รักนั้นเป็นฉันนี้ : กอดแน่นแน่นนะแขนน้อย

ธมกร


กอดฉันไว้แน่นแน่นนะแขนน้อย
เราจะลงเรือลอยสายน้ำเชี่ยว
เราจะเลาะเราจะลัดตัดคดเคี้ยว
ประเดี๋ยวก็จะถึงบึงเวิ้งว้าง
ที่นั่นตะวันรุ่งจะเรืองแสง
รอนักเสาะแสวงหัวใจสว่าง
นกฟ้า กาน้ำ จะนำทาง
ไปสู่ความลึกกว้างอันพร่างพราย
ระวังนะที่รักเรือเราเล็ก
กายใจมิใช่เหล็กบอบช้ำง่าย
พบมัจฉาปลาปูอย่าดูดาย
อาจบางทีคิดร้ายทำลายเรา
กอดฉันไว้แน่นแน่นนะแขนน้อย
เรือจะคล้อยคลองคดและโขดเขา
ลมจะพัดเมฆจะพาฟ้าทึมเทา
จะเพียงหยอกเพียงเย้าให้เรายล
ดูโน่นสิที่รักฟ้าถักรุ้ง
เรือเรากำลังมุ่งไม่สับสน
อยากฝันก็หลับตาเถอะนฤมล
ฝันถึงเราสองคนนะคนดี

ศิวกานท์ ปทุมสูติ
				
comments powered by Disqus
  • ไหมแก้วสีฟ้าคราม

    13 มิถุนายน 2551 21:06 น. - comment id 861642

    แด่  คุณธมกร
           ไพเราะจับใจ
           และดูแปลกกว่าทุกกลอนที่เคยอ่าน
           29.gif36.gif36.gif36.gif
  • ฉางน้อย

    13 มิถุนายน 2551 21:21 น. - comment id 861644

    .... อ่านกลอนของคุณแล้วทำให้คิดถึงเพลง ขอนไม้กับเรือคะ 
    
    ส่วนฉางน้อยเขียนกลอนขอนไม้ชายเล อิอิ
    
    แวะมาคารวะด้วยใจจริงคะ
    
    เคยซื้อหนังสือของคุณอ่านด้วยนะคะ
    
    41.gif41.gif41.gif
  • ธมกร

    13 มิถุนายน 2551 22:52 น. - comment id 861679

    ไหมแก้วสีฟ้าคราม
    ฉางน้อยตามเติมต่อฝัน
    น้ำพจน์บทประพันธ์
    ธารน้ำมิตรชิดชูใจ
    
    ขอบคุณครับ
  • รัมณีย์

    14 มิถุนายน 2551 02:15 น. - comment id 861739

    อ่านแล้วได้บรรยากาศดีจังครับ
  • ไร้อันดับ

    14 มิถุนายน 2551 07:23 น. - comment id 861772

    11.gif 
    สมแล้วครับ 
    ที่มาจากหนังสือกวีนิพนธ์ 
    สงสัยต้องไปหามาศึกษา
    สักเล่มแล้วครับ 36.gif
    ด้วยความชื่นชมครับ 11.gif
  • นิลวรรณ

    14 มิถุนายน 2551 12:58 น. - comment id 861886

    กอดเธอด้วยหัวใจ
    สัมผัสได้ถึงสิ่งนี้
    ทุกอย่างที่เธอมี
    คือสิ่งดีที่มอบมา
    
    แวดล้อมด้วยสิ่งเร้า
    ยวนเย้าให้ใฝ่หา
    สร้างศิลป์ด้วยจินตนา
    จะนำพารักสวยงาม
    
    
    ขอมาร่วมนิยามความรักด้วยนะคะ
    
    29.gif29.gif29.gif36.gif36.gif
  • ธมกร

    14 มิถุนายน 2551 13:11 น. - comment id 861892

    อายุบวร...คุณรัมณีย์
    และคุณคนดี ไร้อันดับ
    คุณ นิลวรรณ สารตอบรับ
    กระชับ ลำนำ น้ำมิตร
    16.gif16.gif16.gif
  • เรนโมเมจัง..

    14 มิถุนายน 2551 23:54 น. - comment id 862100

    11.gif
  • ธมกร

    15 มิถุนายน 2551 15:32 น. - comment id 862373

    เรนโมเมจัง
    ไยจึงไม่พูดไม่จา
    เยี่ยมกรายถึงชายคา
    แล้วจากไป...ใจร้ายจริง
  • หมอกจาง

    17 มิถุนายน 2551 10:17 น. - comment id 862890

    ชอบบทนี้มากมายครับ..
  • ธมกร

    17 มิถุนายน 2551 18:30 น. - comment id 863060

    ขอบคุณครับ
    
    16.gif
  • ดอกแก้ว

    20 มิถุนายน 2551 19:44 น. - comment id 864141

    29.gif29.gif36.gif11.gif
  • 244

    25 มิถุนายน 2551 22:32 น. - comment id 865761

    6.gif
  • กฤติศิลป์ ชินบุตร

    26 มิถุนายน 2551 08:34 น. - comment id 865815

    ผมชื่นชอบอาจารย์ ตั้งแต่อาจารย์มาบรรยายที่คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ผมจึงดั้นด้นเป็นนักอยากเขียนทุกวันนี้ 
    
    ขอบูชาครูด้วยมาลัยกลอนบทนี้
    
    มาลัยกลอนพวงนี้ กำนัลแด่เธอผู้เป็นแรงบันดาลใจ
    
    ร้อยภาษาบันดลมนต์เสน่ห์
    ปราศจากกลเล่ห์รังสีฉาย
    กรองพจน์รจนามาระบาย
    แซมลวดลายเชิงชั้นกวีจร
    
    
    เป็นมาลัยไร้ซึ่งมาตรวัดค่า
    ด้อยราคาตราตีอนุสรณ์
    มิอาจหาญท้าแข่งทินกร
    แม้ยามตะวันรอนสุริยการ
    
    
    แต่มาลัยพวงนี้จะคงมั่น
    เปล่งชีวันประกายแสงเป็นแรงฉาน
    หลอมชีวาตม์สรรชีวิตจิตวิญญาณ 
    เป็นสายธารหล่อเลี้ยงซึ่งมวลชน
    
    
    มาลัยกลอนบทนี้แทนคำสัตย์
    จักยืนหยัดหาญกล้าท้าลมฝน
    ตราบชีวิตที่เหลือธราดล 
    อุทิศตนเพื่อผองประชาไท
    
    
    คือปณิธานคนร้อยมาลัยกลอน
    ทางสัญจรมืดมิดฤาไฉน
    หิ่งห้อยน้อยแสงนั่นประไร
    เด่นกลางไพรใดฤาจะเท่าเทียมฯ
    
    
    ฉันจะร้อยมาลัยกลอนตราบเท่าชีวิตของฉันยังมีลมหายใจ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน