่ๆ มักใจเย็นกว่าเด็กๆ เสมอๆ อีกอย่างหนึ่งก็เพราะร่างกายไม่เอื้ออำนวยด้วย เลยทำให้ความใจร้อนลดอุณหภูมิลงอย่างสมวัย...อิอิ จะบอกน้องกิ๊ฟให้นะคะว่าน้องเฌอคิดถึง
19 กุมภาพันธ์ 2552 15:14 น. - comment id 953011
@...อินสวน... อุดมการณ์หาญกล้าน่ายกย่อง แต่ต้องมองความสามารถขนาดไหน การฉายเดี่ยวอาจเปล่าเปลี่ยวเกินไป อาจมีความหมั่นไส้ติดตามมา สวัสดีค่ะอินสวน คงเป็นธรรมดาของคนหนุ่มที่มีไฟฝันและมากอุดมการณ์ที่ดี เพียงแต่ว่า ควรระมัดระวังสักนิดก่อนที่จะยึดติดในความสามารถของตนจนกลายเป็นภัย เพราะคนที่คิดว่าตนเองเก่ง..มักไม่ค่อยยอมรับความสามารถของคนอื่น เลยทำให้เสียโอกาสในการรวบรวมทรัพยากรบุคคลที่ดี โลกจึงแคบลงเพราะมีอีโก้ของตนเองอยู่เป็นส่วนมาก ทำให้ขาดมิตรสหาย ในเวลาที่ไม่ประสบผลสำเร็จในสิ่งที่หวังก็อาจกระทบกระเทือนใจมาก และเห็นผู้อื่นเป็นศัตรู การยอมรับความสามารถของผู้อื่นจะทำให้ใจเย็นลงและลดอัตตาลงได้ ทั้งยังทำให้มีเวลาพัฒนาตนเองได้มากขึ้นด้วย ขอให้สามารถดำเนินอุดมการณ์ไปได้ด้วยความใจเย็น และวางใจในผลที่ปรากฏได้เป็นอย่างดีนะคะ
19 กุมภาพันธ์ 2552 15:14 น. - comment id 953012
@...นาคะพรรณ... เรามักคิดติดข้องมองที่ผล ติดตามค้นจนสิ้นสุดที่ตรงไหน คุ้มไม่คุ้มกับแรงที่ลงไป ทั้งเขารู้หรือไม่ว่าเราทำ สวัสดีค่ะนาคะพรรณ ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาอ่านเสมอ ดีใจที่ได้ทราบความรู้สึกของนาคะพรรณค่ะ เรื่องของการยึดถือ..เป็นเรื่องปกติของคนเรา แต่ถ้าใครวางลงได้มากก็จะสุขมากที่ตนเอง พี่ดอกแก้วเองก็ปรารถนาที่จะให้ทุกคนมีความสุข แต่นั่นก็เป็นเพียงความปรารถนาดีที่มีมอบให้ ส่วนแต่ละคนจะมีความสุขได้หรือไม่ก็จะต้องสร้างขึ้นด้วยตนเอง ขอให้สามารถสุขสงบพบความสบายใจเสมอๆ นะคะ
19 กุมภาพันธ์ 2552 15:14 น. - comment id 953013
@...วิทย์ ศิริ... กระแสธารผ่านป่าพาดินฉ่ำ เหมือนเมตตาที่นำความสดใส แต่ไม่อาจทั่วถึงในท้องไพร ต้องทำใจในแรงแห่งสายธาร สวัสดีค่ะวิทย์ ศิริ บางครั้งเราก็หวังผลมากในการกระทำบางสิ่ง บางทีเราก็ทำตัวเป็นลูกพี่ที่คิดว่า เก่งและเป็นที่พึ่งของใครก็ต่อได้เสมอ แล้วก็กอบโกยเอาความทุกข์ของคนเหล่านั้นมาสุมไว้ในใจ แต่ถ้าเราทำเท่าที่สามารถและพร้อม..เราก็จะไม่เป็นผู้แบกภาระจนเกินตัว คงไม่ใช่เรื่องดีที่ ทำให้คนอื่นยิ้มได้ แต่ตนเองยิ้มไม่ออก เพราะนั่นบอกถึงฝีมือว่า เรายังไม่เก่งพอที่จะเมตตาตนเองเลย ขอให้มีความสุขนะคะ และขอบคุณมากค่ะที่แวะมา
19 กุมภาพันธ์ 2552 15:15 น. - comment id 953014
@...พิมญดา... บางคราวครั้งใจก็ยังวางไม่ไหว เพราะเยื่อใยความคิดที่ติดขัด คิดให้น้อยเงื่อยไขก็ไม่รัด ให้แล้วตัดไม่ตามผลจนเศร้าใจ สวัสดีค่ะน้องพิม เหตุผลที่คนเราวางใจลงไม่ได้ก็คงมีหลายอย่าง แต่หมั่นถามตนเองบ่อยๆ ว่า ยึดถือแล้วได้ประโยชน์อะไร? ทำให้มีสิ่งที่ดีๆ เกิดขึ้นได้หรือเปล่า? สองมือของเราอาจช่วยเหลือคนอื่นได้ก็จริง แต่เราก็ไม่ได้สำคัญเสียจนเขาขาดเราไม่ได้ บางอารมณ์ก็ไม่มีใครต้องการใคร ถ้าผูกขาดความสำคัญไว้ก็จะทำให้ยิ่งผิดหวัง ขอให้สามารถวางสิ่งที่หนักใจลงได้ และมีใจที่สบายๆ นะคะน้องพิมคนเก่ง
19 กุมภาพันธ์ 2552 15:15 น. - comment id 953015
@...กิ่งโศก... การช่วยเหลือด้วยเมตตาพาสุขยิ่ง ไม่ทวงถามหาสิ่งสนองผล ยอมรับกับวิบากกรรมของคน ไม่ยึดถือตัวตนให้มากความ สวัสดีค่ะกิ่งโศก ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทายและให้ความเห็น ขอให้สามารถทำสิ่งดีที่ปรารถนาได้สมปรารถนานะคะ
19 กุมภาพันธ์ 2552 15:15 น. - comment id 953016
@...ครูพิม... ทำเต็มความสามารถไม่ขาดพร่อง ถูกครรลองกำหนดกฎทั้งหลาย ผลจะเป็นอย่างไรในเบื้องปลาย ยอมรับได้ด้วยใจไม่ถามทวง สวัสดีค่ะครูพิม ขอให้สามารถทำงานต่างๆ ได้อย่างราบรื่น มีสุขภาพกายและใจที่ดี ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งที่มากระทบทั้งหลาย และวางใจลงได้อย่างสงบกับผลที่ปรากฏนะคะ ขอให้สมปรารถนาในเจตนา ..พี่ดอกแก้วขอส่งกำลังใจมาช่วยเป็นพลังแฝงให้ครูพิมด้วยค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2552 15:15 น. - comment id 953017
@...กุ้งก้ามกราม... การช่วยโลกใบใหญ่ให้น่าอยู่ เพียงแค่รู้ทำตนตามกฏหมาย มีศีลธรรมคุ้มครองผองใจกาย เท่ากับช่วยทำลายภัยส่วนรวม สวัสดีค่ะกุ้งก้ามกราม ในบันทึกทางประวัติสาสตร์ ..ผู้ยิ่งใหญ่หลายคนมุ่งหวังที่จะสร้างสิ่งนั้นสิ่งนี้เพื่อส่วนรวม แต่ไม่ได้ทำตนเองให้ดี สุดท้ายก็เลยกลายเป็นภัยอันน่ากลัวยิ่ง ขอบคุณมากนะคะที่แวะมา ขอให้มีความสุขค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2552 15:16 น. - comment id 953018
@...น้องแจ้น... เกินกำลังจึงยังความล้มเหลว เหมือนเช่นเปลวไฟจางร้างรอยหาย เสียเวลาพูดคุยไม่มากมาย ผลสุดท้ายไม่คืบหน้ากว่าการคุย คนไม่คุยลุยทำกำลังเข้ม เริ่มเติมเต็มสิ่งขาดได้ฉลุย ทำเท่าที่มีแรงไปช่วยลุย ไม่ขุดคุ้ยเรื่องเกินตนจนเสียการณ์ ผลจะเป็นเช่นไรไม่สำคัญ เพราะสุขนั้นเกิดตั้งแต่ใจกล้าหาญ ได้มุ่งทำเต็มฝีมือที่เชี่ยวชาญ สุขสราญเพราะได้ทำด้วยจิตดี สวัสดีค่ะน้องแจ้น.. บางทีเรามุ่งหวังในผลมาก จนสร้างศัตรูหรืออุปสรรคขึ้นมาไม่น้อย แทนที่จะทำอะไรได้ราบรื่นก็เลยต้องเหนื่อยหนัก บางครั้งเราก็ไม่ได้หยุดความสุขใจไว้ที่การมีโอกาสได้ทำ แต่เรากลับพยายามบังคับผลให้เป็นไปอย่างที่ใจเราหวัง โดยลืมไปว่า ในโลกนี้ไม่มีสิ่งใดบังคับบัญชาได้เลย โดยเฉพาะความพอใจของใครต่อใคร ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำ และมีความพอใจที่ได้ใช้ชีวิตของตนเองทำความดี ขออวยพรให้มีความราบรื่นทุกประการค่ะ ...
19 กุมภาพันธ์ 2552 15:16 น. - comment id 953019
@...เพียงพลิ้ว... อันหน้ากากฮีโร่ที่โก้เก๋ ใส่แล้วเท่ห์เหลือใจอย่าใส่บ่อย ใต้หน้ากากอาจมีสิวเป็นริ้วรอย รู้จักถอยรู้จักก้าวอย่างรู้ตน คนทำงานมักไม่ผ่านด่านถือดี สำคัญตนว่ามีฝีมือผล คนทำงานจึงเสียใจในผู้คน ความทุกข์ล้นถ้าไม่วางใจลง สวัสดีค่ะน้องกานต์หมูใหญ่ ดีใจที่ยังอุตส่าห์แวะมา ถึงไม่มีดอกไม้ก็ไม่เป็นไร มีความรักและความคิดถึงมาฝากกันก็พอแล้วละ งานยุ่งมากหรือคะ ..ขอให้หายยุ่งนุงนัง และขอให้มีความสบายใจไม่เครียดกับงานนะคะน้องคนดีของพี่
2 มีนาคม 2552 10:10 น. - comment id 957695
ต้องวางตัววางตนให้พ้นชั่ว เลิกเมามั่วในอบายให้หมายมุ่ง ทำแต่เรื่องดีงามพยายามปรับปรุง สิ่งที่ดีที่นังนุ่งเลิกยุ่งกัน ช่วงนี้น้องตูนอยู่บ้านนะค่ะ ไม่ได้ทำงานทำการอะไรเลย เหงาจริง ๆ เลยค่ะ แต่ก็สบายไปอีกแบบ รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ