หมดแล้วหัวใจ ไร้คำตอบ ยิ้มสุดท้ายที่มอบแลโศกเศร้า เหมือนมีความอ้างว้างระหว่างเรา โลกซ่อนเงาพลัดพรากไว้จากลา เหมือนการเดินทางถึงที่สุด สัมพันธภาพนิ่งหยุดแสวงหา การแบกรับภาระแห่งชะตา จะจบสิ้นแรงนำพาไว้ตรงนั้น ย่างก้าวของความเงียบเฉย ย่ำผ่านเลยหัวใจผู้ไหวหวั่น สิ้นจุดหมายปลายทางระหว่างกัน ก็สิ้นจางสัมพันธ์ระหว่างใจ จึงต่างก้มหน้าพร้อมจะยอมรับ เหงาเศร้าอันซึมซับอารมณ์ไหว ซุกสายตาซ่อนเร้นความเป็นไป เงียบอยู่ในกาลล่วงห้วงภวังค์ จมอยู่ในกาลเวลาไร้คำตอบ เก็บบางสิ่งที่มอบเป็นความหวัง พักผ่อนเถิดหัวใจยามพ่ายพัง สำมะหาใดจีรัง โลกใบนี้ โดยคำ ลานเทวา
23 ธันวาคม 2551 14:58 น. - comment id 927744
ใด ใด ในโลกล้วนอนิจจังค่ะ ใกล้ถึงวันปีใหม่ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้มีความสุข สมหวังค่ะ
23 ธันวาคม 2551 17:40 น. - comment id 927883
ทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลง ต้องเรียนรู้ ยอมรับ และอยู่กับมันให้ได้ค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ
23 ธันวาคม 2551 17:43 น. - comment id 927886
:) อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ
23 ธันวาคม 2551 21:16 น. - comment id 927970
อัลมิตราเคยสงสัยนะ แปลกใจด้วย เหมือนกับว่า คุณเป็นภาชนะที่ว่างเปล่า บรรจุนั่นก็ได้ นี่ก็ได้ ครั้นหยิบควักเทอะไรออกมา มีสารพันไปหมด แหะ แหะ เป็นญาติกับโดเรมอนป่าวอ่ะ
23 ธันวาคม 2551 21:28 น. - comment id 927982
สำมะหาใดจีรัง โลกใบนี้ ใช่ มีอะไรบ้างที่จีรังยั่งยืน ไม่มี ไม่มีจริงๆ
24 ธันวาคม 2551 02:41 น. - comment id 928090
ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน ความไม่แน่นอนคือความแน่นอนของชีวิต
24 ธันวาคม 2551 14:14 น. - comment id 928470
เพราะมากตรงกับความจริงในชีวิตเลย
24 ธันวาคม 2551 20:28 น. - comment id 928726
สุดยอดค่ะ คราวนี้เหมือนกำลังทดท้อนะคะ