อย่างน้อย.....เธอก็เคยเอ่ยคำว่าเข้าใจ อย่างน้อย.....เธอก็เคยทนฟังจนเข้าใจ อย่างน้อย.....เธอก็เคยรับฟังแล้ว และพอจะเข้าใจ อย่างน้อย.....เธอก็เคยอยากรับฟัง แต่.....สายเกินไป และอย่างน้อย.....เธอก็ไม่ใช่ไม่เคยเข้าใจอะไรเลย ต้องขอบคุณมากกว่า.......ที่พยายามเข้าใจ ต้องขอบคุณมากกว่า.......ที่ทำให้รู้สึกว่าใส่ใจในคำพูด ต้องขอบคุณมากกว่า.......ที่คำพูดไม่ได้ทะลุออกอีกหูเมื่อฟังเสร็จ ต้องขอบคุณมากกว่า.......ที่ถึงแม้จะไม่เข้าใจเธอก็แกล้งเข้าใจ และต้องขอบคุณมากกว่า.......ที่อย่างน้อยเธอก็ทำเหมือนจะเข้าใจ และ.....ต้องขอโทษ........ที่ครั้งนี้อธิบายอะไรไม่ได้เรื่อง ต้องขอโทษ.........ที่ครั้งนี้ทำให้เธอไม่อยากพยายามเข้าใจ ต้องขอโทษ........ที่ครั้งนี้ทำให้เธอต้องหงุดหงิดรำคาญใจ กับการอธิบายของฉัน ต้องขอโทษ.......ที่ใช้คำไม่สุภาพและรุนแรงกับเธอ จนเธอไม่เข้าใจ ต้องขอโทษ......ที่ผ่านมาฉันทำให้เธอต้องพยายามในเรื่องที่ไม่อยากทำ อยากบอกว่า......เสียใจที่เรื่องทุกอย่างจบลงด้วยการไม่เข้าใจ อยากบอกว่า......เสียใจที่ทำให้เธอเข้าใจความหมายที่อยากจะบอกไม่ได้เลยสักครั้ง อยากบอกว่า......เสียใจที่ต่อไปเธอคงไม่เข้าใจฉันอีก และ ฉันจะไม่ได้อธิบายให้เธอพยายามอีกแล้ว อยากบอกว่า......เสียใจที่เธออยากให้คำพูดทะลุออกหูอีกข้าง ทั้งๆที่ฉันยังพูดไม่จบ และอยากบอกว่า......เสียใจมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น เสียใจจริงๆ >> บางครั้งการพูดมากไป ก็ทำร้ายเราด้วยคำพูดที่พรั่งพรูมากเกินไป >> บางครั้งการพูดน้อยเกินไป ก็ทำร้ายเราด้วยคำบางคำที่ยังไม่หลุดจากปาก >> แต่.....การรู้ว่าตัวเองเป็นอะไร คิดอะไร รู้สึกแบบไหน กำลังทำอะไร พูดอะไร ได้ยินอะไร ต้องทำอะไร นั้นดีที่สุดแล้ว..... " ก่อนจะเข้าใจคนอื่น ต้องเข้าใจตัวเองเสียก่อน " " ก่อนจะรับฟังคนอื่น ต้องหัดรับฟังตัวเองเสียก่อน " " ก่อนจะพูดกับคนอื่น ต้องพูดกับตัวเองเสียก่อน " และ "ก่อนที่จะสายเกินไป.....แบบนี้" ขอพูดครั้งสุดท้ายว่า.....จริงใจเสมอที่ผ่านมา และ ขอบคุณอีกครั้ง
7 มีนาคม 2551 06:56 น. - comment id 829803
ต้องรีบปรับความเข้าใจกันแล้วละ.....
7 มีนาคม 2551 08:27 น. - comment id 829819
พยายามทำความเข้าซึ่งกันและกัน และ รักษามันไว้ให้ดีนะค่ะ หากว่าใช่สำหรับเราแล้ว เป็นกำลังใจให้นะค่ะ บางครั้งทุกคนทำอะไรไม่ทันได้คิดก็เยอะไป สำคัญผิดแล้วแก้ไข นะค่ะ
7 มีนาคม 2551 10:22 น. - comment id 829866
เข้าใจและขอบคุณ เขาคงจะรับไว้ค่ะ
7 มีนาคม 2551 12:23 น. - comment id 829914
เขียนได้น่าอ่าน
7 มีนาคม 2551 14:11 น. - comment id 829954
ถ้าเราเข้าใจกันได้ทุกเรื่องก็จะดีเนอะๆ
7 มีนาคม 2551 14:14 น. - comment id 829958
เข้าใจค่ะ..ความรู้สึกนี้..ถ่ายทอดได้ดีมากค่ะ.. เยี่ยม...
7 มีนาคม 2551 14:27 น. - comment id 829977
กว่าจะมี ใครสักคน บนทางรัก ไว้หนุนตัก อิงแอบ แนบเชยชิด บางทีอาจ ใช้เวลา ทั้งชีวิต จะถูกผิด ควรอภัย เข้าใจกัน..
7 มีนาคม 2551 22:41 น. - comment id 830204
1.> แล้วจะรีบปรับความเข้าใจกันนะค่ะพี่ บนข. ^^ 2.> จะเก็บรักษากาลเวลาที่ทุกๆเข็มนาฬิกากระดิกเดินเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะพี่กชมนวรรณ .... "สำคัญที่ ผิดแล้วแก้ไข" ประโยคนี้ขอรับไว้ด้วยใจจริงค่ะ ^^ 3.> ค่ะก็หวังให้เขาคนนั้น(คง)รับไว้ ขอบคุณค่ะพี่เพียงพลิ้ว 4.> ทุกถ้อยคำที่ถ่ายทอด คือความรู้สึกจากใจเพียวๆ เลยค่ะ ขอบคุณค่ะพี่สายลมทะเล อย่าลืมติดตามความรู้สึกเพียวๆ แบบนี้ต่อไปนะค่ะ ^^ 5.> ถ้าเรา "เข้าใจกันได้ทุกเรื่อง" ก็ดี...มากๆเลยค่ะ แต่....หัวใจคงเต้นเฉื่อยๆเรื่อยเปื่อยไปวันๆ ความไม่เข้าใจกันบ้าง(บางครั้ง)ก็ทำให้หัวใจเต้นถี่ขึ้น และผ่อนช้าลง เป็นการออกกำลังกายให้หัวใจไปในตัว ขอบคุณนะค่ะพี่ปราณรวี ดอกไม้สวยค่ะ ชอบสีเหลืองมั๊กๆ เลยค่ะ ei ei ^^ 6.> ขอบคุณค่ะพี่หมองอิง เหนื่อยนักก็เอนพักตรงเบาะนุ่มๆ ที่มีหมอนอิงคอยหนุนนอน....ดีใจค่ะ ที่....อย่างน้อยก็มีคนเข้าใจ และพยายามจะเข้าใจ ขอบคุณค่ะ ^^ 7.> ขอบคุณค่ะพี่ เดียวดาย..ที่ปลายฟ้า ^^ เสาะแสวงหารักสักกี่ที่ จะแสวงด้วยวีธี กรณีไหน ยิ่งเสาะหา ยิ่งเหาะเหินเดินดุ่มไป ก็หาไม่เจอรัก สักหนเอย ---> กลอนพี่เดียวดาย..ที่ปลายฟ้า เพราะมากค่ะ ชอบตรงที่ " บางทีอาจใช้เวลาทั้งชีวิต จะถูกผิด ควรอภัย เข้าใจกัน..." ใช้เวลาครึ่งชีวิตเพื่อหา อีกครึ่งชีวิตเพื่อเข้าใจ....เศร้าจังค่ะ T_T " ขอบคุณทุกคนมากนะค่ะ ที่เข้าใจ " ^^