บนเส้นทางสายโศกโลกเหน็บหนาว มากเรื่องราวรานร้าวเศร้าว้าวุ่น ลบความกลัวฝากงามให้ใจละมุน ให้หอมกรุ่นด้วยแรงบุญกุศลธรรม เฝ้าถามดวงจิตชีวิตหนึ่ง จะตราตรึงตรมน้ำตาทุกเช้าค่ำ ฤาปล่อยวางสร้างทางใหม่เลิกระกำ ถึงทรงจำอันฝากไว้คล้ายแผลใจ ก่อนสิ้นฝันวันงามท่ามโลกแล้ง เลิกเสแสร้งแกล้งลวงจากหวั่นไหว ลบลืมลาบทเรียนเก่าเคยหนาวใจ เริ่มต้นใหม่ในวันนี้ตราบมีกัน เพียงหมายปองธรรมทองนำชีวิต ให้สถิตหลอมจิตเรางามดั่งฝัน ตราบเท่าที่โลกนี้ยังมีดวงตะวัน จะฝ่าดั้นคว้าดาว.....เคียงเจ้าจอมใจ...
21 ตุลาคม 2551 16:27 น. - comment id 906024
จะฝ่าดั้นคว้าดาวแขวนราวใจด้วยคนค่ะพี่พุด
22 ตุลาคม 2551 12:16 น. - comment id 906223
น้องเพียงพลิ้วที่รักคะ มีคนบอกว่าหากเรากลัวความรัก จากบทเรียนที่เคยเจ็บช้ำ จะหวาดระแวง และหาความมั่นใจยากแสนยากค่ะ% ในความรักครั้งใหม่ เช่นนั้นค่ะ ซึ้งใจและคิดถึงจั้งเลย
22 ตุลาคม 2551 17:22 น. - comment id 906385
เยี่ยมค่ะพี่พุด..
22 ตุลาคม 2551 20:32 น. - comment id 906450
งดงามเหลือเกินค่ะพี่พุดไพร