พายุพัดแรงเฝ้าครวญคร่ำ ฟ้าร่ำพลีแด่โลกโศกเหลือแสน ดวงดอกไม้ปลิดโปรยทั่วดงแดน ดั่งแทนรักแทนใจอาลัยลา ฤดูกาลผ่านมาสอนสัจจใจ มีสิ่งใดเที่ยงแท้เล่าละหนา ทุกข์ทนวนว่ายพันธนา แท้มายาทั้งนั้นราวฝันไป ดั่งน้ำค้างพร่างพรมชั่ววูบ ไล้ลูบกลางกลีบเกสรใส อาทิตย์มาระเหยหายทันใด ราวไม่เคยมีร่องรอย เสมือนเสมอลมหายใจแห่งชีวิต สั้นนิดใช่นานเคลื่อนคล้อย อย่ามัวหลงสิ่งใดหวังใครคอย เป็นมณีดวงหนึ่งในร้อยสร้างโลกงาม... .........................
2 กรกฎาคม 2551 05:44 น. - comment id 866585
กลางหมู่ทรายหลายล้านลานละหาด ดารดาดกันดื่นหมื่นล้านแสน อาจมีหนึ่งแก้วมณีที่ประดับแดน ก็ขอแทนชื่อไว้ พี่ไพรพุด สวัสดีครับพี่ ช่วงนี้ผมงานเยอะมากเลย ไม่มีเวลาลงกลอน ผมแต่งไว้เยอะมาก วันศุกร์จะประกวดกาพย์ฉบัง เผิ่งเปิดเวปบ้าบ้านกลอน
30 มิถุนายน 2551 18:53 น. - comment id 867526
แวะมาอ่าน..บทกวีที่เห็นสัจจธรรม.. เวลาของคนเราสั้นนักจริงๆๆ ไม่ควรประมาทแม้แต่น้อย...
30 มิถุนายน 2551 19:22 น. - comment id 867535
ทุกข์ท่วมท้นวนเวียนก็เปลี่ยนผัน เป็นสุขสันต์หรรษาในคราไหน แล้วก็กลับทุกข์เศร้าเหงาจับใจ เปลี่ยนผันไปตามกาลเนินนานมา คนเรามีสุขทุกข์เศร้ากันทุกคนค่ะ แวะมาบอกว่าคิดถึงเสมอนะค่ะ
30 มิถุนายน 2551 19:25 น. - comment id 867537
หวัดดีค่ะคุณพุดทำให้เห็นสัจธรรมจริงๆค่ะ
30 มิถุนายน 2551 20:14 น. - comment id 867560
น้องพิม..พรรณรายในสายใจพี่พุดไพร นวลนุชหนึ่งมณีในแดนดิน มิสิ้นสายสวาทเสน่หา นานเท่าไรจำพรากลา รอท่ารอเธอผู้เดียวตราบกาล... ฝนทิ้งช่วงไปหลายเพลาแล้ว ดวงดอกแก้วริมวิมานดินของพี่พุด พ้อร่วงพราวตรงลานดินให้กวาดเช้าเย็น วันนี้ยามเย็น พระพิรุณพร่างสายกรายกราว ราวโกรธกริ้ว พัดพรายพายุมาพรากพลิ้ว ให้ระบัดแมกไม้ไหว ให้ใบไม้ปรายโปรยปลิดปลิวลิ่วลอย ไปตามแรงลมแรง พี่พุด..เดินฝ่าสายฝน ด้วยใจดวงเหน็บหนาว ด้วยเฝ้าเพียงรอ.. สายพระพิรุณแห่งชีวิตจะสถิต พร่างมิห่างไกล ดับแล้งใจ..ไปนิรันดร์..
30 มิถุนายน 2551 20:24 น. - comment id 867561
น้องผู้หญิงไร้เงา.. บทเพลงฝนหล่นมาเหว่ว้านัก บทเพลงรักสอนโศกโลกเสน่หา บทเพลงพรากพร้อมบรรเลงบทเพลงลา บทเพลงมายาสอนยอมรับสัจจะจริง สัจจะใจ
30 มิถุนายน 2551 20:32 น. - comment id 867562
คุณนรศิริ..ที่รักยิ่ง ซาบซึ้งเสมือนได้ดื่มหยาดน้ำทิพย์เลยค่ะ ยามทุกข์ท้อพ้อไปกับลมฝน หวังจักดลคนในใจให้คิดถึง ฝากใบไม้ไปกระซิบพร่ำรำพันรำพึง ฝากความซึ้งสู่ม่านฝนช่วยดลภักดิ์...
30 มิถุนายน 2551 21:17 น. - comment id 867567
แด่ พี่พุด กลอนละไม สาวหน้าใส อ่อนไหวดีจัง
30 มิถุนายน 2551 23:51 น. - comment id 867629
สวัสดีค่ะ เพราะจังเลยค่ะ
1 กรกฎาคม 2551 07:58 น. - comment id 867682
คุณพุดพัดชา เคยดูหนังเรื่อง ID4 มั๊ย อัลมิตราก็ฉุกคิดถึงหนังเรื่องนี้บ่อย ๆ ยิ่งตอนที่เห็นความขัดแย้งกัน .. หนังเรื่อง ID4 .. Independence Day .. สงครามวันดับโลก ที่มวลมนุษยชาติต้องร่วมเผชิญ มัวแต่ทะเลาะกัน มัวแต่ชิงดีชิงเด่นกัน มัวแต่ห้ำหั่นเอาเป็นเอาตาย และแล้ววันหนึ่ง ที่มนุษย์บนโลกต้องเจอกับสิ่งที่ท้าทายและมีอำนาจเหนือกว่า สิ่งต่าง ๆ ที่เคยเป็นที่ภาคภูมิใจของมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นตึกใหญ่อลังการ ก็ราบพนาสูญ อ๊ะ !! ไม่เล่าแล้วดีกว่า มายั่วให้ดูหนังเรื่องนี้ค่ะ ฮา..
1 กรกฎาคม 2551 09:22 น. - comment id 867723
คุณไหมแก้ว...ที่รักยิ่ง แรกรุ่นงดงามบริสุทธิ์ใส เสมือนน้ำค้างไพรกลางหล้า ไม่นานทั้งนั้นทุกชีวา ต่างลับลาโลกนี้นิรันดร์.. ระหว่างวัยพลีอะไรแด่โลก ลบรอยโศกทำดีที่สร้างสรร ให้น้ำใจใสเย็นโอบเอื้อปัน พบสวรรค์นาทีนี้ที่กลางใจ... เช่นนั้นค่ะ ขอบคุณและซึ้งใจที่มาเยือนค่ะ
1 กรกฎาคม 2551 09:29 น. - comment id 867726
น้องนกยูง น้องน่ารักมากค่ะกับพี่พุด ตามให้กำลังใจตลอดเลย ขอบคุณนะคะน้องรัก เมื่อวานพายุพัดแรงมากค่ะ ต้นไม่ไหวเอนน่ากลัวมากค่ะ โชคดีที่พี่พุดริดกิ่งไม้รายรอบบ้าน จนเหลือน้อยแล้วค่ะ แก้วร่วงพราวเลย เพราะได้หยาดฝนพร่าง พี่พุดมีความสุขยามได้นั่งรจนางาน แล้วมองผ่านกระจกบานกว้าง เห็นสายฝนกำลังพร่างสวยลงบน สไบนางฟ้า ใบตอง ที่ต่างอวดสวยเขียวเชียวค่ะ ด้วยรัก..ชื่นใจ
1 กรกฎาคม 2551 09:44 น. - comment id 867729
คุณอิมค่ะ.. ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยม ชอบดูหนังมาก เลยไม่พลาดสักเรื่องค่ะ หนังดีดี ใช่เลยค่ะ เช่นนั้นเลย ความยิ่งใหญ่คือธรรมชาติค่ะ รอวันพิโรธ หากเตือนแล้ว มวลมนุษย์ไม่สำนึกค่ะ ตอนนี้ถล่มกันใช้ทรัพยากรธรรมชาติ พลังงาน น้ำมันหมด มาแก๊สก็แย่งกันอีก ไม่นานราคาก็ขึ้น จนไม่มีตังค์เติม ตอนนั้นจักรยานคงขายดีค่ะ
1 กรกฎาคม 2551 10:06 น. - comment id 867737
น้องพิมญดา.. ที่รักยิ่ง กาแฟดื่มแล้วนะคะ ขอบคุณค่ะ ซาบซึ้งใจที่น้องมาเป็นพลังใจ ดั่งหยาดฝนพรำเลยค่ะ หยาดฝนพร่าง ณ กลางใจในวันนี้ พิมพ์เทวีมาหยาดรินมิสิ้นสาย ให้พี่พุดไพรรจนาฝันตราบชีพวาย ฟ้าดินสลายจักตราจำน้ำคำน้ำใจ..ค่ะน้องรัก .....................
1 กรกฎาคม 2551 16:54 น. - comment id 867883
มาอ่านงานงามของคนสวยแห่งพงไพรสาวบ้าน นาที่สุดแสนดีจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
2 กรกฎาคม 2551 11:18 น. - comment id 868170
อยากเลิกหวังสิ่งใดให้ใครคอย อยากปลดปล่อยความฝันไม่กั้นขวาง อยากเปิดเผยความนัยไม่อำพลาง อยากเปิดใจให้กว้างรักโลกงาม มาเยี่ยมด้วยระลึกถึงมาเนิ่นนาน