วันพระ เข้าพรรษา อีกครั้งอีกครา คล่ำคลาผู้คน ผ่านบ้าน หลังนั้นไป อาภรณ์สวยใส ทอดทิวถนน รถเก๋ง และปิคอัพ สลอนสลับ สู่อารามมณฑล เครื่องไฟ ขยายเสียง เพลงลูกทุ่งส่งสำเนียง รับสาธุชน ดายหญ้า อยู่เงียบงำ เสียงใครพึมพำ เขาต่างไม่ยินยล มันนอก - ศาสนา อ้ายบาปอีบ้า ร้างบุญกุศล นินทา เหมือนลมพัด ไม่ผูกสัมผัส ไม่กลัดกมล ลมเช้า มาโชยชื่น หอมเหงื่อเรื่อรื้น แห่งคนสองคน ศาลาวัด อึงมี่ เทศนาพาที ทึมทับสับสน สมภาร เหงื่อกาฬไหล กว่าจะเอวังได้ ข่มใจเสียเหลือทน แต่โพ้น หัวทุ่งทอง เสียงลำโพงลอยล่อง ชื่นสองกมล ยกมือ ขึ้นสาธุ ลูกทั้งสองขอบรรลุ ในเรือกสวนมงคล. ศิวกานท์ ปทุมสูติ
ธมกร 16 ก.ค. 2551 10:56 น. - ID 117085 
1816
4
0
16 กรกฎาคม 2551 15:52 น. - comment id 874372
สวัสดีค่ะ ครูกานท์
เวลาเราทำบุญด้วยใจจะรู้สึกอิ่มบุญได้จริงๆนะคะ
16 กรกฎาคม 2551 19:56 น. - comment id 874473
แต่ก่อนผู้หญิงไร้เงาฟังเทศน์ที่ไหร่ จะเหมือนก่อนนี้ทุกที คือเมื่อไหร่จะจบเสียที อิอิ แต่เดี๋ยวนี้จิตใจสงบขึ้นแล้ว นั่งฟังสบาย ไม่ทุกข์ไม่ร้อนใจ อิอิ
16 กรกฎาคม 2551 23:01 น. - comment id 874581
16 กรกฎาคม 2551 23:55 น. - comment id 874630
ขอให้โคลอน-ผู้หญิงไร้เงา-ครูกระดาษทราย มีความสุขในกุศลศรัทธาปัญญาธรรม ตลอดพรรษกาลและตลอดไปครับ
17 กรกฎาคม 2551 14:47 น. - comment id 874779
อาจารย์หวัดดีคับ ไม่แน่ใจว่าวิธีคิดในกลอนผมกะอาจารย์ จะเหมือนกันหรือไม่ ผมขอแสดงคิดเห็นร่วมไว้ ณ ที่นี้ครับ ----------- พิธีกรรม -1- คลื่นมนุษย์นั่งเพียบแปล้พนมมือ น้อมนับถือพุทธปราชญ์พระศาสนา มีดอกไม้ไทยทานการบูชา เพื่อกุศลผลมหาบุญญาธิการ พร้อมหอบเอากลิ่นแป้งแปร่งน้ำหอม โชยอวดกลิ่นยั่วดอมตลอดย่าน ตลอดถึงศาลาทั่วอาคาร เสียดจมูกท้องพาลจะอาเจียน พร้อมอวดพลอยสร้อยเพชรเกล็ดวาววับ แหวนสีทองมันขวับ จนเวียนเศียร รังแต่ธูปจุดเป็นกำอีกลำเทียน ก็ฟุ้งเปลี่ยนกลิ่นตลบโชยอบอวล -2- คลื่นมนุษย์สมาทานการรับศิล ตาลปัตรพระผินตั้งปิดสรวล เราขมุบขมิบ ตาขยิบกันทั้งมวล เพียงชีเฒ่าสองสามถ้วน สวดผวนตาม อันแสดงศักยะของสาวก ศาสนิกพุทธศกชาวสยาม ศาสนาสานุศิษย์เพียงในนาม เฉพาะเปลือกมากหลามละตามวัย เว้นแต่แก่นเนื้อธรรมพระสัมมา เราสำนึกผลักภาระให้พระไข เพราะโลกเผาเอาวัตถุผุกร่อนใจ เราจึงสุดวิสัยวิจัยพุทธ ฯ จากหนังสือรวมเล่มกวีของผม "ทวารบาล" บทกวีกระเทาะเปลือกวิญญาณสันดานมนุษย์ 2547
17 กรกฎาคม 2551 14:58 น. - comment id 874782
เราต่างจ้องมอง "เวทนา" เดียวกันแหละ "โจ้" ดีครับช่วยกันเป็น "หิ่งห้อย" ในโพรงถ้ำด่ำดึก
18 กรกฎาคม 2551 14:50 น. - comment id 875143
เข้ามาชมลมเช้าเอายามบ่าย แต่ก็คลายความร้อนอ่านกลอนหวาน พร้อมทักทายไหว้กราบคุณครูกานท์ ขอให้ท่านมีสุขด้วยช่วยอวยชัย
6 สิงหาคม 2551 14:09 น. - comment id 883124
คิดถึงครูกานท์คนดี ครึ่งเดือนแล้วที่ห่างหาย ถ้าจบสิ้นภาระกิจซึ่งมากมาย ขอเชิญกลับมาร่ายกวีเทอญ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
