ถอดหัวใจแขวนไว้บนปลายฟ้า เลิกเหว่ว้าทุกข์ทนบนทางฝัน ลืมคำมั่นมายารักชั่วกัลป์ ลืมคืนวันผันผ่านพ้นวนสอนใจ เพราะค้นพบสัจจธรรมการพลัดพราก ถึงรักมากรักหวานนานแค่ไหน สุดท้ายแล้วไปลำพังนะดวงใจ ใช่มีใครตามเคียงข้างยามร่างไร้ คือธรรมดาโลกย์ที่ตามรู้ อยากจะอยู่เดียวดายคือจุดหมาย บำเพ็ญบุญภาวนาก่อนชีพวาย ตายก่อนตายมิประมาทเสียชาติภพ จึงสับสนวนว่ายหน่ายในโศก แลเห็นโลกมวลมนุษย์รู้จุดจบ คิดถึงบุญสร้างบารมีเพียรลืมลบ จิตจากจบสุดท้ายหมายกระจ่างสว่างไป...!
24 พฤษภาคม 2551 07:43 น. - comment id 731617
สวัสดีครับแวะมาดูครับ
24 พฤษภาคม 2551 04:37 น. - comment id 853016
ขอถอดไปแขวนไว้ข้าง ๆ ด้วยอีกดวงครับพี่พุด
24 พฤษภาคม 2551 08:41 น. - comment id 853045
คุณลักษมณ์ น้องเฮา ทางสายธารธรรมทองรอแหวกว่าย หลังชดใช้กรรมเก่าเป็นเงาหลอน ปลดหนี้ใจทิ้งไปนิรันดร สัจจสอนผ่านพบโลกโศกสุขลวง... ขอบคุณและซาบซึ้งใจที่ผ่านมาเยี่ยมนะคะ
24 พฤษภาคม 2551 10:57 น. - comment id 853075
ไม่มีใครติดตามเราไปได้จริง ๆ ค่ะ เหลือเพียงลำพังกับการตัดสิน การชั่งตวงวัด อย่างยุติธรรม ที่สุด ค่ะ
24 พฤษภาคม 2551 13:20 น. - comment id 853126
24 พฤษภาคม 2551 13:21 น. - comment id 853127
แงงงงงงงงงงง พี่พุด ป ลืมย่อรูปข้างบนน่ะค่ะ เบ้อเริ่มเทิ่มเลย
24 พฤษภาคม 2551 22:03 น. - comment id 853291
อีกไม่นาน น้องคงได้ถอดหัวใจไปแขวนไว้เหมือนกันค่ะ