หน้าส่วนตัว
ลมร้อนผ่านบ้านเรือนเดือนเมษา
ระอุกล้าเปลวแดดแผดเผาหมอง
ผิวกายไหม้ใจมีแผลพุพอง
เพราะร่ำร้องไล่ร้อนจนย้อนใจ
ลมร้อนหายกลายเป็นลมกรรโชก
เกิดวิโยคลมฝนล้นฟ้าใส
ทั้งป่าเมืองมีเรื่องวาตภัย
เกิดหวั่นใจความเย็นเป็นฆาตกร
พายุหายคลายร้อนตอนเดือนหก
ฝนเริ่มตกพร่างคลุมสุมทุมขอน
เขียวขจีคลี่กลุ่มทั้งลุ่มดอน
เป็นไปตามวงจรฤดูกาล
ลมร้อนเย็นเป็นไปตามภูมิเขต
สิ่งอาเพศบ่งลางทางสื่อสาร
ต่างจากภัยกิเลสใต้มนต์มาร
ไม่จำกัดช่วงกาลของเภทภัย
แม้นฝนพร่างกลางฟ้าถ้าใจร้อน
จะนั่งนอนก็หมดสุขสดใส
แม้นตะวันยังคงสาดแสงไกล
ก็มืดมิดหากใจมีม่านบัง
ภัยภายนอกอาจมากความเสียหาย
ชีพมากมายหายลบถูกกลบฝัง
แต่ก็มีช่วงเวลาให้ระวัง
มีพยากรณ์ให้ฟังก่อนเหตุการณ์
ภัยภายในจากใจไร้กุศล
เกิดสงครามจราจลให้กล่าวขาน
ความเสียหายมากล้นพ้นประมาณ
ไม่มีการพยากรณ์ก่อนแสดง
ภัยภายในสืบภัยไม่รู้สิ้น
ทำแผ่นดินลุกเป็นไฟทั่วระแหง
หากโลภโมโทสันนั้นร้อนแรง
ต้องแสวงปัญญามาสู้ภัย
พี่ดอกแก้ว 30 พ.ค. 2551 09:12 น. - ID 115555 
3229
11
0
30 พฤษภาคม 2551 11:08 น. - comment id 855210
ภัยภายนอกบอกก่อนยังร่อนหลบ ภัยภายในไม่สยบแม้หลบก่อน จิตเกิดมารผลาญใจดังไฟฟอน โมหะรอนนิวรณ์รานเกินผ่านไป
การชนะตนเอง คือชัยชนะที่ดีที่สุด ใช่ไหมครับพี่ดอกแก้ว
30 พฤษภาคม 2551 11:33 น. - comment id 855214
ภัยภายในใจคนลนเผาไหม้ หวังแต่ได้ชัยชนะกว่าเหตุผล ความคิดตนถูกต้องกว่าทุกคน ไม่กังวลผลกระทบชาติบ้านเมือง สวัสดีครับ พี่ดอกแก้ว..อินสวนอึดอัดกับ สถานการณ์บ้านเมืองเหลือเกินครับ.. เมื่อไหร่จะสงบสุขกันเสียทีครับ...
30 พฤษภาคม 2551 12:24 น. - comment id 855220
เห็นภาพข่าวแล้วหดหู่นะคะพี่ดอกแก้ว ช่วงนี้เหมือนภัยธรรมชาติเกิดขึ้นทั่วไป เลยค่ะ แผ่นดินไหว พายุ ภูเขาไป เมื่อเช้าก็แผ่นดินไหวที่ยุโรปด้วย เฮ้อ..น่ากลัวจังค่ะ
30 พฤษภาคม 2551 13:17 น. - comment id 855243
ภัยผ่านมา ให้ถือว่า เป็นตัวอย่าง ต้องระวัง ความปลอดภัย ให้ชีวิต เหมือนอย่างผม ต้องมาแพ้ พรหมลิขิต เลยหงุดหงิด กับภัย หลายเหตุการณ์
30 พฤษภาคม 2551 14:07 น. - comment id 855261
ประเทศชาติประสบภัยใยไม่แก้ มัวทำแต่อะไรไร้เหตุผล ธรรมชาติแปรปรวนป่วนปวงชน แต่ใจคนปรวนแปรแย่ยิ่งกว่า *************************************** *************************************** เกิดภัยธรรมชาติคนทั้งโลกยินดีที่จะช่วยเหลือ เกิดภัยจากคนไม่มีใครอยากช่วยต้องช่วยตัวเอง
30 พฤษภาคม 2551 14:56 น. - comment id 855275
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว ภัยนี่คุกคามความสงบสุขจริงนะคะ น่าจับไปตีให้หลังลายเป็นแถวๆเลย
30 พฤษภาคม 2551 14:57 น. - comment id 855276
เรื่องวุ่นวายของมนุษย์เรานี่ เริ่ม จาก "ปาก" ทั้งนั้นนะคะ อย่างชาวบ้านก็ เรื่องปากท้อง นักการเมืองก็ ปากพาจน แถมเคราะห์ซ้ำกรรมซัดด้วยภัยธรรมชาติอีก....มนุษย์ คือ สิ่งมีชีวิตเดียวในโลกที่หาวิธีป้องกันภัยเหล่านี้ แต่ก็มิอาจจะหลีกพ้นได้ น่าเศร้าเหมือนกันนะคะ
30 พฤษภาคม 2551 16:02 น. - comment id 855314
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว... ทุกอย่างพุทธองค์ ทรงทำนายไว้แล้ว... มะกรูดเชื่อ... ทุกอย่างเหมือนถูกกำหนดมาแล้ว รักษาสุขภาพ จิตผ่องใส ใกล้นิพพาน
30 พฤษภาคม 2551 20:24 น. - comment id 855444
ยากเหลือเกินกับการต่อสู้กับกิเลส ศัตรูที่สู้ยากที่สุดคือจิตนั่นเองเองค่ะ
30 พฤษภาคม 2551 20:26 น. - comment id 855445
ภัยนอกกายมองเห็นเป็นสักขี ภัยในมีซ่อนเร้นมีเห็นนั่น ภัยนอกหลายคนค้น้องกัน ภายในนั้น..ป้องได้.งด้วยใจเรา.. ขอบคุณกลอนดีดี...มีข้อคิดมาฝากเสมอนะคะ.. ดุแลสุขภาพนะคะ.. ด้วยความเคารพค่ะ..
30 พฤษภาคม 2551 20:45 น. - comment id 855448
ภัยอะไรก็แพ้ภัยกิเลสค่ะ...ยากแก้ไขจริงๆ...
30 พฤษภาคม 2551 21:39 น. - comment id 855472
จะเข้าใกล้ภัยเดียวกันกับโคล่ำสัน 4 ตัว วิ่งมาจากทิศทั้ง 4 หรือเปล่าครับพี่ดอกแก้ว สุบินนิมิตข้อที่ 1 : ภัยธรรมชาติ พระเจ้าปเสนทิโกศล ทรงสุบินนิมิตเห็นโคล่ำสัน 4 ตัว วิ่งมาจากทิศทั้ง 4 มีลักษณะอาการเกรี้ยวกราด ประดุจจะชนกัน ด้วยความโกรธแค้นกันมา นาน พอโคทั้ง 4 วิ่งเข้ามาใกล้กันแล้ว กลับถอยห่างออกจากกันไป ไม่ชนกันเลย พระพุทธเจ้าให้คำทำนายว่า อนาคตต่อไปในภายภาคหน้าโน้น จะเกิดภัยธรรมชาติขึ้น คือ ฟ้าฝนจะไม่ ตกต้องตามฤดูกาล จะมีก้อนเมฆขนาดใหญ่ลอยมาจากทิศทั้ง 4 เหมือนกับฟ้าฝนจะตกลงมาในพื้นปฐพีอย่างหนัก เมื่อก้อนเมฆทั้ง 4 ลอยเข้ามาใกล้กันแล้ว ก็ลอยถอยห่างออกจากกันไป ไม่มีฝนตกลงมาในพื้นปฐพีเลย
30 พฤษภาคม 2551 22:14 น. - comment id 855481
ภัยภายนอกภัยภายในไหนร้ายกว่า ภัยธรรมชาติมาทายท้าให้หวั่นไหว ภัยภายในหวาดหวั่นเกินหวั่นใจ ภัยไหนไหนให้ระวังทุกภันเอย
31 พฤษภาคม 2551 01:20 น. - comment id 855506
31 พฤษภาคม 2551 01:20 น. - comment id 855507
31 พฤษภาคม 2551 01:21 น. - comment id 855509
31 พฤษภาคม 2551 01:21 น. - comment id 855510
31 พฤษภาคม 2551 01:21 น. - comment id 855511
31 พฤษภาคม 2551 01:22 น. - comment id 855512
31 พฤษภาคม 2551 01:22 น. - comment id 855513
31 พฤษภาคม 2551 01:22 น. - comment id 855514
31 พฤษภาคม 2551 01:23 น. - comment id 855515
31 พฤษภาคม 2551 01:23 น. - comment id 855516
31 พฤษภาคม 2551 01:23 น. - comment id 855517
31 พฤษภาคม 2551 01:24 น. - comment id 855518
31 พฤษภาคม 2551 01:24 น. - comment id 855519
วงจรภัยเกิดจากใจจุดแรกเริ่ม แล้วต่อเติมกายวาจาพาภัยใหญ่ ผ่านเวลาสะสมมาจนนานไกล ภัยจากใจให้ผลจนล้นแผ่นดิน สวัสดีค่ะไม้หอม ภัยธรรมชาติมีผู้วิเคราะห์ว่าเพราะมนุษย์ทำลายความสมดุล ภัยสงคราม การทะเลาะเบาะแว้งมีก็เพราะความโลภความโกรธในใจมนุษย์ และภัยชีวิตที่เกิดเพราะกิเลสก็มิใช่จะให้ผลเพียงสั้นๆ เพราะฉะนั้น จึงใช่เลยค่ะที่ต้องระวังภัยกันทุกวัน ขอบคุณมากนะคะที่มาทักทายและมาเขียน ขอให้มีแต่ความสุขและความปลอดภัยค่ะ
31 พฤษภาคม 2551 09:16 น. - comment id 855555
ภัยนอกน่าเกรงขาม มันคุกคามเข่นฆ่าไป ร้ายกว่าภัยภายใน เกิดขึ้นได้ทุกเวลา มารับข้อคิดที่ดี ๆ จากพี่ครับ
31 พฤษภาคม 2551 13:02 น. - comment id 855633
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว.....
31 พฤษภาคม 2551 13:40 น. - comment id 855640
ภัยอะไรไม่ร้ายเท่าภัยลิ้น มันปล้อนปลิ้นยั่วยุคุเพลิงโหม เศรษกิจเร่งรุดกลับทรุดโทรม ต่างประโคมด่าทอลวงล่อกัน ผลประโยชน์ไม่ได้ตามประสงค์ เจตจำนงค์ถูกจำกัดไม่จัดสรรค์ จึงขุดคุ้ยเรื่องเก่าสารพัน ใช้เชิงชั้นปลุกระดมถล่มเมือง ไอ้มหาห้าขันมันเหิมเกริม พลอยพยักส่งเสริมให้เจ็กเขื่อง เหล่าลิ่วล้อตั้งหน้าคอยหาเรื่อง พรรคการเมืองขี้แพ้ออกแก้ลำ ร่วมชุมนุมเดินขบวนกวนชาวบ้าน ให้รถติดเบิกบานไม่เป็นส่ำ รัฐบาลจำใจต้องกระทำ สลายม๊อบให้คว่ำช่วยประชา.... อิอิ รัฐบาลประกาศสลายม๊อบ ให้ผู้เข้าชุมนุมรีบกลับบ้าน ถ้าไม่กลับให้นั่งเฉย ๆ อย่าต่อสู้เมื่อเจ้าหน้าที่เข้าไปเคลีย จะสมดังที่ว่า พาคนมาตาย อีกหรือเปล่านะเนี่ย
31 พฤษภาคม 2551 16:54 น. - comment id 855652
ภัยที่น่ากลัวไม่แพ้ภัยธรรมชาติคือภัยแห่ง การแตกสามัคคีของคนในชาติ. เพราะทำให้ ความเข้มแข็งและพลานุภาพแห่งการพัฒนา ชาติบ้านเมืองลดน้อยถอยลงไป..ไม่อาจเทียบเทียมนานาอารยประเทสได้...ดังที่เกิดขึ้น มาแล้วเป็นตัวอย่างในสมัยพุทธกาล เรื่อง..กษัตริย์ลิจฉวี..ความย่อดังนี้ สมัยก่อนที่พระพุทธเจ้าจะปรินิพพาน ไม่นานนัก พระเจ้าอชาตศัตรูทรงครองราชสมบัติที่นครราชคฤห์ แคว้นมคธ พระองค์ทรงมีวัสสการพราหมณ์ ผู้ฉลาดและรอบรู้ศิลปศาสตร์ เป็นที่ปรึกษาราชกิจทั่วไป ขณะนั้นทรงปรารภจะแผ่พระราชอาณาเขตเข้าไปถึงแคว้นวัชชี แต่กริ่งเกรงว่ามิอาจเอาชนะได้ด้วยการส่งกองทัพ เข้ารุกราน เนื่องจากบรรดากษัตริย์ลิจฉวีมีความสามัคคีสูง และการปกครองอาณาประชาราษฎ์ร ด้วยธรรม อันนำความเจริญเข้มแข็งมาสู่แว่นแคว้น พระเจ้าอชาตศัตรูทรงหารือเรื่องนี้เป็นการ เฉพาะกับวัสสการพราหมณ์ จึงเห็นแจ้งในอุบายจะเอาชนะด้วยปัญญา วันหนึ่งพระเจ้าอชาตศัตรูเสด็จออกว่าราชการ พร้อมพรั่งด้วยเสนาอำมาตย์ชั้น ผู้ใหญ่ เมื่อเสร็จวาระเรื่องอื่นๆ ลงแล้ว จึงตรัสในเชิงหารือว่า หากพระองค์จะยกทัพไปปราบ แคว้นวัชชีใครจะเห็นคัดค้านประการใด วัสสการพราหมณ์ฉวยโอกาสเหมาะกับอุบายตนที่วางไว้ ก็กราบทูลท้วงว่าเห็นทีจะ เอาชนะไม่ได้เลย เพราะกษัตริย์ลิจฉวีทุกองค์ล้วนผูกพันเป็นกัลยาณมิตรอย่างมั่นคง มีความ สามารถในการศึกและกล้าหาญ อีกทั้งโลกจะติเตียน หากฝ่ายมคธจงใจประทุษร้ายรุกราน เมืองอื่น ขอให้ยับยั้งการทำศึกเอาไว้เพื่อความสงบของประชาราษฎร์ พระเจ้าอชาตศัตรูทรงแสร้งแสดงพระอาการพิโรธหนัก ถึงขั้นรับสั่งจะให้ประหาร ชีวิตเสีย แต่ทรงเห็นว่าวัสสการพราหมณ์รับราชการมานาน จึงลดโทษการดูหมิ่นพระบรม เดชานุภาพ ครั้งนั้น เพียงแค่ลงพระราชอาญาเฆี่ยนตีอย่างแสนสาหัสจนสลบไสล ถูกโกนหัว ประจานและ เนรเทศออกไปจากแคว้นมคธ ข่าววัสสการพราหมณ์เดินทางไปถึงนครเวสาลี เมืองหลวงของแคว้นวัชชีทราบ ไปถึงพระกรรณของหมู่กษัตริย์ลิจฉวี จึงรับสั่งให้เจ้าพนักงานตีกลองสำคัญเรียกประชุมราช สภาว่า ควรจะขับไล่หรือเลี้ยงเอาไว้ดี ในที่สุดที่ประชุมราชสภาลงมติให้นำเข้าเฝ้าเพื่อหยั่งท่าทีและฟังคารมก่อน แต่หลังจากกษัตริย์ลิจฉวีทรงซักไซ้ไล่เลียงด้วยประการต่างๆ ก็หลงกลวัสสการ พราหมณ์ ทรงรับไว้ทำราชการในตำแหน่งอำมาตย์ผู้พิจารณาพิพากษาคดีและตั้งเป็นครูฝึก สอนศิลปวิทยาแก่ ราชกุมารของเหล่ากษัตริย์ลิจฉวีด้วย จากนั้นต่อมา พราหมณ์เฒ่าก็ทำที่ปฎิบัติงานในหน้าที่อย่างดี ไม่มีสิ่งใดบกพร่อง จนหมู่กษัตริย์ลิจฉวีไว้วางพระทัย แผนการทำลายความสามัคคีได้เริ่มจากวัสสการพราหมณ์ใช้กลอุบายให้บรรดาราช โอรสกษัตริย์ลิจฉวีระแวงกัน โดยแกล้งเชิญแต่ละองค์ไปพบเป็นการส่วนตัว แล้วถามปัญหา ธรรมดาที่รู้ๆ กันอยู่ เมื่อองค์อื่นซักเรื่องราวว่าสนทนาอะไรกับอาจารย์บ้าง แม้ราชกุมารองค์ นั้นจะตอบความจริง แต่ก็ไม่มีใครเชื่อถือ ก่อให้เกิดความระแวงและแตกร้าวในบรรดาราชกุมาร กระทั่งลุกลามไปสู่กษัตริย์ลิจฉวี ผู้เป้นพระราชบิดาทุกองค์ ทำให้ความสามัคคีค่อยๆ เสื่อมลง จนกระทั่งไม่เข้าร่วมประชุมราชสภา หรือได้ยินเสียงกลองก็ไม่สนใจประชุม เมื่อมาถึงขั้นนี้ วัสสการพราหรณ์จึงลอบส่งข่าวไปให้พระเจ้าอชาตศัตรูยกทัพมาตีแคว้นวัชชีได้เป็นผลสำเร็จ เรื่อง และหลักธรรมข้อนี้ไม่ล้าสมัย สามารถยังประโยชน์ให้เกิดขึ้นแก่หมู่ชนที่มีความพร้อม เพรียงกันพัฒนาสังคม หากนำมาประยุกต์ใช้ให้สอดคล้องกับสภาพความเป็นจริง.
31 พฤษภาคม 2551 20:19 น. - comment id 855679
31 พฤษภาคม 2551 20:20 น. - comment id 855680
31 พฤษภาคม 2551 20:20 น. - comment id 855681
31 พฤษภาคม 2551 20:20 น. - comment id 855682
31 พฤษภาคม 2551 22:36 น. - comment id 855764
31 พฤษภาคม 2551 22:54 น. - comment id 855770
2 มิถุนายน 2551 08:34 น. - comment id 856212
น้องกานต์อ่านเจอที่ไหนน้าว่าพี่ดอกแก้วจะย้ายจากบ้านสวน แล้วจะเยี่ยมพี่สาวที่แสนดีค่ะ ยิ้มได้เมื่อภัยมาค่ะ บางทีก็ยิ้มทั้งน้ำตา
2 มิถุนายน 2551 13:07 น. - comment id 856301
ภัยนอกหรือจะสู้ภัยจากภายใน รักกันไว้ทุกภัยไม่แผ่วพาน
2 มิถุนายน 2551 20:47 น. - comment id 856494
ไม่อยากให้เกิดภัยใด ๆ ในโลกใบนี้อีกแล้วค่ะพี่ดอกแก้ว เพราะแต่ละครั้งแต่ละหน ความเสียหายเยอะจริง ๆ ค่ะ พี่ดอกแก้วค่ะ น้องตูนผ่านเรื่องต่าง ๆ ได้แล้วนะค่ะ ทุกอย่าง ณ ขณะนี้ อยู่ในเวลาแห่งความสุขแล้วค่ะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำทุกคำแนะนำ และความรักความหวังดีที่มอบให้น้องเสมอมานะค่ะ รักและคิดถึงพี่ดอกแก้วเสมอนะค่ะ (ปล. น้องมีภารกิจต้องดำเนินการ คงอีกสักระยะถึงจะแวะมาทักทายพี่ดอกแก้วได้อีกครั้งนะค่ะ)
3 มิถุนายน 2551 09:39 น. - comment id 856676
3 มิถุนายน 2551 09:44 น. - comment id 856678
3 มิถุนายน 2551 09:49 น. - comment id 856679
3 มิถุนายน 2551 19:30 น. - comment id 856901
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว ภัยจากกิเลสนี้ร้ายกว่าภัยอะไรทั้งหมดนะค่ะ ภัยธรรมชาติยังอาจป้องกันได้บ้าง อัคคีภัยก็ระวังได้ ภัยที่เกิดจากภัยมนุษย์ด้วยกันยากจังที่จะระวัง เราคงต้องระวังใจเราเองแหละเป็นดีสุด นะค่ะพี่ดอกแก้ว บัวขอให้พี่ดอกแก้วมีสุภาพที่แข็งแรง และปลอดภัยค่ะ
5 มิถุนายน 2551 13:03 น. - comment id 857479
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
