อุทยานของเจ้าหญิง

เสี้ยว

พระอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า
นกยังเกาะเต็มหลังคา
คล้ายสังสรรค์ก่อนแยกย้ายกลับบ้าน
ฟ้ายังไม่มืดเร็วๆ นี้หรอก
มีเวลาอีกสักพักให้จุ๊บๆ จิ๊บๆ กับเพื่อนฝูง
ดูในน้ำนู่นสิ ลูกเต่าตัวเล็กๆ ว่ายน้ำป๋อแป๋
ขึ้นมาดูพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าที่ผิวน้ำ
ร่าเริงพอๆ กับลูกนกตัวน้อยที่รั้งปีกแม่ให้อยู่ก่อน
ใครล่ะจะห้ามความอยากรู้ของเด็กๆ ได้
อยากรู้จังว่า ทำไมพระอาทิตย์ต้องหนีไปนอน
อากาศตอนนี้ดีแสนดีจริงๆ นะ
เห็นไหม ลุงเต่าตัวโตยังโผล่หน้าขึ้นมาเล่นกับหลานๆ
ดอกไม้สีแดงยิ้มจนแก้มปริ
สะบัดไหวตามแรงลมที่ปะทะเบาๆ
นี่คืองานปาร์ตี้อันสงบสงัดอยู่ริมน้ำนี่นา
เจ้าหญิงแต่งตัวปอนๆ สวมมาลัยดอกไม้
ก้มตัวแทบชิดผิวน้ำ ข้างๆ พุ่มไม้กอใหญ่ 
หวังให้ใครมาเตะก้น เธอจะได้ลงไปเล่นน้ำกับเต่า
แต่ไม่มีใครมาเตะก้นเธอ เธอเลยเงยหน้าขึ้นมาเขียนบันทึก
แล้ววาดรูปพระอาทิตย์ดวงกลมโตสีส้มจางๆ ลงไปด้วย
โอ๊ะ เผลอเดี๋ยวเดียวเสี้ยวจันทร์ขึ้นถึงกลางฟ้าแล้ว
คงรีบมาจะได้ทันทายทักดวงตะวันยามเปลี่ยนกะ
ดาวยังไม่ขึ้น แต่พ่อแม่นกก็พาลูกๆ กลับรังไปแล้ว
เต่าน้อยใหญ่หายหน้ากลับลงน้ำ คงหนีลงไปกินข้าวกับครอบครัวข้างล่าง
เจ้าหญิงลุกขึ้นยืน แล้วยิ้มให้ดอกไม้ที่หลับไปแล้วหนึ่งที				
comments powered by Disqus
  • เอื้องคำ

    2 กุมภาพันธ์ 2552 13:58 น. - comment id 944561

    น่าเสียดายที่พระอาทิตย์รีบไปนอน ไม่งั้นคงได้อ่านอะไรที่ทำให้หัวใจเบ่งบานเช่นนี้เพิ่มขึ้นได้อีกสักหน่อยนะครับ...
    ขอบคุณครับ
    
    6.gif6.gif6.gif
  • โคลอน

    2 กุมภาพันธ์ 2552 14:38 น. - comment id 944588

    สบายดีมั๊ยจ๊ะ เจ้าหญิงน้อย...58.gif11.gif คิดถึงๆ64.gif
  • somebody

    2 กุมภาพันธ์ 2552 16:06 น. - comment id 944706

    เขียนได้เห็นภาพดีจังค่ะ 11.gif11.gif
    ชอบมากๆๆ41.gif41.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน