...กำสรวลกลียุค...

ผู้งมงายในรัก

                    ๏ วิกฤติกลียุคไห้                  เราเห็น
                    แบ่งฝ่ายแตกหักกระเซ็น         แตกสิ้น
                    ร้อนไฟเร่าสิ้นเย็น                  กลียุค
                    เป็นอยู่รอด่าวดิ้น                   ดั่งใกล้อนธการ
                    ๏ ขั้วหนึ่งหาญยุดยื้อ               อำนาจ
                    อีกหนึ่งขั้วผูกขาด                   คิดสั้น
                    แบ่งขั้วแย่งเอาชาติ                 โดยชื่อ
                    โดยชอบไม่ชอบนั้น                นึกอ้างลำพัง
                    ๏ หวังใดมีอยู่ได้                    อย่างไร
                    เมื่อหมดหวังร่ำไป                   อย่างนี้
                    หวังสุขสงบใคร                      ไม่คิด
                    กุมคร่าอำนาจชี้                      นึกชี้สงบใด
                    ๏ เสรีไทกล่าวอ้าง                  เสรี
                    โดยสิทธิอันพึงมี                    มิตรรู้
                    แล้วหน้าที่ใครยี                     -ย่ำเหยียบ
                    หรือหยาบฟาดฟันสู้                เซ่นไหว้เสรี
                    ๏ ชีวิตถูกผิดรู้                       โดยกระบวน
                    ประวัติศาสตร์ทบทวน              สุดท้าย
                    เลือดต่อเลือดหากหวน            ไห้ห่ม
                    ประวัติศาสตร์เลวร้าย               เรื่องร้ายยืดยาว
                    ๏ ใจชาวไทยรัดร้อย                รวมกัน 
                    อย่าแตกแยกฆ่าฟัน                 คว่ำฟ้า
                    สติเตือนสติรู้ทัน                     โดยสติ
                    ต่างฝ่ายต่างเร้นหล้า                 หลอกรู้ทันกันฯ
                          ...........................................