เป็นแค่เงาของบางใคร...ที่ตรึงอยู่ในใจของบางคน
สุนทรีย์รส
ครั้งแรกที่ฉันเห็นเธอยืนอยู่ตรงหน้าฉัน ฉันคิดเพียงแค่ว่า
คนๆนี้ เป็นเพียงบุคคลที่เราจะแค่รู้จักเท่านั้น
แต่พอได้ร่วมทำงาน หรือแค่ได้ยืนอยู่ใกล้เธอเท่านั้น
ไม่รู้เป็นอะไร หัวใจของฉันมันถึงรู้สึกแปลกๆ
จนฉันได้พูดคุยและสนิทกับเธอ ฉันจึงได้รับรู้ว่า
เธอ...เป็นคนที่หัวใจของฉันคิดถึงตลอดเวลา
แต่รู้ไหม ฉันก็ต้องเจ็บปวดใจ เมื่อรู้ว่าเธอมีเจ้าของอยู่แล้ว
ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ที่จะมีตัวตนของเธอ มาจรรโลงหัวใจของฉัน
แต่จนทุกวันนี้ ฉันก็ยังคงคิดถึงเธอ ได้เห็นแค่เงาของล้อรถเธอก็ยังดี
แค่ได้ยินเสียงของเธอลอยมาตามสายลมก็ยังดี
และ...ถึงแม้ว่าจะไม่มีตัวตนของเธออยู่ในใจของฉัน
มันก็ยังมี เงาของเธอ อยู่ในใจของฉัน...ตลอดมา...