ฝนซาลงแล้ว..... หลังพายุพัดแรง ภายในกระท่อมหลังคาจาก ที่ฉันมาซุกฝากตัว ในท่ามม่านฟ้าสลัวและแสงเทียนวับแวม ดูช่างงดงามเสียนี่กระไร ด้วย.. แรงใจอันแสนสว่างไสวภายในดวงจิตของฉันเอง ฉันหลับตา.... และ.. ดูเสมือนว่ากำลังล่องลอย เหนือหล้า เห็นสายธาราสายใจเจ้าพระยาสีทอง กำลังไหลละล่องระรินอย่างมิสิ้นสาย ไม่รับรู้ดีร้ายของผองชนคนไทย ที่เต็มไปด้วยความขัดแย้ง ทางการเมืองเรื่องยุ่งอย่างยากหาที่ยุติ ใกล้กระท่อมฉันแลเห็น หยาดละอองฝนหยดหยาด บนเรียวใบตอง.. จนดูผ่องพราวราวแก้วมณีรุ้ง เห็นกิ่งการะเวกเลื้อยพันพร่าง เกาะเกี่ยวไปตามหลังคากระท่อม เกิดลวดลายชดช้อยงามละม่อมละไม ร่มเงานานวัน ที่ฉันร้างรา ไม่มีเวลาทอดตาทอดใจสัมผัสรักละมุน ที่เคยเคียงใกล้ให้หอมกรุ่นยามฉันรจนาบทกวี และ ยามที่ชอบมานอนนิ่งนิ่งอยู่คนเดียว อย่างดายเดียว หากได้ความสดชื่นเย็นฉ่ำร่ำสุนทรีย์จากเพื่อนไพร ล้ำลึกสู่บึ้งใจที่แสนแจ่มใสเสียเหลือเกิน ราตรีนี้... ในท่ามความวิเวกเงียบงัน ฉันปล่อยให้ภวังค์ฝันสู่ห้วงอารมณ์ อันว่างวาง จนดูราวจิตกระจ่างแจ่ม พร้อมแย้มยิ้มกับทุกธรรมชาติสรรพสิ่งรายล้อม อีกคราครั้ง หลังพายุฝนพัดพ้นผ่าน ปิดม่านเพรงพรหมชะตา ที่พาให้เรียนรู้คุณค่า แห่ง... *ความสุขลำพัง*อันจริงแท้...! ...............................
6 มิถุนายน 2551 18:24 น. - comment id 858116
สวัสดีค่ะ พี่พุด บัวขอพักกับพี่พุดแป๊บนะค่ะ คิดถึงพี่พุดค่ะ
6 มิถุนายน 2551 22:01 น. - comment id 858232
เห็นรูปแรกทำให้นึกถึงอะไรบางอย่าง อัลมิตราไม่เคยสวมชุดเกาะอก เพราะไม่มั่นใจ ๕๕๕ กลัวเกาะไม่ติด ค่ะ .. เดี๋ยวมีฮากลางชุมชน รูปสุดท้ายชุดสวยมากเลยค่ะ แหม .. อยากสวมใส่ อ่ะ จะมีคนโห่ ไหมเนี่ย
7 มิถุนายน 2551 00:57 น. - comment id 858282
นางฟ้าคุณสวยจัง
7 มิถุนายน 2551 08:20 น. - comment id 858351
แด่น้องดอกบัว ด้วยรักค่ะ เพลง/Title : Deep อัลบัม/Album :เพลงประกอบโฆษณา GSM 1800 ศิลปิน/Artist : : Binocular So this is what you mean and this is how you feel So this is how you see and this is how you breathe Sometimes, i know Sometimes, i go down deep... Ohhh... So this is what you mean and this is how you feel So this how you see and this is how you breate Sometimes, i know Sometimes, i go down deep... Ohhh... Beneath the deep blue sea Touching every breath All a slight of hand For everything you left Sometimes, i know Sometimes, i go down deep... Ohhh... Sometimes, i give myself for you Sometimes, i know down deep... ทั้งหมดนี้ที่เธอคงอยากเห็น อยากให้เป็นในรู้สึกลึกล้ำหนอ ลมหายใจเธอนั้นฝันเฝ้ารอ เพียงเพื่อขอดูฉันตายใกล้มือเธอ.. ทิ้งฉันไว้ใต้สมุทรดุจโลกร้าง มือบอบบางผลักไสไขว่คว้าเก้อ ลมหายใจปลิดปลิวลิ่วลอยคอยรักเธอ ยอมเสนอ..ตายทั้งเป็น..เซ่นสังเวย! ....................................................
7 มิถุนายน 2551 08:27 น. - comment id 858353
คุณอิมคะ.. ภาพนี้ยินดีพลีให้สำหรับทุกดวงใจผู้หญิง ที่มีดวงใจมากเมตตาเสียสละ และสร้างสรรจรรโลงโลกให้แสนงดงามนะคะ จะสมทบทุนด้วยค่ะ ด้วยรัก
7 มิถุนายน 2551 08:48 น. - comment id 858357
คุณจ่าน้อย..คะ คุณทำให้หัวใจพุดพัดชา นักรักรจนาแสนซาบซึ้งใจเป็นที่ยิ่งค่ะ เพราะ... งานพุดพัดชา นับวันจะหาคนมาเยี่ยมเยือนยากแล้วค่ะ คงอยู่มานาน และ.. ยังมีบทกวีเดิมเดิม จากดวงใจดิบดินค่ะ อ่านงานพุดไพรในอีกนามปากกาดูนะคะ *สาวบ้านนา* เพราะ.. เสมือนคุณเพิ่งจะมาเป็นน้องใหม่ค่ะ ด้วยรัก สำหรับภาพนั้น คือสื่อจากใจพุดค่ะ ที่อยากให้งานได้อารมณ์สุนทรีย์ อยากให้โลกแล้งนี้ละไมละมุน และงดงาม ในท่ามขยะกิเลสแห่งมวลมนุษยชาติ ที่ต่างทำลายกันและกัน อย่างเมามัน ทั้งกันเองแลกับโลกใบนี้ ที่กำลังรอลงฑัณท์พิโรธ อย่างไม่ให้อภัยแล้วค่ะ
7 มิถุนายน 2551 09:22 น. - comment id 858371
ขออาศัยด้วยคนได้ไหมเอ่ย อย่าบอกนะเต็มแล้วแป่ว
7 มิถุนายน 2551 13:36 น. - comment id 858452
แท้จริงแล้ว ความสันโดษหาได้โดดเดี่ยวไม่
7 มิถุนายน 2551 13:46 น. - comment id 858473
อยากอยู่เงียบๆ คนเดียวค่ะพี่พุด
9 มิถุนายน 2551 16:42 น. - comment id 859457
อึ้งเลยนะนี่ รูปก็สวย บทกวีก็กินใจ รู้มั้ยว่าเราแอบปลื้มอยู่