b>บ้านเรา

ธมกร


บ้านเราหลังใหญ่ไปหรือเปล่า	
ลูกเราไม่รู้จะอยู่ไหน
ส่งเขาไปเรียนโลกกว้างไกล		
เขาก็ไปสู่ทางกว้างเสรี
ห้องนอนสองห้องของลูกลูก		
จึงถูกแมงมุมกุมพื้นที่
ตุ๊กแกจิ้งจกพลอยโชคดี		
ครองชีวิตวิถีร่วมชายคา
ลูกเลือกหรือเราเลือกเสือกไสลูก	
ดั่งนกถูกพรานพรากไปจากป่า
ไปคุ้นชินกลิ่นเมืองวิมายา		
ท้องนาท้องไร่ไม่คุ้นแล้ว
เราคิดว่าเรารักเขานัก		
จึงผลักให้เขาไปเข้าแถว
เข้าทางเข้ารีตใครขีดแนว		
วาดแววความหวังเหมือนอย่างใคร

แม้เราจะพูดเป็นสาระ		
ว่าให้อิสระเขาเลือกได้
เราก็ซ่อนปรารถนาภายใน		
แอบกำหนดอะไรอยู่ลึกลึก
หรือใครกำหนดเรากันแน่		
กดแผ่อิทธิพลความรู้สึก
ให้ไหลล่องแควกระแสสำนึก		
สร้างผลึกเดียวกับโลกโศกซับซ้อน
บ้านเราหลังใหญ่ไปหรือเปล่า	
ลูกเราแค่บางครามาพักผ่อน
ประเดี๋ยวประด๋าวก้าวจากจร		
ฝากมุ้งฝากหมอนซ่อนน้ำตา				

เหงานะแม่นะ			
บางขณะพ่อก็รู้สึกว่า
ลูกอาจมีสุขสบายนอกชายคา	
เรามิควรฉุดคร่ามาตีบตัน	
แต่พ่อก็ยังหวังว่าวันหนึ่ง		
ลูกเราก้าวถึงซึ่งปลายฝัน
ปลายเส้นโค้งกลับคืนชื่นชีวัน	
มาสร้างงานบันดาลสวรรค์ที่บ้านเรา.

ศิวกานท์ ปทุมสูติ				
comments powered by Disqus
  • แก้ว กลางไพร

    12 กรกฎาคม 2551 13:27 น. - comment id 872264

    สวัสดีค่ะ อาจารย์ศิวกานท์ ปทุมสูติ เข้ามาอ่านบทกลอนคุณภาพของอาจารย์ค่ะ......ดีใจที่เจออาจารย์ที่นี่เคยอ่านผลงานของอาจาย์ค่ะ....เพื่อนแก้วคำกาพย์เขียนผิดหรือเปล่าไม่ทราบ  ถ้าผิด อภัยด้วยนะคะ
  • แก้ว กลางไพร

    12 กรกฎาคม 2551 13:43 น. - comment id 872267

    นี่บ้านของอาจารย์หรือคะ...อยู่ไม่ไกลจากบ้านวังหลุมพองมากนักหรอกค่ะ  แต่ยังไม่เคยไปเที่ยวที่บ้านวังหลุมพองเลยค่ะ....ว่างๆอาจหาโอกาสไปเยี่ยมชมบ้านทุ่งสักอาศรม และ บ้านดวงตะวันของอาจารย์  ไม่ทราบเขียนผิดหรือเปล่าคะ
  • ช่ออักษราลี

    12 กรกฎาคม 2551 14:41 น. - comment id 872277

    น่าอยู่มากค่ะ 
    
    36.gif36.gif
  • ผู้หญิงไร้เงา

    12 กรกฎาคม 2551 21:57 น. - comment id 872467

    เป็นผลงานที่ประทับใจมากเลยค่ะ
    
    แวะมาชื่นชมในผลงานนะค่ะ
  • ธมกร

    12 กรกฎาคม 2551 23:04 น. - comment id 872492

    แก้ว กลางไพร อยู่ที่ไหนหรือ?
    
    ขอบคุณ "ช่ออักษราลี" และ "ผู้หญิงไร้เงา"
    
    ขอบคุณ "ความรักการอ่าน-คิด-เขียน"
  • นิลวรรณ

    13 กรกฎาคม 2551 08:04 น. - comment id 872565

    บ้านหลังน้อยที่เคยอาศัยอยู่
    แม้อุดอู้แต่สุขใจในป่าเขา
    ห่างมานานอยากหวนทวนแนบเนา
    พ่อแม่คงเงียบเหงาเฝ้ารอคอย
    
    เป็นเพียงลูกคนเดียวที่เดี่ยวโดด
    เพียงประโยชน์การศึกษามาฉุดสอย
    แม้เรียนสูงกว่าใครในดงดอย
    แต่ใจฝันล่องลอยอยากคืนรัง
    
    29.gif29.gif
  • ผมชื่อโจ้

    13 กรกฎาคม 2551 08:14 น. - comment id 872567

    พ่อครับ
    พ่อคงเห็นห้องหับแล้วนึกหวน
    อิจฉาหยากไย่แมงมุมกวน
    ถึงตัดพ้อคร่ำครวญกับลูกนัก
    สบายดีนะพ่อ
    ส่วนลูกก็พอสู้เรียนหนัก
    มีท้อบ้างบางครั้งก็นั่งพัก
    หรือแอบลักร้องไห้ใจงอแง
    โดยเฉพาะคิดถึงบ้าน
    จากมานานคิดถึงพ่อและแม่
    มิใช่ลูกหลงเมืองมายาแล
    ลูกก็แค่ทำหน้าที่ถางทางเดิน
    พ่อครับ
    ประกอบกับลูกห่างบ้านนานห่างเหิน
    พ่อมองห้องเห็นบ้านคงนานเพลิน
    จึงคิดพ่วงคิดเกินถึงลูกเอา
    อีกไม่นานหรอกพ่อ
    ความฝันที่ถักทอ ที่พ่อเฝ้า
    ลูกจะหอบกลับบ้าน บ้านของเรา
    เข้าไปกราบพ่อแม่แน่นอนครับฯ
    
    1.gif36.gif
    ยกมือไหว้อาจารย์ครับ
  • ร้อยแปดพันเก้า

    13 กรกฎาคม 2551 12:09 น. - comment id 872726

    สวัสดีครับครูกานท์
    
    ทำให้ต้องกลับไปอ่านครอบครัวดวงตะวันใหม่
    ประทับใจกับ จดหมายรัก ที่ครูกานท์เขียนด้วยนะครับ
    ตรงท่วงทำนองของลูกที่ว่า
    หนูไม่กล้าสารภาพกับพ่อ
    เกรงพ่อจะเสียใจในตัวหนู
    พ่อให้สิทธิ์อิสรามาพอดู
    แต่หนูก็สู้..ไม่จริงจัง
    มันเคยเป็นเราเมื่อครั้งหนึ่ง
    ต้องมาผจญชีวิตลำพังกับการศึกษา
    หลงใหลเคว้งคว้างกลางมายา
    ฟันฝ่าอุปสรรคจนนึกท้อ
    มีแต่คำสอนของพ่อแม่เป็นกำลังใจ
    ต้องเดินได้ เดินต่อไป ทางยังไกลนัก
    
    แต่ครูกานท์อ่านและตอบจดหมายลูก
    ในจดหมายรัก จนเราตื้นตันอย่างยิ่ง
    ....
    ลูกกล้าเผยตัวตน..นี่, คนจริง 
    
    ความจริงชอบอีกหลายบทกวีในเล่มนี้
    อบอุ่นอย่างประหลาด
    แต่ยังไงเสียพ่อแม่ก็ต้องเลี้ยงให้ลูกโต
    
    ...
    นึกคำสอนคำพ่อลูกขอกราบ
    ลูกทราบพ่อรักเป็นนักหนา
    ไม่เคยห่างหัวใจแม้นไกลตา
    จะไขว่คว้าทางแสนงามกลับบ้านเรา
    
    
    1.gif29.gif
  • ธมกร

    17 กรกฎาคม 2551 11:11 น. - comment id 874711

    ขอบคุณความหมายของดวงใจที่อบอุ่นครับ
    บ้านฉัน  บ้านเธอ ... บ้านเรา
  • ครูกระดาษทราย

    18 กรกฎาคม 2551 15:00 น. - comment id 875150

    post41179587887jd6.jpg
    
    พ่อจ๋า
    หนูไปอย่าไปเรียนที่เมืองไกล
    ผู้คนมามายไม่คุ้นหน้า
    
    แม่จ๋า
    ที่นั่นมีไหมผู้เมตตา
    เหมือนบ้านไร่ปลายนาของพวกเรา
    
    ครูขา
    บ้านป่าแม้จะไม่เลิศหรู
    แต่ก็มีคุณครูหนูไม่เขลา
    
    เพื่อนเอ๋ย
    เราเคยวิ่งเล่นหยอกเย้า
    ฉันเหงาเปล่าเปลี่ยนเหลียวหาเธอ
    
    ทุยจ๋า
    ทุ่งนาเคยแล้งเสมอ
    ฝนหลวงล่วงแล้วแก้วเกลอ
    น้ำเอ่อหล่อเลี้ยงบำรุง
    
    29.gif สวัสดีค่ะคุณครู....
    อันนี้เรียกกลอนก็ไม่ใช่ 
    บ่นไปบ่นมา ครูอย่ารำคาญ....นะคะ
  • แม๊ก...แก๊งใบจาก

    8 กันยายน 2553 21:15 น. - comment id 1155091

    ผมอยากให้อ.ศิวาการณ์แต่งกล่อนให้กลับวัยรุ่นในหมู่บ้านวังหลุมพอง จากเด็กทำนาทำไร่ใกล้บ้านอาจารย์แต่เรียนอยู่

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน