นิพพานคือสว่างเย็น ดั่งแสงจันทร์เพ็ญในคืนฝัน อยากพบนิพพานในปัจจุบัน อย่ายึดมั่นตัวตนก็ค้นพบ กิเลสเหตุแห่งเร่าร้อน รู้เพลาผ่อนทันเท่าเฝ้าทวนทบ ลดอัตตาปรารถนามิรู้จบ รู้ลืมลบปล่อยวางกระจ่างใจ ลดอนุสัยผัสสะอย่างต่อเนื่อง ปลดเปลื้องดวงจิตให้สดใส ประภัสสรดั่งน้ำค้างอรุโณทัย สว่างไสวดั่งอัญมณีพร่างพราย นิพพานที่นี่สิที่รัก รู้ป้องปักจิตตนก่อนจักสาย ดับที่นี่เดี๋ยวนี้ตายก่อนตาย คำท่านพุทธทาสสอนไว้หมายฝากงาม...!
2 กุมภาพันธ์ 2552 18:41 น. - comment id 944812
คิดถึงพี่พุดจัง
2 กุมภาพันธ์ 2552 19:26 น. - comment id 944824
พี่พุดค๊า... มีชื่อน้องด้วย แวะมาอ่านกลอนธรรมมะค่ะพี่
2 กุมภาพันธ์ 2552 20:18 น. - comment id 944856
ประภัสสรดั่งรูปสวย คนสวย ดับยากแท้ ๆ ๆ......
2 กุมภาพันธ์ 2552 20:19 น. - comment id 944857
สวัสดีครับพี่พุด มีชื่อผมด้วยนะ เข้ามาอ่านกลอนสอนธรรมะครับ
3 กุมภาพันธ์ 2552 06:21 น. - comment id 944961
ไขว่คว้าหาแสงสว่าง ณ กลางใจ ดั้นด้นไปในเถื่อนเหมือนดังฝัน เพื่อหาทางพ้นทุกข์สุขนิรันดร์ สู้บากบั่นไม่ท้อต่อผองภัย มีมากมายอันตรายอีกแร้นแค้น ในดินแดนที่ไร้ความหลงไหล อิ่มเอิบอาบซาบซ่านผ่านหัวใจ แสงสว่างภายในเริ่มเรืองรอง เป็นความสุขความสงบค้นพบได้ สะอาดใสบริสุทธิ์ทั้งผุดผ่อง เบาสบายกายใจไร้ทุกข์ครอง ขจัดผองอธรรมที่ตำใจ แวะมาเยี่ยมค่ะชื่นชอบบทกลอนของคุณพุดจังเสียดายเวลาน้อยเหลือเกินค่ะอยากตอบเยอะๆนะคะ สว่างตาด้วยแสงไฟ สว่างใจด้วยแสงธรรม
3 กุมภาพันธ์ 2552 11:24 น. - comment id 945069
งดงามทั้งภาพ งดงามทั้งกลอน
3 กุมภาพันธ์ 2552 12:10 น. - comment id 945102
บทกลอนธรรมะสอนใจมีมาให้ได้อ่านอีกแล้วค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ชอบมากค่ะ