คิดถึงฟ้าสีหวานปานเรียวรุ้ง ยามอรุณรุ่งเรื่อเรืองเหนือทิวเขา วิมานวนาขับลำนำกล่อมลำเนา ปลุกนางไม้เลิกเหงารับตะวัน ดวงดอกไม้ป่าผลิแย้มแต้มโลกหล้า พะงันพสุธางดงามราวภาพฝัน โลกสีครามสงบเงียบเกินรำพัน เป็นนิรันดร์กำนัลโลกย์ลบโศกลา คลื่นซัดทรายซ้ำซ้ำย้ำว่ารัก คู่แห่งภักดิ์ทะเลใจไม่เหว่ว้า พรานทะเลเร่ร่อนแสนไกลตา ทิ้งลูกเมียรอท่าณ อ่าวใจ คืนกลับมากับตะวันแห่งความหวัง ณ ริมฝั่งสายนทีฟ้าไสว แสงสีเงินสาดส่องกระท่อมไพร สู่อ้อมใจแม่ดวงดอกผักบุ้งทะเล...นิรันดร์...
27 พฤษภาคม 2551 07:47 น. - comment id 854098
มาเป็นคอลเลคชั่นเลยนะครับ แบรนไหนเนี่ยะ กุชชีหรือ วาเลนติโน่ครับ อิอิอิ..ล้อเล่นครับ กลอนเพราะเหมือนเดิมเลยครับ
27 พฤษภาคม 2551 11:11 น. - comment id 854139
ตอบถ้อยร้อยรัก สู่ดวงใจ *น้องธนานะ*คะ ในงานน้อง http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem115439.html อยากเขียนกลอน รักที่จะอ่าน งานน้องๆคนรุ่นใหม่ไฟฝันแรงกล้า แต่ละคน ต่างมีพรสวรรค์ฝันจินตนา คนละสไตล์ ตามแบบฉบับแห่งอุปนิสัย สะท้อน..สื่อ.. ให้เห็นถึง ความเป็นตัวเองอย่างเด่นชัดค่ะ ว่า.. รัก ชอบ ชื่นชม มีทัศนคติ วิสัยทัศน์ ต่อโลกใบกลมๆบิดๆเบี้ยวๆ ของเราอย่างไร และ.. ต่อวิถีชีวิตผู้คนเช่นไร หากจะเทียบ ความงามของบทกวีกับอิสสตรี (ไปกันได้มั้ยนี่) จะบอกอีกทีว่า ก็คงมี.. เสน่ห์...สาระงดงามไปคนละแบบ และ.. ที่สำคัญทุกสิ่งนั้น ขึ้นอยู่กับประเด็นสำคัญ คือขอเพียงมีจิตสำนึก เมตตาปรารถนาดี พลีจารจด.. ลดร้อนไร้ให้กับทุกดวงใจ ในโลกนี้.. ให้ได้พบทางสว่างสวยไสวแสนงาม นิยามค่าคำคุณธรรมค่ะ ก็คงเป็นสิ่งที่พึงทำได้ อย่างแสนยอดเยี่ยมเป็นที่สุดแล้วนะคะ และด้วยรักรักค่ะ เลยเอาภาพสาวงาม ที่แสนอิสรเสรีมาลงให้ดูนะคะ พี่พุดชอบทั้งงามแผกและงามดิบ เลยรจจนางานทั้งสองแนว ไว้ได้อย่างกลมกลืนค่ะ ทั้ง.. ในนาม *สาวบ้านนาผู้รักท้องทุ่งท้องนา รักรวงระย้า วิถีธรรมชาติไพร ธรรมชาติไท และ *พุดพัดชา* อีก นามปากกา ที่รจนาได้ทั้งรัก ทั้งชัง ทั้งหวังหวานและขมขื่น พร้อมเพียรหยิบยื่นธรรมะ ให้รู้รักเป็นรักให้เย็นใสงาม ในท่ามโลกแล้งไร้นะคะ ที่นับวัน.. จะกลายกลับผันแปร เอาแน่นอนไม่ได้แล้วค่ะกับทุกข์ ภาวะวิกฤตโลกร้อน ใจดวงอรชรจึ่งเพียรแสวง ถักร้อยสร้อยคำที่เป็นงาน *กลางๆอยู่ระหว่าง *ความเป็นปัจจุบันปุถุชนคนธรรมดาธรรมชาติดวงชีวาชีวีที่จักเช่นนี้เองนะคะ รักและรักค่ะ จากดวงใจพี่พุด เขียนกลอนเศร้าใช่เศร้าใจไปทุกครั้ง เขียนกลอนหวังใช่หวังได้ไปทุกสิ่ง เขียนกลอนช้ำใช่ช้ำใจในโลกจริง เขียนทุกสิ่งขอแค่ดีเท่าที่ทำ.. เขียนเรื่องรักใช่รักใครไปเสียหมด เขียนงามงดให้งามใจไม่ได้ช้ำ เขียนห่วงหาใช่วิ่งหามาระกำ เขียนจากจำใจจากจบพบแต่ดี.. เขียนดอกไม้ใช่ว่าต้องปลูกเสียทุกต้น เขียนรักคนใช่อ้อนใครจากใจนี้ เขียนฝากฝันฝากงามจันทร์มอบสิ่งดี เขียนชีวีฝากชีวาใช่ด่าใคร.. เขียนสวรรค์เขียนนรกยังไม่เคยตกเลยสักครั้ง เขียนความหวังให้กำลังใจไม่หวั่นไหว เขียนความดีความงามโอบเอื้อใจ เขียนเขียนไปดีกว่าหายใจไปวันวัน...
27 พฤษภาคม 2551 11:35 น. - comment id 854147
มีดอกผักบุ้งทะเลแถวสัตหีบมาฝากพี่พุดค่ะ
27 พฤษภาคม 2551 11:56 น. - comment id 854151
ถึงคุณร้อยแปดพันเก้า ในงาน http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem115448.html - จารจดบทใจ..ฝากไปรษณีย์จันทร์- .................... อ่านแล้วคิดถึงหนังค่ะ the lake house นางเอกมีบ้านริมทะเลสาบ และ สื่อสารกับพระเอกด้วยจดหมายค่ะ .................. ขอเปลี่ยนชื่อบทกวีค่ะ จารจดบทใจ..ฝากไปรษณีย์จันทร์- ................... ฝากความรักถึงคนไกลในยามนี้ หนาวลมฝนคนดีอยู่ที่ไหน บนภูผา ป่า ดง หรือพงไพร หรือเธออยู่กลางใจใครบางคน(รักวรรคนี้ค่ะ) ฝากดวงดาวว่า "คิดถึง" จะถึงไหม เฝ้าห่วงหาห่วงใยใจสับสน เธอเดียวดายเปี่ยมสุขหรือทุกข์ทน หรือเสาะค้นหนทางกลางผืนทราย (ฝากไปถึงดวงใจพุดพัดชาที่อยู่ณแดนฟ้าจรดทรายค่ะสำหรับวรรคนี้ เธอไปถึงหรือยังในฝั่งฝัน ใต้แสงอุ่นนวลจันทร์ตะวันฉาย ซบทุ่งหมอกดอกไม้บานระบัดระบาย หรือซึมซับความหมายแห่งสายธาร (รักทุกวรรคค่ะโดยเฉพาะวรรคสุดท้าย) แล้วที่นั่นสงบไหมในคืนค่ำ คลื่นชเลเห่ระกำพร่ำขับขาน สายลมล้อมอ้อมกอดตลอดกาล ซุกอารมณ์ห่มหวานอาบซ่านทรวง สรุปคืองดงามนะคะ
27 พฤษภาคม 2551 12:21 น. - comment id 854158
น้องเพียงพลิ้วที่รัก น้องทำให้ พี่พุดซึ้งซึ้งใจจังค่ะ งดงาม บอบบาง อรชร อ่อนหวาน บานเคียงทะลขวัญ ตราบนิรันดร์ค่ะ พลีกำนัลเรื่องรักรจนาแด่น้องนะคะคนดี เกี่ยวกับแม่ดวงดอกผักบุ้งทะเลค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem99359.html เพลงพะงัน ..................... ............................... จากเสี้ยวตอนหนึ่งค่ะ และสุดท้าย ท้ายสุดของเรื่องประเทืองประทับใจ คิดถึงแม่ดอกผักบุ้งทะเล. นางเอกแสนหวานอรชรบอบบางม่วงละมุนละเมียด ราวเนื้อสาวเนื้อละเอียดละออที่ทอทอดยอดทายทัก เบียดเลื้อยประดับหาดทรายขาวยาวเหยียด ให้พร่างสีสวยใสไสวหวาน.. ปานดอกเยาว์แย้มบานรอรุณรุ่งรางน้ำค้างหอมหอม.. ...................... ............................. และจาก... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem41827.html แม่ดอกผักบุ้งทะเล รจนาไว้ตั้งแต่ปี46 ค่ะ ด้วยรักยิ่งรัก
27 พฤษภาคม 2551 22:08 น. - comment id 854453
ดอกผักบุ้งทะเลเนี่ย สวยมากนะค่ะ น้องชอบ