การะเวกกำสรวลเฝ้าครวญคร่ำ น้ำค้างร่ำหยาดรินกลางกลีบแก้ว กล้วยริมรั้วงามใบไปทั่วแนว กี่ปีแล้วเฝ้ารอพ้อเจ้าคืน จำปีรานลงยังคงหวัง ฝันถึงความหลังเคยเชยชื่น ดวงดอกพุดซ้อนซ่อนซึ้งทั้งหลับตื่น แก้วยังยืนพราวดอกพ้อรอดวงใจ ไกลสุดตาหากใกล้ชิดสนิทนัก ใช่ห่างรักห่างจิตนานแค่ไหน ระหว่างเราจิตหลอมจิตเชื่อมสายใย คือสายใจแห่งรักแท้แน่นิรันดร์ ให้ใจเจ้างามพราวดั่งสายรุ้ง ประดุจดั่งรุ่งอรุณต่อชีพขวัญ เป็นไออุ่นโอบเอื้อกันและกัน เป็นความฝันพลีแด่โลกลบโศกลา... ..................................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song481.html คิดถึง จันทร์ กระจ่าง ฟ้า นภา ประดับ ด้วยดาว โลก สวย ราว เนรมิต ประมวล เมืองแมน ลม โชย กลิ่น มาลา กระจาย ดินแดน เปรืยบ มี แสง คนึง ถึง น้อง นวลจันทร์ งาม ใด หนอ จะพอ ทัดเทียบ เปรียบน้อง เจ้า งาม ต้อง ตาพี่ ไม่มี ใครเหมือน ถ้า หาก น้อง อยู่ด้วย และช่วย ชมเดือน โลก จะ เหมือน เมืองแมน แม่นแล้ว นวลเอย...
28 มิถุนายน 2551 10:35 น. - comment id 866503
http://www.wherearepop.com/index.php?topic=2947.0 สวัสดีค่ะ กลอนเยี่ยมมากค่ะ ขออนุญาต นำเพลงมาฝากค่ะผู้ประพันธ์เพลงคือ เจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรีที่นำมา คุณจิตนา สุขสถิตย์ร้องค่ะ
28 มิถุนายน 2551 17:57 น. - comment id 866621
หวัดดีค่ะกัลยาณมิตรธรรมถ้าดิฉันใช้คำพูดหรือสรรพนามผิดพลาดไปก็ขออภัยด้วยนะคะ เพราะเป็นคนตรงและซื่อบื้อสักหน่อยค่ะคิดยังไงก็พูดไปอย่างนั้น บางครั้งที่ทำงานเขาก็ว่าตรงฉินเกินเหมือนกันแหละค่ะ ก็ยอมรับนะคะว่าเป็นเช่นนั้จริงๆ เออว่าแต่คุณพุดมีดครงการจะไปปฏิบัติธรรมเข้าพรรษาที่ไหนดีคะ
28 มิถุนายน 2551 18:09 น. - comment id 866625
เข้ามซึมซับ ..กลอนเพราะๆครับ
28 มิถุนายน 2551 20:25 น. - comment id 866689
เพราะภาพสวยมากเลยคะพี่พุด กลอนก็ไพเราะ
29 มิถุนายน 2551 00:08 น. - comment id 866794
ดึกแล้วหนอสำเนียงเสียงเจื่อนแจ้ว กลีบดอกแก้วน้ำค้างหยดรดสมาน การะเวกครวญคร่ำล้ำเนิ่นนาน วารแห่งกาลฝันคนึงคิดถึงนาง ดอกพุดสล้างต่อสิ่งยังอิงไว้ หอมซึ้งใจหวานหูมิรู้สร่าง วางสิ่งน้องแนบชิดติดทรวงกลาง ห้วงจิตพลางใฝ่คนึงรำพึงครวญ แทนไออุ่นหนุนวางวิวัฒน์อ่อน สุดสะท้อนห้วงฤทัยให้กำสรวล แม้นเพียงเงาแต่เฝ้าเคล้าคลอยวน แสนปั่นป่วนความฝันสุดสรรค์ปอง ดึกแล้วหนอขอนิทราอ่อนล้าจิต ห้วงใจคิดผ่านวิจิตรคิดหมายสอง ผันวันใหม่อีกครั้งแม้นยังละออง แม่เนื้อทองฝากไว้ได้เพียงเงา. รักและคิดถึงเสมอมิรู้จาง.... แก้วประเสริฐ.
29 มิถุนายน 2551 06:29 น. - comment id 866852
คุณนกยูง คะ เป็นบทเพลงที่ไพเราะมากค่ะ ผลงานของท่านบรมครูนักประพันธ์เพลง สมัยก่อน จะงดงามอย่างที่สุด กำลังฟังกลับไปกลับมาอย่างซึ้งใจนะคะ ขอบคุณนะคะ
29 มิถุนายน 2551 06:39 น. - comment id 866859
คุณนรศิริ คะ จะเรียกอะไรได้ทั้งนั้นค่ะ ยินดีเต็มใจและรู้สึกอบอุ่นใจค่ะ เข้าพรรษามีภาระกิจแล้วค่ะ จัดรายการวิทยุค่ะ และตั้งใจจะไปวัดป่าธารน้ำทิพย์นะคะ ไปดูบึงบัวที่ทำไว้ยังไม่เสร็จ กลับไปเยี่ยมเด็กๆที่เขารออยู่ค่ะ อนุโมทนาสาธุกับคุณนรและน้องจุ๋นจุ่น ในทุกงานบุญกุศลนะคะ ด้วยรักค่ะ ขอบคุณนะคะ
29 มิถุนายน 2551 06:48 น. - comment id 866864
คุณกิ่งโศก นามปากกาที่งดงาม รานกิ่งโศกให้ผลิช่อจากกอฝัน เป็นนิรันดร์รักแท้แน่ใจหมาย ลบเลือนโศกแด่โลกตราบชีพวาย หวังเพียงร่ายบทกวีพลีแด่ชน...
29 มิถุนายน 2551 06:53 น. - comment id 866865
น้องพิม..ที่รัก พิศพักตร์พิมผ่องดั่งจันทร์เพ็ญ สวาทมิเว้นดั่งมั่นหมาย รักน้องปองมั่นตราบชีพวาย ดินฟ้าสลายสัจจรักภักดิ์เพียงพิม
29 มิถุนายน 2551 07:01 น. - comment id 866866
แก้วให้หอมกลิ่นพร่างกลางอุษา ฟ้างามกว่าทุกวันที่ฝันเห็น โลกแสนสุขอยู่ที่ใจงามใสเย็น และจักเป็นเช่นนี้ไปนิรันดร์ ยังคงนั่งตรงนี้ ณ ที่เก่า ระบายเหงาระบายงามตามใจขวัญ ใครจะไปใครจะมาโอบเอื้อปัน เป็นเช่นนั้นสวรรค์สร้างกระจ่างใจ คิดถึงซึ้งซึ้งฤาสุขเศร้า รานร้าวฤาระทมสักแค่ไหน มีร่มรักเรือนทองพักพิงใจ มีแก้วใบหอมเย็นเป็นที่รัก...
30 มิถุนายน 2551 17:31 น. - comment id 867497
ฟ้ากำสรวลครวญคร่ำร่ำไห้ ราวไร้สิ้นแล้วแก้วที่หวัง นวลนกไพรพเนจรรอนแรมกลับรัง เซซังซมซานหลงวิมานมายา ......................