สนามหญ้า ชิงช้าและเด็กชาย

นักสืบ ไร้อันดับ

สนามหญ้าอยู่หน้าสโมสร
เหตุเกิดตอนค่ำค่ำยังจำได้
มีเครื่องเล่นหลายหลากดูมากไป
นั่นยังไงชิงช้าทาสีแดง
มีเด็กชายนั่งอยู่คู่ชิงช้า
แกว่งไปมาอยู่คนเดียวดูเหี่ยวแห้ง
เจ้าหนูน้อยคอยใครใกล้หมดแรง
ถึงได้แต่งใจดูจึงรู้ความ
เด็กบอกว่ามารอพ่อและแม่
เหตุเพียงแต่ถูกไล่ไปสนาม
จากสโมสรมารอไม่กี่ยาม
แม่จะตามออกมาไม่ช้าที
เพราะคุยเล่นเสียงดังฟังไม่เพราะ
ดูไม่เหมาะสมไงในศักดิ์ศรี
พ่อและแม่อับอายประชาชี
ลูกคนนี้ไปรอขอคุยงาน
เลยถามต่อว่ามารอนานเพียงไหน
เด็กร้องไห้ว่าลุงจ๋าขอว่าขาน
หนูมารอพ่อแม่นานแสนนาน
ทรมานหนักหนาตั้งหน้ารอ
พูดแล้วแกว่งชิงช้าตรงหน้านี้
จนเร็วรี่สุดแรงเรี่ยวเสียวจริงหนอ
ชิงช้าแกว่งด้วยแรงจนเกินพอ
สลัดต่อร่างเล็กเล็กเด็กลอยไป
ร่างน้อยน้อยลอยกระแทกแหลกสนาม
เลือดไหลตามจมูกปากมากเพียงไหน
ความมืดมิดชิดรอบเหมือนปลอบใจ
เพื่อให้ใครได้เห็นตอนเป็นตาย
อยากจะบอกหนูจ๋าลุงมานี่
มารับที่วิญญาณหนูดูใจหาย
ลุงไม่อยากให้หนูอยู่เดียวดาย
และหันกายจูงไปหา พญายม
           ---------------
            (ไร้อันดับ)