จันทร์โศกโลกเลยแลดูแสนเศร้า หนาวแสนหนาวมวลมนุษย์มิจบสิ้น พรหมชะตาขีดเส้นน้ำตาริน ทั้งฟ้าดินสิ้นเมตตาฤาว่าไร เดียวดายไร้คำรำพันอ้าง เคว้งคว้างเสียขวัญหวั่นไหว กอบกู้สู้ทนประคองใจ รานร้าวแค่ไหนไม่นาน ทำดีที่สุดหยุดคิด รักษ์จิตดวงใสพ้นผ่าน คืนวันทุกข์ท้อทรมาน ดอกไม้จักบานในดวงใจ กี่ครั้งกี่คราวหนาวร้อน กี่ฉากตอนน้ำตาร่วงไหล กี่บทโศกโลกสอนสัจจใจ กี่หนในชีวิตลิขิตชะตา เพียงแค่สุขทุกข์หมายรู้ วนคู่กันมานานช้า เสมือนรอยเกวียนเวียนมา ตราบจนกว่าสิ้นไร้ลมหายใจ.... แหงนเงยเห็นพระจันทร์มิผ่องเพ็ญเฉกเช่นเคย ด้วยมีเทาทึมแห่งเมฆหม่นบดบัง ราวกับชีวิตมากมวลมนุษย์ที่สิ้นหวังทุกข์ทน หาก.. กลับกัน... แค่เรารู้รักษ์ดวงกมลให้เย็นใส ทุกข์จากผัสสะใดใด ก็คงไม่ทำให้รานร้าวเศร้าใจได้นาน...ดอกนะ..! ....................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song973.html ดวงใจในฝัน รำพึงรำพัน ฝันรัก รักเอยใฝ่หา ยังจำติดตาชวนปลื้ม ฉันลืมไม่ลง เป็นรอยพิศวาส ปักใจมั่นคง ฝังใจพะวง หลงรอคอย อาวรณ์ใจครวญ หวนคิด คิดจนพร่ำเพ้อ พาใจละเมอหมองหม่น คิดจนเลื่อนลอย ยามนอน ถอนสะอื้น ตื่นตาแลคอย คิดจนดาวลอย คล้อยเมฆา ฝันกอดเชยชม ภิรมย์รื่น พี่ชื่นตื่นผวา จนใจ ไม่มีใครเมตตา เพียงนิทรา นิจจานึกว่าสุขเอ๋ย บางคืนมองจันทร์หรรษา นิจจาอกฉัน บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า น้ำตาหลั่งเลย ลมเอยพริ้วยังแผ่ว ไม่มีแววเลย เหงาใจจริงเอย หลงเชยแต่เงา บางคืนมองจันทร์หรรษา นิจจาอกฉัน บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า น้ำตาหลั่งเลย ลมเอยพริ้วยังแผ่ว ไม่มีแววเลย เหงาใจจริงเอย หลงเชยแต่เงา...
20 เมษายน 2551 00:44 น. - comment id 840843
คืนจันทร์แรม อ้างว้าง ร้างคู่คิด ในเรือนจิต ดายเดียว และเปลี่ยวเหงา แสนเศร้าโศก โลกนี้ มีเพียงเรา นั่งจับเจ่า มองฟ้า ราตรีกาล ขอจันทร์เจ้า เฝ้าดู อยู่เป็นเพื่อน คอยย้ำเตือน ตั้งจิต อธิษฐาน เป็นแรงใจ ให้เรา นานเท่านาน ร่วมสืบสาน สัมพันธ์ ฉันท์ไมตรี
20 เมษายน 2551 01:49 น. - comment id 840856
เยือนจันทร์วันเก่าเราเคยซึ้ง คะนึงหน้าเพื่อนเยือนเย้าใกล้ วันนี้เสมือนร้างแรมห่างไกล แต่ใจยังมั่นฝันถึงเธอ Flower Glitter
20 เมษายน 2551 09:03 น. - comment id 840879
จันทร์กระจ่างกลางเวิ้งฟ้า ดาราพราว วะวิบวาวเวิ้งสมุทรไกลสุดแสน อยู่ใต้หล้าสองฝากฝั่งดั่งสองแดน แต่หากแหงนมองกันก็จันทร์เดียว.