ใครกันหนอ ที่เข้ามาในชีวิตฉัน บรรจงแต่งแต้มสีสันแห่งความสุขให้เกิดขึ้นในตัวฉัน ใครกันหนอที่ดีกับฉันเช่นนี้ เติมความหมายแก่ฉัน ดังน้ำตาลก้อนผู้อ่อนหวาน ซึ่งยอมสละร่างพลีกาย เพียงเพื่อเห็นชายผิวคล้ำที่หล่อนรัก มากขึ้นด้วยคุณค่า ในถ้วยกาแฟ ฉันดีใจ ฉันดีใจ วันทุกวันจากนี้ไป ทุกโมงยามของฉันจะมีแต่เสียงเพลง บทเพลงแห่งรัก ผู้ขับร้องบรรเลงและผู้ประพันธ์ คือศิลปินคนเดียวกัน นั่นคือเธอ แน่นอน อาจมีผู้ท้วงว่า ฉันไม่เบื่อบ้างเลยหรือ กับสิ่งที่ฉันเป็น ฉันจึงถามกลับไปว่า ณ ที่หนึ่ง มีชาวประมงผู้หนึ่ง เขามีมารดาและญาติมิตรเป็นท้องทะเล ผืนน้ำและขอบฟ้าล้วนเป็นสหายที่เขารู้จักเป็นอย่างดี วันทุกวันของเขา วนเวียนอยู่กับห้วงน้ำ ผืนทราย ฟ้าสีคราม นับตั้งแต่วัยเยาว์จนเข้าสู่วัยหนุ่ม ถ้าหากเขาถูกถามว่า เธอไม่เบื่อบ้างหรือกับสิ่งที่เธอเป็น ปราถนาหรือไม่ที่จะโบกบินสู่นครแห่งความศิวิไลซ์ แล้วโลดแล่นโดยอิสระไร้ซึ่งพันธะดังเช่นเรา มีใครรู้บ้างใหมว่าหัวใจเขาซ่อนอะไรไว้ข้างใน ฉันเองก็ไม่รู้ รู้แต่เพียงว่า คำตอบของเขาและฉัน ไม่แตกต่างกันเลย
26 ธันวาคม 2551 09:55 น. - comment id 929336
อิสระหรือไม่ อยู่ที่ใจเราเองค่ะ
26 ธันวาคม 2551 10:49 น. - comment id 929356
+++รู้แต่เพียงว่า คำตอบของเขาและฉัน ไม่แตกต่างกันเลย+++ มันช่างดีเหลือเกิน ได้ใจ
26 ธันวาคม 2551 18:39 น. - comment id 929508
สำคัญที่จุดมุ่งหมายที่ซ่อนกยู่ในใจของแต่ละคนกระมั่ง
27 ธันวาคม 2551 21:44 น. - comment id 929913
....คนใจตรงกัน.... ...ไม่ต้องถาม ก็มีคำตอบ..อิอิ