วิบากเก่าพาเราให้พานพบ รักฤาจบอยู่ที่บุญกุศล กี่ชาติภพที่เราต้องว่ายเวียนวน มิผ่านพ้นมิฝึกจิตวิปัสสนา ดวงปัญญาจักฉายฉานรู้ทันเท่า เหนือโศกเศร้าสุขทุกข์มิปรารถนา อธิษฐานจิตนิมิตหมายฝากชีวา ใต้ร่มพุทธรัตนานำทางใจ มายาที่ได้ผ่านการเรียนรู้ เพียรเฝ้าดูจิตตนกระจ่างใส บ้านภายนอกหลอกลวงหลงหนทางไกล บ้านภายในสว่างไสวเจริญสติภาวนา วันแห่งรักภักดิ์นี้พลีแด่ธรรม ให้รินร่ำพรำพรมซาบซึ้งค่า รักใดไหนเล่าให้สัจจะดวงชีวา เท่ารักในศาสนาที่สุขว่างกระจ่างเย็น...!
11 กุมภาพันธ์ 2552 13:46 น. - comment id 948447
เย้ บทกลอนสอนใจมีมาให้อ่านอีกแล้วค่ะ ภาพก็สวยค่ะ ชอบนะคะ
11 กุมภาพันธ์ 2552 16:32 น. - comment id 948516
บทกลอนแฝงไปด้วยข้อคิด เตือนสติได้ดีมากเลยครับ มาอ่านผลงานดีดีครับ
11 กุมภาพันธ์ 2552 16:40 น. - comment id 948524
จริงด้วยนะค่ะพี่พุด เป็นความรักที่นิรันดร์ จริงๆ ค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2552 16:53 น. - comment id 948536
อ่านแล้ว รู้สึกดีๆ ขอแจมนิดนะคับ สาธุ ธรรม นำศรัทธา กุ้ง หอย ปู ปลา ปรับเปลี่ยน กระแส กงกรรม กงเกวียน เบียดเบียน เบื่อชีวาตน์ อาตมา
11 กุมภาพันธ์ 2552 17:26 น. - comment id 948550
11 กุมภาพันธ์ 2552 19:59 น. - comment id 948615
รักในรสพระธรรม รักนี้นิรันดร์
11 กุมภาพันธ์ 2552 20:12 น. - comment id 948627
เพราะค่ะพี่พุดคนสวย
11 กุมภาพันธ์ 2552 20:13 น. - comment id 948628
งดงามและมีความหมายค่ะ รักและคิดถึงพี่พุดน่ะค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2552 20:56 น. - comment id 948666
ภาพ..ดูขลังดีครับ กลอนก้อเพราะ..
12 กุมภาพันธ์ 2552 13:45 น. - comment id 949026
ซาบซึ้งในน้ำคำน้ำค้างใจ ของทุกดวงใจน้องรักที่ใสงาม หยาดเย็นมาให้พี่พุดชุ่มฉ่ำ มีพลังใจ ที่จักเพียรพลีถักร้อยสร้อยรัก สร้อยอักษรา ค่ะ ด้วยรักแสนรัก จากใจ พี่พุดไพร สาวบ้านนา