ทั้งร่างจิตอิสระดั่งนกไพร โผบินไปสู่แดนฝันนิรันดร์หวาน สู่แดนธรรมแดนทองตราบชั่วกาล ทุกภพพานเพียงลำพังมิหวังใด ฤดูกาลใบไม้ผลิกลางดวงจิต ดอกไม้ทิพย์ตระการบานไสว ด้วยเมตตาจากฟ้าดินรู้ซึ้งใจ จากนี้ไปไร้ยึดมั่นขวัญดายเดียว บนหนทางสายโศกโลกสอนทุกข์ อีกทั้งสุขทั้งเศร้าแลเหงาเปลี่ยว พบเมฆหม่นพายุฝนทั้งรุ้งเรียว เมื่อแลเหลียวได้สะท้อนเฝ้าสอนตน กราบฟ้าดินสิ้นอินทร์พรหมมากเมตตา รู้ซึ้งค่าอัญมณีจิตดวงกุศล กี่ภพชาติบริสุทธิ์สอาดเลิกเวียนวน ขอบุญดลสิ้นวิบากนับจากนี้....! ..................................................
28 พฤษภาคม 2551 16:47 น. - comment id 854560
สลัดปีกสลัดหางกลางเวหา ล่องนภาเพื่อเสพสุขสรวงสวรรค์ ไปเป็นเซียนชั้นฟ้าละทุกอัน ส่งเสริมขั้นบารมีที่ได้ทำ
28 พฤษภาคม 2551 15:04 น. - comment id 854673
อิสระดั่งนวลนางนกไพร นึกถึง นกหงส์ เลยค่ะ นกหงส์ เป็นสัตว์วิเศษของจีน มีลักษณะเด่นของนกห้าชนิดรวมกัน มีขนเป็นเปลวไฟ ชาวจีนยกย่องให้เป็นสัตว์มงคลตัวแทนของเพศหญิง (ธาตุหยิน)คู่กับมังกรตัวแทนของผู้ชาย (ธาตุหยาง) บางตำนานบอกว่าเป็นสัตว์วิเศษชนิดเดียวที่สามารถต่อกรกับมังกรได้ แม้ว่าหงส์จะเป็นสัญลักษณ์ของเพศหญิง แต่หงส์ก็มีทั้งตัวผู้และตัวเมีย อาศัยอยู่ที่เทือกเขาแดงทางแดนใต้ที่สวยงาม ไม่เคยแตะต้องสิ่งมีชีวิตแต่ดำรงชีพด้วยการกินเมล็ดไผ่เท่านั้น ได้รับการยกย่องให้เป็นจ้าวแห่งนกทั้งปวง กล่าวกันว่าเมื่อหงส์บินผ่านที่ใดเหล่าวิหคทั้งหลายจะแสดงการคารวะให้กับนกหงส์ ( ร้อยวิหกคำนับหงส์ )นกหงส์เป็นตัวแทนของความโชคดีและความสง่างาม เป็นหนึ่งในสี่เทพศักดิ์สิทธิ์ผู้พิทักษ์ทิศใต้ เป็นตัวแทนของฤดูร้อน(ธาตุไฟ) ใครก็ตามที่ได้ดื่มเลือดของนกหงส์จะมีชีวิตเป็นอมตะ และน้ำตาของหงส์มีสรรพคุณในการรักษาบาดแผลและแก้พิษทุกชนิดด้วย เมื่อกี้ลองไปเซิร์ชหาดูเลยได้ข้อมูลมาฝากค่ะ หงส์แม้จะอยู่ในตระกูลเดียวกับนก แต่ดูสง่างามและเป็นอิสระในตัวนะคะ
28 พฤษภาคม 2551 22:34 น. - comment id 854751
แวะมาอ่านบทกวีที่สวยงามค่ะ...
28 พฤษภาคม 2551 22:37 น. - comment id 854755
:) อัลมิตราเป็นนกอะไรดีนะ .. นึกก่อน .. ตอนเล็ก ๆ เคยอยากเป็นเป็ด เพราะปากน่ารักดี โตขึ้นหน่อย อยากเป็นห่าน ดูแล้ว ขรึมชะมัด โตกว่านั้น เคยมีคนบอกว่าเป็นหงส์ ไม่เข้าใจนัยเหมือนกัน ป่านนี้คนเคยบอกคงเปลี่ยนใจแล้ว มาถึงตอนนี้ .. เป็น เดอะค็อปเต็มวัยค่ะ หงส์แดงลิเวอร์พูล ..
28 พฤษภาคม 2551 23:23 น. - comment id 854771
สวัสดีค่ะ นานๆแวะมาที ไม่ลืมที่จะแวะมาอ่านกลอนงามๆ ของคุณพุดค่ะ
28 พฤษภาคม 2551 23:44 น. - comment id 854780
ฝนกำลังพร่างสายอย่างหนัก ในทุกยามเย็นในฤดูกาลนี้ ณ..บึงกว้างที่ดวงดอกฝนกำลังพราวพรายแผ่ กระจายจนน้ำดูไหวระลอก มิขาดสาย หากหาใช่อุปสรรคให้ หญิงหนึ่ง ในชุดกางเกงขาสั้นนวลน้ำตาล เสื้อยืดสีขาว กางร่มค่อยๆประคับประคองปลาในถุง มาอย่างทุกลักทุเล นับไปมาได้ประมาณ ห้าถุง ที่เธอไปซื้อเจ้าประจำมาทำพิธีปล่อย ณ บึงกว้างมิร้างรัก แห่งนี้... เธอ ค่อยๆปล่อยปลาพร้อมทั้งอธิษฐานวาจา ไปพลาง.. ทุกสิ่งอย่างนี้เธอเพียรพลีทำด้วยกุศลจิต ที่จะต่อชีวิตสัตว์ผู้ยาก โลกแลฟ้าดินกำลังโปรยพรให้หัวใจดวงอรชร อ่อนโยนอย่างที่สุดแล้ว.... น้องโคลอน....คะ ขอบคุณกับข้อมูลที่ให้มานะคะ น่าสนใจมากเลยค่ะ หากพี่พุดคงไม่มีวาสนา จะพาตัวเองเปรียบเป็นนกหงส์ได้ และหากเป็นนกหงส์ได้ก็คง ขอแค่สามารถใช้น้ำตา รักษาบาดแผลได้นะคะ ขอบคุณน้องนะคะ ชัยชนะคะ.... ขอบคุณและคิดถึงอย่างเหลือเกินแล้วนะคะ น้องไวท์โรส... บทกวีเรียบง่ายธรรมดาธรรมชาติชีวิตค่ะ ขอบคุณนะคะ คุณอิม... นกหมายถึงอิสรภาพค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยม
29 พฤษภาคม 2551 08:30 น. - comment id 854826
ฝากคำในงานเรไรค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem115517.html# แรกเรียนรู้ ได้เรียนรู้รับรสรักบทแรก อกแทบแตกหัวใจเหมือนไร้ค่า ขอเก็บนำร้าวรานที่ผ่านมา ให้เรียนรู้ไว้ว่าอย่ารักใคร .............. ได้สัจจธรรมธรรมดาปรารถนาลวง ล่อติดบ่วงเสน่หาน้ำผึ้งหวาน บทสุดท้ายรออิสระจิตชั่วกัปป์กาล สิ้นโศกรานรัดร้อยสร้อยโซ่กรรม.. ........................... ด้วยรำลึกถึงค่ะ ดอกเอ๋ยดอกเยาว์ งดงามแฉล้มเฉลาดั่งภาพฝัน โลกสีขาวพราวพิสุทธิ์ท่ามคืนวัน อิ่มขวัญไร้ทุกข์สุขใจ ปั้นแต่งเสกสรรเนรมิต ให้จิตดั่งอัญมณีสว่างใส เพาะบ่มเรียนรู้เป็นไป ตามวัยแห่งฝันวันเยาว์ หยาดน้ำใจใสเย็นเช่นหยาดฝน กมลเพียงให้ไร้เหงา เติมเต็มด้วยรักนานเนา ดั่งเงาคอยชิดนิจนิรันดร์... .................. ดอกเยาว์ หากเปรียบชีวิตนี้ดังดอกไม้ ก็คลับคล้าย คลับคลา ดวงดอกฝัน ดอกเยาว์วัย หวานแฉล้ม ต้นวัยวัน บริสุทธิ์สั้น แสนดี วันวัยเยาว์ แล้วดอกโศก เริ่มแย้มบาน เมื่อรู้รัก ซึ้งประจักษ์ เล่ห์กลกาม จนใจเขลา ดอกเสน่หา ผุดงอกงาม แทนดอกเยาว์ เมื่อสองเรา แลกรสรัก รู้รสกัน ดอกราโรย เริ่มบาน ไร้รักแท้ ผ่านเกมแก้ เกมกาม จนเลิกฝัน ดอกความจริง ผุดสอนใจ ทุกคืนวัน ดอกสวรรค์ ลอยลาลับ ลงลานดิน ดอกดวงใจ แม่พ่อ เพาะบานใหม่ วนเวียนไป เป็นดอกเยาว์ มิรู้สิ้น ดอกโศกบาน ดอกรักร่วง พราวสู่ดิน บานมิสิ้น ดวงดอกไม้ ชดใช้กรรม! .............................................
29 พฤษภาคม 2551 14:38 น. - comment id 854922
สวัสดีค่ะพี่พุด ป เจอรูปสวยดีค่ะ เลยเอามาฝากพี่พุด ป ไม่ได้ย่อรูปนะคะ เห็นว่าใหญ่ๆ แล้ว สวยดีค่ะ
29 พฤษภาคม 2551 23:20 น. - comment id 855074
จิตอิสระก้าวข้ามพ้นสู่เสรี ด้วยกุศลที่ยาวนานต่อเนื่อง ด้วยจิตที่คิดดีต่อมนุษย์ทุกรูปนาม ด้วยเมตตาที่มีต่อทุกๆคน และที่สำคัญที่สุด ด้วยแรงอธิษฐานทีมุ่งมั่นและต่อเนื่อง นับแต่นี้ คือกระแสธรรม จิตที่เบาบางจากกิเลสอย่างต่อเนื่อง ที่สุด คือก้าวสู่โสดา ละความเป็นตัวตน มีสัมมาทิฏฐิ ไม่หลงเชื่อในสิ่งงมงายอีกต่อไป ไม่สงสัยในการบรรลุธรรม มั่นคงในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เหลืออีกไม่เกิน 7 ชาติย่อมบรรลุอรหันต์ได้อย่างแน่นอน