คิดถึงเส้นทางสายรุ้งตามรอยฝัน ในเรียวแสงตะวันวันฟ้าใส ลมหอบพัดกลิ่นดอกไม้ป่ามารำไร หอมเอยหอมในหัวใจใดปาน ป่านนี้ดวงดอกคูนคงควงฟ้อน คงออดอ้อนรอรับขวัญสู่วันหวาน ตะแบกคงแบกรักบานตระการ สู่วิมานบ้านไร่ริมสายธารา ข้าวกล้านาทองผ่องพรรณราย เหลืองพรายสุกปลั่งระย้า แลจรดทิวทุ่งทิพย์ละลิบตา งามเกินกว่าหาคำใดเพียงใจซึ้ง ดวงตะวันสีไพลยามฟ้าพลบ พบสงบสงัดในใจดวงหนึ่ง เห็นงามเงียบเรียบง่ายให้ตราตรึง สอนลึกซึ้งรู้วางว่างณ กลางใจ...! ...........................................
พุด 11 มี.ค. 2551 23:06 น. - ID 113382 
4100
5
0
11 มีนาคม 2551 23:39 น. - comment id 831180
สวัสดีค่ะ พี่สาวคนสวย...ง่วงแล้วค่ะ..มาราตรีสวัสดิ์ค่ะ
12 มีนาคม 2551 08:14 น. - comment id 831241
ถนนแถวบ้านดอกคูณบานรับกับตะแบก สวยดีค่ะพี่พุด
12 มีนาคม 2551 09:23 น. - comment id 831263
อ่านแล้ว..คิดถึงบ้าน..จังครับ...
12 มีนาคม 2551 10:26 น. - comment id 831275
มีความสุขทุกทีที่ได้อ่านกลอนแบบนี้ค่ะ....
12 มีนาคม 2551 18:27 น. - comment id 831420
สวัสดีค่ะ พี่พุดสุดรัก... อ่านแล้วทำให้คิดถึงชาติกำเนิดของตนเอง... คิดถึงพี่พุดนะคะ
12 มีนาคม 2551 23:55 น. - comment id 831521
อ่า ... อยากมีชีวิตอยู่กับธรรมชาติเยอะ ๆ จัง
13 มีนาคม 2551 00:43 น. - comment id 831534
เขียวเขาเขียวข้าวเขียวผัก คืออาณัติธรรมอันยิ่งใหญ่ คำจุนหมุนโลกเอื้อวัย สัจจะสอนใจพึ่งพา เขียวทุ่งปรุงทิพย์รอยไถ เหงื่อไคลสาบควายกลายกล้า กลิ่นโคลน คน หลอมปนพสุธา แปรมาเป็นรวงระย้าสีทอง เคลียตาเคลียใจพุ่มกระถิน มิมีวันสิ้นมนต์ลอยล่อง หอมเกินใดบริสุทธิ์ใสตามครรลอง นาทองนาไทยใจไม่จน บัวบานตระการเหนือหนอง รับสายทองสอนธรรมทุกหน ขมิ้นข่าตะไคร้เคียงกระท่อมทุกตำบล คู่คนคู่ครัวเคียงนา หอมข้าวใหม่รับอรุณแรก มะลิอวลแทรกกลิ่นน้ำค้างกลางพรรษา สู่อุโบสถถือศีลสมาธิภาวนา หิ้วตะกร้าลายงามดอกพิกุล น้ำพริกมะเขือแฟงแตงร้าน ทอดย่านโอบยอดทุกทิวาหมุน ทุกข์ทนจนยากฝากอิ่มอุ่น กี่รุ่นกี่กาลผ่านมา เตาถ่านปะทุหม้อดินน้ำข้าว ไผ่หลาวเป่าไฟในอุษา ข้าวหอมเดือดแดงสร้างไทมา คือปุจฉาดิบเดิมสัจจธรรม เขียวข้าวกลายสีเป็นเลือด หวังมิเหือดแห้งวิถีรินร่ำ เกษตรทฤษฎีใหม่น้อมนำ ไทยทำไทรักผืนดิน ยอดสะเดาขมนักใช่ผักหวาน บุราณนำมาสอนใจมิรู้สิ้น ยามรักน้ำต้มผักหวานฉ่ำพร่ำระริน แค่ลมลิ้นลมลวงบ่วงทุกข์พันธนา ไร้เขียวไร้ข้าวรับทุกข์ น้ำตาลสุกไหม้ลามเหว่ว้า ผืนดินแตกระแหงกัปป์กาลเวลา ปรารถนาใดเล่าเท่าอิ่มท้อง มิสายไปหากมิใจดวงพิสุทธิ์ อย่ารู้หยุดสืบตำนานไททั้งผอง ข้าวในนาปลาในน้ำตามครรลอง ทรัพย์เนืองนองยังรอท่าอย่าล้าใจ กราบบูชาดินน้ำฟ้าแม่พระโพสพ รู้สยบกินกามเกียรติสร้างจิตใส รู้พอดีพอเพียงสมถะใจ คือยิ่งใหญ่เกินค่าทุนนิยมระทมทุกข์ หวังแผ่นดินสิ้นทุกข์วิปโยค รังสรรค์โลกวิถีงามสงบสุข หันกลับมองธรรมชาติสอนธรรมมวลมนุษย์ คือ*วิมุตติมาลี*รอคลี่บานประดับใจ.. (ทุกดวงใจไทยสุวรรณภูมิพุทธิ์) ด้วยซาบซึ้งใจทุกหยาดน้ำใจ ที่พลีมอบให้พี่พุดไพร สาวบ้านนา นะคะพร้อมทั้งการโหวตค่ะ น้องมณีจันทร์..
น้องเพียงพลิ้ว..
13 มีนาคม 2551 10:20 น. - comment id 831592
ถ้าคิดจะพักเมื่อไร ต้องแวะมาที่นี่คะ อบอุ่นเสมอ สบายในสุนทรีย์รมณ์ ภาพงามมาก ๆ เลยคะพี่พุด คิดถึงนะคะ รักษาสุขภาพด้วยคะ
15 มีนาคม 2551 19:10 น. - comment id 832161
กลอนไพเราะ ภาพก็สวยนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
