กลอนดอกสร้อย

มดแห่งรัก

ก.เอ๋ย ก.ไก่
คุ้ยใบไผ่เขี่ยดินกินตัวหนอน
ร้องเรียกลูกกุ๊กกุ๊กมาซุกนอน
ให้พักผ่อนปีกปกในอกตน
       เป็นมนุษย์สุดเลิศประเสริฐศักดิ์
       หมั่นใฝ่ฝักสอนบุตรสุดฝึกฝน
       หาเลี้ยงตัวเลี้ยงการไม่อายคน
       สู้ผจญต่อชีวิตคิดดีเอย				
comments powered by Disqus
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    4 มีนาคม 2545 03:28 น. - comment id 38474

    ง่า... นึกว่าแต่งเองซะอีก... น่ารักดี
  • มดแห่งรัก

    4 มีนาคม 2545 10:20 น. - comment id 38493

    สมาชิกเลขที่ 20 รู้จัก ส.เจริญศรี เปล่าล่ะ
    อายุของท่านก็มากแล้ว ก็ขอนำเสนอสิ่งดีๆ ที่ท่านได้ทำไว้ นะครับ...
  • โคลอน

    11 มิถุนายน 2545 14:29 น. - comment id 55201

    อืม... ขอบคุณ มดแห่งรักนะคะที่นำเสนองานที่ดีมีคุณค่าแบบนี้ทำให้ได้รู้จัก กลอนดอกสร้อยและ ส.เจริญศรี มากขึ้น จะติดตามผลงานต่อไปค่ะ
  • โคลอน

    11 มิถุนายน 2545 15:02 น. - comment id 55219

    ก.เอ๋ย ก.ไก่
    เคยเหงาบ้างไหมเมื่อยามเช้าตรู่
    เห็นเจ้ายืนขันเลยแง้มประตู
    ยามนั่งแลดูเพลินตาเพลินใจ
    ********************************
    เกิดมาเป็นไก่ถ้าไม่ยอมขัน
    คงผิดแผกผันเผ่าพันธุ์ใช่ไหม
    เลยตื่นแต่เช้าโก่งคอขันไป
    มิเสียชาติไก่ไว้ลายพวกเรา
    
    อยากแต่งม่าง (o^___^o)
  • โคลอน

    11 มิถุนายน 2545 15:33 น. - comment id 55227

    ก.เอ๋ย ก.ไก่
    เคยเหงาบ้างไหมเมื่อยามเช้าตรู่
    เห็นเจ้ายืนขันเลยแง้มประตู
    ยามนั่งแลดูเพลินตาเพลินใจ
    ********************************
    เกิดมาเป็นไก่ถ้าไม่ยอมขัน
    คงผิดแผกผันเผ่าพันธุ์ใช่ไหม
    เลยตื่นแต่เช้าโก่งคอขันไป
    มิเสียชาติไก่ไว้ลายจริงเอย
    
    อืม...โพสอีกที ต้องลงท้ายว่า เอย ป่าวคะ กลอนดอกสร้อย
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน