สายลมพัด ต้นไม้ไหวเอน แสงจันทร์นวลจับจิต คิดถึงคนไกล เส้นทางที่เดิน หลายก้าวกว่าความฝัน ร้อยเป็นเพลงนั้น ไร้ซึ้งจุดหมาย วนเวียนสิ่งต่างๆ เยียบความเหงาเกาะความห่าง ช่วงเวลาพ้นผ่าน ฤดูกาลเปลี่ยนไป ไร้เส้นทางที่จะก้าว มันปวดร้ายสั่นไหว เจ็บถึงทรวงใน(นัย) เราเป็นใครเล่นเออ< ไร้เส้นทาง ไร้ความคิด ไม่ยิดติด กับความฝัน ลมๆแล้งๆ เปลวเทียนริบหรี่ นทีหวานช้ำ ฝันนั้นไม่อยากจำ เธอทำฉันเดียวดาย/font>
11 กรกฎาคม 2551 03:17 น. - comment id 871674
ใช่ ก็เธอไงทำเราเดียวดาย ไร้เส้นทาง ไร้จุดหมาย ไร้ทางเดิน หมดแรง จะก้าวขา เหนื่อยหอบ อ่อนล้า เธอเคยสนใจบ้างไหม เคยหรือเปล่า เคยไหม (ตะเบ็งเสียง)
11 กรกฎาคม 2551 09:39 น. - comment id 871785
ยิ่งตะโกนยิ่งไร้ความหมาย ยิ่งเดียวดายยิ่งหม่นหมอง ยิ่งคิดยิ่งจับจ้อง ยิ้งมองยิ่งห่างไกล ตะเบ่งตามแล้วเจ็บคอรับกับความเศร้า หยุดคิดแล้วพักสักหน่อย ปล่อยใจล่องลอย ให้คล้ายตามบทเพลง
11 กรกฎาคม 2551 12:08 น. - comment id 871873
หยิกเนื้อเจ็บเนื้อ หยิกใจเจ็บใจ ไฉนบอกว่าไร้ทาง.. หรือว่าเป็นซอยตันหว่า..
11 กรกฎาคม 2551 22:16 น. - comment id 872139
ฉันรักเธอเพ้อหาจนหน้าแห้ง สุดแสยงสุดสยิวหิวกระหาย แม้อกหักรักนี้ขี้แตกตาย อยู่ก็อายตายคาขี้ดีกว่าเอยฯ (ตบมือข้างเดียวนะมันไม่ดังหรอก) ทีหลังนะรักใครพยายามดูแลเขาบ้างอย่าเห็นแก่ตัว เอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง
12 กรกฎาคม 2551 00:20 น. - comment id 872173
รักเพียงพินิจคิดวิเคราะห์ รักพอเหมาะพอดีมีให้เห็น รักโลภโกรธหลงเราก็เป็น รักที่เห็นแค่ตนคนไร้ใจ รักเสมอเธอก็รู้ รักเชิดชูยิ่งฝันไฝ่ รักยิ่งมากยิ่งสุขใจ รักเท่าไหร่ให้จดจำ รักของเรานั้นรักมากเหลือล้น รักเวียนวนว่ายข้ามนทีฝัน รักสองเรารักที่มีให้กัน รักคงมั่นฉันรักเธอ บ่อยครั้งที่ใจ อยากออกไปจากเรื่องราว แต่สุดก้าวก็กลับมาหาเช่นเดิม รักเธอเสมอ บางครั้ง ยกมาคนละมือ แล้วตบพร้อมกันมันก็ดังนะครับ เขาเรียกว่าลิ้นกับฟัน วันหนึ่งมันก็กระทบกระทั่งกันเป็นธรรมดา ความเข้าใจคือสายใยของครอบครัว (แอ๋วๆ)
12 กรกฎาคม 2551 18:56 น. - comment id 872361
เส้นทางอันหลากหลาย มีมากมายในปัญหา แต่หากกล้าฝันฝ่า จะรู้ค่าของเส้นชัย เอากำลังใจมาฝากค่ะ