เป็นคนดีที่ผ้าเหลืองเรืองอร่าม หรืองดงามเครื่องทรงน่าหลงใหล หรือว่าเป็นคนดีอยู่ที่ใจ ทั้งขอทานทาสไพร่ใครอาจมี ใช่เกิดมาแบ่งชั้นหรือวรรณะ ทุกคนจะเกิดตายวายเป็นผี สุดว่าใครใฝ่ทำซึ่งกรรมดี และโอกาสพอที่เอื้ออำนวย ใช่รูปร่างหน้าตามากำหนด บ้างอาจหมดความดีมีแต่สวย อาจมีทรัพย์สุขกรรมเอื้อร่ำรวย อาจใจต่ำไม่ช่วยเหลือเกื้อคนจน คนเหมือนกันต่างกันฉะนั้นหรือ ใช่ใครคือทวยเทพเสพเวหน ไม่มีใครผ่องเพริศเลิศเกินคน ย่อมมลายปี้ป่นลงบนดิน เพียงหัวโขนยกยอตั้งปอปั้น ไม่อาจแบ่งชนชั้นหรือทรัพย์สิน มันผู้ใดใต้ฟ้าบนธานินทร์ มันผู้นั้นทั้งสิ้นเสมอกัน เพียงโอกาสที่เกื้อและเอื้อให้ เพียงทาสไพร่อาจสุขศานติวิมานสวรรค์ ชนชั้นสูงว่าสูงด้วยชนชั้น อาจตกจากสวรรค์สู่อเวจี บนฟากฟ้ามีแสงดาวพราวน้อยใหญ่ บ้างก็เด่นอำไพด้วยแสงสี แต่ทุกดวงอันอำไพในราตรี ทุกดวงล้วนแม้ต่างสีมีชื่อดาว
เฮาชาวดอย 7 ต.ค. 2551 06:09 น. - ID 119364 
1747
4
0
7 ตุลาคม 2551 08:18 น. - comment id 902967
คนเหมือนคนแต่คนไม่เหมือนกัน สำคัญที่ใจ..เท่านั้น..
7 ตุลาคม 2551 08:22 น. - comment id 902969
หน้าส่วนตัว
ผู้คนมากมายหลายหน้า
พบปะพูดจาผิวเผิน
สิ่งซ่อนภายในมากเกิน
ทางเดินของใครของมัน
7 ตุลาคม 2551 13:13 น. - comment id 903070
คนคือคน คนไปคนมา ชีวิตก็เลยยุ่งไปหมดค่ะ นี่แหละคน แวะมาอ่านกลอนตอนบ่ายค่ะ
7 ตุลาคม 2551 13:51 น. - comment id 903085
7 ตุลาคม 2551 21:16 น. - comment id 903223
คนน้อคน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
