เวฬุนารี[อนงค์วนาอุปการมาตุ] (อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑) เปลื้องผ้าสิสาวน้อย.....ขณะนี้มิมีใคร ไยดีฤดีใส..................บริสุทธิเดียงสา แม้ธารละหานแห้ง......วนะแกร่งเพราะเธอกล้า อาบแสงอุษาพา...........รพิกอดตระกองขวัญ โปรยปลิวละลิ่วลม........สิจะห่มพนมวัน เผยร่างสะอางอัน.........ยุวรุ่นดรุณศรี ปลายฝนลุต้นหนาว.......ดุจหนาวมิปรานี สืบปราณลุผ่านปี...........บมิง่ายฤทัยสม เหมันต์และคิมหันต์......ขณะผันก็ผ่าวคม สาวน้อยจะคล้อยตรม....ฤจะเติบประสบการณ์ เหนียมอายกระไรหนอ...วระโฉม ณ แดดฉาน หล้าภพจะพบพาน..........วิรภาพประทับตรึง เปลือยหนามและลำนาง..อุทะขังวิเศษซึ้ง เอื้อออมถนอมถึง............สุวสันตวรรษา ผ้าใหม่สไบเขียว............สิจะเกี้ยววิโลกา เรียวก้านสุกานดา..........จะประดับฤดีแดน ฝนดินฤดูดอน...............ทุระซ่อนวิบากแสน ขวัญเวฬุแร้นแค้น.........ดลเกียรติฤดูกรรม รักเธอและศรัทธา..........วนะนาริเลิศล้ำ หลงทางและขาดน้ำ.........บมิตายเพราะปล้องน้อย ธมกร(ศิวกานท์ ปทุมสูติ)
ธมกร 19 มิ.ย. 2551 14:38 น. - ID 116200 
1949
4
0
19 มิถุนายน 2551 19:01 น. - comment id 863892
ฉางน้อยไปแอบอ่านแล้วคะ ที่บล็อคโอเคเนชั่นน่ะค่ะ ไปเมื่อไหร่ไม่บอกหรอกคะ ไปตอนที่เจ้าของบ้านไม่อยู่ อิอิ แวะทักทายค่ะ คุณครูกานท์
19 มิถุนายน 2551 20:33 น. - comment id 863911
ฉางน้อยไม่ลองทายหน่อยหรือว่า "เวฬุนารี" คือใคร ทำไมต้องให้เธอเปลื้องผ้าด้วย
20 มิถุนายน 2551 01:23 น. - comment id 863976
พุดว่าปล้องไผ่นะคะ มาทายรอดูบอลค่ะ
20 มิถุนายน 2551 04:56 น. - comment id 863990
เอ.... ฉางน้อยเดาว่า ...ขึ้นต้นเป็นลำไม้ไผ่ พอเหลาๆไปกลายเป็นบ้องกัญชาหรือเปล่าค่ะครูกานท์ อิอิ เดาเล่นๆๆ ค่ะ
20 มิถุนายน 2551 06:04 น. - comment id 863992
สวยงามค่ะครู
20 มิถุนายน 2551 10:37 น. - comment id 864034
ทายไม่ออกเลย ไม่รู้อะไรมีหนามด้วย ยิ่งเป็นฉันท์ยิ่งยากใหญ่เลย ไม่รู้คนแต่งแต่งได้ไง วันนี้อ่านครอบครัวดวงตะวันน่ารักมากมาก โดยเฉพาะบทจดหมายรัก นั่งร้องไห้เกือบครึ่งชั่วโมง คิดถึงพ่อ ที่บ้านเป็นห่วงกันใหญ่ ถามว่าเป็นอะไร ได้ความว่าอ่านกวี ของศิวกานท์ ครูกานท์นะครูกานท์
20 มิถุนายน 2551 16:42 น. - comment id 864114
กราบแทบเท้าท่านอาจารย์ศิวกานท์ ปทุมสูติ ด้วยความเคารพจากวิญญาณครับ ผมเป็นเพียงคนตาบอดคนหนึ่ง ซึ่งหวงแหน แสนรัก ในฉันทลักษณ์ไทยเป็นอย่างยิ่งครับ แม้จะมิอาจอ่านหนังสือได้ด้วยตนเอง แต่จากความกรุณาของคุณน้า ตลอดจนญาติผู้ใหญ่ท่านอื่นๆ รวมถึงอาสาสมัครผู้เมตตา อ่านหนังสือบันทึกเสียงลงซีดีให้คนตาบอดมีโอกาสมองเห็นโลกกว้างขึ้น ก็ทำให้ กวีนิพนธ์ เข้ามาสู่การรับรู้ของผมครับ ผมยังไม่ลืมความงามงดชดช้อยของ สร้อยสันติภาพ ไม่เลือน เพื่อนแก้วคำกาพย์ อันสะท้อนวิถีชนบทพื้นบ้าน ซึ่งเป็นผลงานที่ท่านอาจารย์รังสรรค์อย่างลึกซึ้ง นอกจากนั้น หนึ่งทรายมณี อีกหนึ่งผลงานกวีของท่าน ผมก็อ่านจบเช่นกันครับ (โดยความกรุณาของคุณน้าท่าน) ท่านอาจารย์สอนผมมากมายเหลือเกินครับ โดยเฉพาะ การประสานลีลาฉันทลักษณ์ราษฎร์กับฉันทลักษณ์หลวง ผมพยายามศึกษา พยายามหัดเขียน แต่ก็ค้นพบตัวเองว่า ยังจับอะไรไม่แม่นสักอย่างเลยครับ ฉันทลักษณ์ของหลวงก็ติดๆขัดๆ โดยเฉพาะคำประพันธ์ประเภทฉันท์ครับ เนื่องจากอ่านพจนานุกรมเองหาได้ไม่ คลังถ้อยคำจึงน้อยนิด ส่วนฉันทลักษณ์ราษฎร์ ประเภทเพลงพื้นบ้านนั้น เพลงชนิดใดที่ผมไม่เคยฟังพ่อเพลงแม่เพลงท่านร้อง ก็จับครรลองไม่เป็นเลยครับ ผมเคยคิดอยากเขียนเพลงขอทาน เพื่อถ่ายทอดวิถีชีวิตคนตาบอด หรือกระแหนะกระแหนพวกนักการเมือง แต่ก็ยังทำไม่ได้สักที เพราะผมยังร้องเพลงขอทานไม่เป็น จึงจับจังหวะไม่ได้ ลำตัดพอมั่วด้นได้นิดหน่อยครับ เพราะเคยผ่านหูมาบ้าง ในครั้งแรกของการมากราบเท้าอาจารย์นี้ ผมมาขอพรจากท่านเป็นมิ่งขวัญเจิมเกล้า สำหรับสร้างงานตามประสาคนด้อยๆต้อยเตี้ยคนหนึ่ง ซึ่งบูชาอาจารย์เสมอ ตลอดไป ครับผม ด้วยความเคารพอย่างสูงยิ่ง ชูพงค์ ตรีวัฒน์สุวรรณ
20 มิถุนายน 2551 19:51 น. - comment id 864144
ขอบคุณฉางน้อย พุด สาวบ้านนา และครูพิม เพื่อนบ้านผู้อารีทั้งสามท่านครับ
20 มิถุนายน 2551 19:55 น. - comment id 864145
ดีใจที่คุณโอบอ้อม เข้าถึงรสรู้สึกลึกๆ ของ "ครอบครัวดวงตะวัน" บทกวีชื่อ "จดหมายรัก" ผมเองก็เขียนด้วยความรู้สึก เช่นเดียวกันกับที่คุณโอบอ้อมอ่าน ขอบคุณครับ
20 มิถุนายน 2551 20:13 น. - comment id 864151
ด้วยรักแด่ "ชูพงค์" ผู้พากเพียร ผู้อ่านเขียนจากใจที่ใสสว่าง โลกภายนอกแม้มืดไม่เห็นทาง หนึ่งดาวยังพราวพร่างโลกภายใน ปีติ ตื้นตัน สารรู้สึก ลึกลึกที่ชูพงค์ส่งยิ้มให้ ขอจงมีมโนคติผลิดอกไม้ บานจากรักหอมจากใจสืบไปนิรันดร์
24 มิถุนายน 2551 09:52 น. - comment id 865133
ธมกร...นรีวัลย์...ร้อนค่ะ เปลือยร่างเพราะร้อนรุ่ม..มนกลุ้มตะกรุมกาม โหยหาดนูหวาม...........อุระหวิวประหนึ่งเพลิง เพลิงเหตุกิเลสโถม.........กลโลมระรื่นเริง นารีสิหลงเหลิง...............จะระทดระทวยทรวง ทรวงโฉมประโลมหล้า.....อุปมาพนมสรวง สองดอกปทุมดวง.............ฤ ระเด่นมิยินดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
