สืบ

เฮาชาวดอย

สืบไพรพงป่ากู้    กาลสมัย
นานับสับสืบสาน   สืบสร้าง
คะคู่คะพงพาน   ไพรพฤกษ์
เสถียรคู่ป่ากว้าง   กู่แล้วหลับสลาย
รายล้านหลับกี่ล้าน   ลืมตื่น
คนจนยังทนฝืน   ป่าค้น   
ตราบป่ายังถูกกลืน   ลอบกัด
น้ำตาหยาดเอ่อล้น   เอ่อแล้วใครเห็น
ยืนหยัดยืนเข่นข้า   สัตว์อยู่
กระสุนกราดยังสาดพรู   เผ่นขย้ำ
ไร้คนจริงไร้ครู   ครรลองเริ่ม
ท่านสืบท่านรุดล้ำ   รุดฟ้าไผทดิน
ปลุกชาติให้เจริญสิ้น   สูญพนา
คุณธรรมไร้ศักดา   สุดดิ้น
ตามติดดั่งทาสา   ปฉิมภาค
ความเป็นคนหมดสิ้น   ศักดิ์แท้ทาสา
นกยูงท้าแดดล้อ   รำแพน
ท่านสืบท่านหวงแหน   ห่วงไว้
ปลูกรักษ์ปลูกป่าแทน   ประทีปธูป
ดอยแดนปักธูปให้    ห่างสิ้นทุนสมัย
ท่านตายปลุกคนท้า       อธรรม
คือฝนร่วงพรมฉ่ำ   ฉ่ำพื้น
คนจริงคนกล้านำ    กล้านึก
สืบจักสืบฟื้น   สืบฟ้าประจักษ์สรวง				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน