เมฆนวลพราวสว่างกลางฟ้าแจ่ม แดดแตะแต้มเรียวรวงกระจ่างจ้า แพรสีทองระยิบระยับงามจับตา หยาดน้ำค้างนับแสนจากฟ้าส่องประกาย นกร้องเพลงขับขานรับวันใหม่ ปลอบใจไทยรู้รักสามัคคีก่อนจะสาย แดนดินนี้เคยสงบงามมากลับกลาย ดารารายพรายดวงร่วงรำพัน สายใจเจ้าพระยาบรรเลงบทเพลงพญาโศก วิปโยคสลายแล้วสูญสิ้นขวัญ แม่พระธรณีกรรแสงเศร้าสุดจาบัลย์ ฟ้าเงียบงันฤาจักสิ้นแผ่นดินทอง เทิดธำรงคือชาติ ศาสนา กษัตราเหนือดวงใจไททั้งผอง แล้วไยเล่าเจ้าไม่ใช้ปัญญาตรอง ว่าเราผองร่วมแผ่นดินแม่มาตุภูมิ....!
พุด 24 พ.ย. 2551 13:17 น. - ID 120748 
1480
3
0
24 พฤศจิกายน 2551 15:36 น. - comment id 917169
24 พฤศจิกายน 2551 23:09 น. - comment id 917291
glitter-graphics.com แวะมาเยี่ยมเยียนครับ..พี่พุด
25 พฤศจิกายน 2551 15:54 น. - comment id 917499
ภาพสวย บทกลอนก็ช่วยเตือนสติด้วยค่ะ
27 พฤศจิกายน 2551 20:35 น. - comment id 918564
ฝากโคลงไว้ ๑ บท นะครับ ไว้ปลอบใจ แต่ทำไงได้ล่ะครับ จิตใจของคนเหมือนนักวิ่ง วิ่งจนตายก็ไม่คิดจะหยุด....... รอนรอนอ่อนหัดไซร้..............ไก่ชน แพ้รบจบชีพตน.....................หล่นหม้อ การเมืองเรื่องพาคน...............ชนแหลก หญ้าแพรกแบกชีพพ้อ............บ่พ้นอัสดง ...................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
