ในเส้นทาง..สายดายเดียว...!

พุด

วันที่ฟ้าฤดูหนาวพรายสีเทาสลัว
หม่นมัวด้วยม่านหมอก
ขับดวงสุริยาดวงเท่ากระด้ง
แดงแช๊ดให้สวยเด่นชัดจรัสจรุง
บัวนาเดินเดียวดายริมเส้นทางสายเดิม
ทุกวัน
ไม่น่าเชื่อว่าคืนฝันวันผ่านพ้นมานานหลายปีแล้ว
ที่บัวนาอาศัยเส้นทางสายนี้อาศัยไปมา
ตั้งแต่สองฟากฝั่ง
ยังงดงามด้วยดวงดอกชมพูพันทิพย์สะพรั่ง
จนกระทั่ง
ถึงวันนี้ที่ถูกริดรอนถอนรากถอนโคนไปมากมาย
ให้ถนนสายสวยดูแสนไร้เสน่ห์ว่างเปล่า
เหงาโศก
ไปกับมายาโลกที่ทดแทนด้วยตึกราม
บ้านช่องศิวิไลซ์
บัวนา..เคยหลงดีใจว่าตัวเองเลือกซื้อบ้านห่างไกล
ความเจริญ 
ที่ยังมีทุ่งนา ยังมีบ้านชาวนาชาวสวน
หารู้ไม่ว่า..ในแดนดินแห่งมหานครนี้
ล้วนแล้วยากที่จะรอดพ้นจากการบุกรุก 
คืบคลานของถนนหนทาง ...
รถรานานา..มากมาย..


ความเปลี่ยนแปลงสอนสัจจธรรมให้บัวนา
ไม่ว่าวัตถุ ฤา ผู้คน
ที่คงไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืน
บัวนาคิดถึงบางถ้อยใน
*อัฐอาจารย์ ปาฏิหารย์แห่งความกตัญญู*
ตำนานการเดินทางสู่มองโกเลียอันลี้ลับ*
ดั่งคำนำในหน้าหนังสือที่กล่าวไว้
*ชีวิตเป็นเรื่องมหัศจรรย์
ค่าที่เราไม่มีวันรู้ล่วงหน้าได้เลยว่า
ชีวิตจะนำพาให้เราต้องพบเจอสิ่งใดบ้าง


*จอร์จ เครน*เป็นกวีชาวอเมริกัน
ที่เชื่อมั่นในตนเอง
เชื่อในเหตุและผล
เชื่อในสิ่งที่เป็นวิทยาศาสตร์ พิสูจน์ได้
เมื่อโชคชะตาพัดพาให้เขามาพบ
*ซุงไซ*
พระภิกษุชาวพุทธ
วิถีชีวิตที่สงบ เรียบง่ายและเป็นสุข
ของพระผู้เฒ่าร่างเล็กรูปนี้
ทำให้เขาเกิดศรัทธา
และนำพาให้ชีวิตเปลี่ยนแปลงไป


ความกตัญญูและความมุ่งมั่นของพระภิกษุ
รูปนี้ที่จะเดินทางกลับคืนสู่ดินแดนมองโกเลีย
เพื่อจะได้เผากระดูกของอาจารย์ตามประเพณี
กลายเป็นแรงบันดาลใจ
ให้นักเขียนอย่าจอร์จ เครน
ตัดสินใจออกเดินทางในฐานะผู้ติดตาม

ชายผู้หนึ่งเดินทางเพื่อค้นหาจิตวิญญาณ
ชายอีกคนตัดสินใจเดินทางเพื่อแสวงหา
ความหมายที่แท้จริงของชีวิต
ท่ามกลางภยันตราย
และความท้าทาย
ทั้งจากปัจจัยภายนอกและจิตใจภายใน
มิใช่ประสบการณ์ที่จะเกิดขึ้นได้ง่ายๆ
ในชีวิตคนๆหนึ่ง


คุณค่าของหนังสือเล่มนี้
มิได้อยู่แค่เพียงเป็นเรื่องจากชีวิตจริง
ที่คนเขียนบันทึกได้อย่างเห็นภาพชัดแจ้ง
ด้วยอารมณ์ละเมียดละไมในฐานะกวีเท่านั้น
หากแต่รายละเอียดของเหตุการณ์
ที่แสดงให้เห็นถึงความงอกงามทางจิตใจ
หลังจากชายทั้งสองได้ผ่านการเรียนรู้
ความลำบาก ความทุกข์ยาก
และ
การข้ามผ่านความตายนั่นต่างหาก
ที่เป็นแก่นแท้ของหนังสือเล่มนี้*
.............................


หนังสือเล่มที่ทำให้บัวนาแสนตื้นตัน
เพราะแลเห็นว่าชีวิตคือเรื่องราว
ที่แสนไม่จีรัง
และแสนปาฏิหารย์มหัศจรรย์เสียนี่กระไร...!
......................!