เก็บความเศร้าหนาวใจไว้ลึกลึก รับล้ำลึกสัจจธรรมฟ้าวันใหม่ กอดตัวเองแล้วกระซิบปลอบไม่เป็นไร โลกหมุนไปมีสุขทุกข์ธรรมดา หยาดน้ำตาอาจพร่าพรายยามพรากจาก ทุกสิ่งมิอาจเป็นไปตามปรารถนา แม้นจำต้องดายเดียวเหว่ว้า เดินไปข้างหน้าตราบยังมีลมหายใจ เรือชีวิตพายเพียรรอถึงฝั่ง สร้างพลังสู้มิถอยนานแค่ไหน อาจล้มลุกคลุกคลานสิ้นไร้ใคร มิหวั่นไหวใจดวงนี้พลีเพราะรัก เพียงแค่หวังวอนสวรรค์ได้รับรู้ มีชีวิตอยู่ด้วยใจดวงแน่นหนัก สร้างความดีพลีแด่โลกตำนานภักดิ์ คือเกียรติศักดิ์ก่อนดินกลบหน้า..ลานิรันดร์...!
4 มีนาคม 2551 13:27 น. - comment id 829179
สวัสดีค่ะพี่พุด อ่านแล้วรับรู้ถึงอุดมการณ์ชีวิตของพี่พุดจริงๆ ค่ะ ความดีนี่ก็ต้องสะสมเหมือนกันนะคะ เพราะหาซื้อ จากที่ไหนไม่ได้
4 มีนาคม 2551 14:12 น. - comment id 829191
น้องรวีนิภาพรรณราย ในดวงใจพี่พุด ภาพน้องมาฝากไว้ ช่างงดงามทุกภาพเลยค่ะน้องรัก พี่พุด ซึ้งใจเป็นยิ่งนักนะคะ และ... นี่คือความในใจ แม่ดวงดอกพุดไพร พี่พุดไพร สาวบ้านนา ทำงานเขียน รจนางานที่รัก มานานนักแล้วค่ะ ในเวบร่มรักเรือนไทย เรือนทอง แห่งมิ่งมิตรผองเรา ตราบดินฟ้า(คำของคุณอิม) ด้วยความรักในงานที่รัก ค่ะ กราบบูชาครูด้วยมาลัยใบข้าว http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem77987.html ในวันนี้ มีท่านผู้อ่านเมตตาทั้งสิ้น..5027 ท่าน ที่เข้ามาหยาดน้ำใจรัก ดั่งหยาดน้ำค้างลงพร่างพรมนวลเนื้อใจ สาวบ้านนา... ให้ยังคงมีไฟฝันอันละเมียดละมุน ที่จักยืนหยัด ทำงานที่รัก บนถนนสายฝันสายดวงดอกไม้งาม ไปอีกนานเท่านานค่ะ และ.. เกิน5000ท่าน ในวันเกิดที่23นี้ที่ผ่านมาแล้วค่ะ พี่พุดแสนซาบซึ้งใจในทุกหยาดน้ำใจ ที่พร่างพรม ให้กับการเพียรพยายาม การเททุ่มใจทำงาน มาอย่างซื่อสัตย์ยาวนานนัก หากนับจำนวนตัวอักษร ก็เป็นล้านๆตัวค่ะ ที่คีย์จนนิ้วชี้ มีปัญหาเส้นเอ็น แทบคลี่ไม่ออกแล้วค่ะ และ นับจำนวนพันเรื่องเมื่อรวม จำนวนท่านผู้อ่านทั้งผ่านตา ผ่านใจ ที่คลิ๊กเข้ามายิ้มแย้มเยือน ก็คงมากมายเกินนับนึกเลยค่ะ ซึ่งนี่คือความภาคภูมิใจ ปิติเกษมใจ ความซาบซึ้งใจ ความรู้สึกแสนยิ่งใหญ่งดงาม ในชีวิตหนึ่งนี้ที่ได้ทำในสิ่งที่รัก แม้นจะน้อยค่า ดั่งธุลีหล้า ที่อยากฝากความจงรักต่อแผ่นดิน กตเวทิตาคุณต่อชาติศาสนา พระมหากษัตริย์อันคือสิ่ง เทิดทูนไว้เหนือดวงชีวีแห่งเราค่ะ งานพุดไพร สาวบ้านนา จึ่ง..เพียรเน้นธรรม ธรรมชาติ บวกความรักที่เรียบง่าย งดงาม อ่อนหวาน ความเสียสละ เมตตา การแบ่งปัน เพื่อสร้างสรร โลกนี้ และอัญมณีจิตให้สว่างไสว มีเพียงความรักปรารถนาดี พลีดับโลกแล้งไร้ฝากไว้ ก่อนชีวาวายจะสลายลาลับ ดับไปดั่งแสงแห่งตะวันลา ค่ะ และ.. มากเรื่องราวในชีวิตจริงยิ่งกว่านวนิยาย พี่พุดได้เกิดมาเป็นผู้ให้อย่างมิเคยท้อถอย คอยสร้างสิ่งที่ควรเลยค่ะ เพราะ.. ล้วนทุกชีวิตเกิดมามิช้านาน ก็คงถึงกาลสลายมลายลา กลายกลับเป็นหนึ่งเดียวกับน้ำฟ้า พสุธา แผ่นดินแม่พุทธภูมิ มาตุภูมิ แห่งเราทุกดวงใจค่ะ.. จึ่ง..ลมหายใจแห่งดวงชีวีพี่พุด ขอเพียรพลีทำความดี อย่างไม่มีวันท้อค่ะ ด้วยรักนะคะน้องรัก
4 มีนาคม 2551 16:51 น. - comment id 829228
ฝากเอาไว้แทนถิ่นแผ่นดินเกิด สิ่งประเสริฐสรรค์สร้างอย่าร้างหาย เทิดศักดิ์ศรี..คนไทย...ทั้งใจกาย มิคลอนคลายคลาดเคลื่อนให้เตือนตน เกิดมาแล้วมีอะไรมาด้วยเจ้า อย่าหวังเอาแต่สนุกในทุกหน เมื่อเกิดมาแต่ตัวอย่าชั่วปน ยามล่วงพ้นเพียงเงาเกินเอาไป จงสืบสร้างกุศลเป็นผลนับ ไว้ก่อนดับสิ้นท่าอายุขัย เป็นทางบุญหนุนสร้างทางครรไล สู่ห้วงในสุขสุดวิมุติเมือง... มนุษย์เราหากตัดปลงกิเลสที่ครอบงำได้บ้าง โลกคงจะมีสันติสุขรื่นรมย์มากกว่านี้.....
4 มีนาคม 2551 17:23 น. - comment id 829231
ตายแล้วเกิดเกิดแล้วตายอีกหลายภพ จิตยากจบต้องสร้างสมบุญผลไว้ ถึงแสนยากทั้งลำบากสักเพียงใด จิตฝักใฝ่ผลกอบได้คงไม่นาน เสียงจิ้งหรีดคือดนตรีที่ขับกล่อม อยู่พรั่งพร้อมข้างข้างที่ซุ้มสถาน สุญญตาราชีนีศรีคนพาล อดทนผ่านคงพ้นด่านเข้าธานี สวัสดีค่ะ พี่พุด ความอดทนอดกลั่นเป้นสิ่งที่บัวทำอยู่เสมอมาค่ะ บัวขอให้พี่พุดมีสุขภาพที่แข็งแรง มีความสุขค่ะ
4 มีนาคม 2551 22:54 น. - comment id 829283
น้องอรุณสุข อรุณสวัสดิ์รัศมีบุญ น้องดอกบัวเพชรเก็จแก้วเกสรใจ ณ กลางใจพี่พุดไพร..สาวบ้านนา เมื่อวานพี่พุดไปส่งคนที่พี่พุดรักแสนรักในกมลมาค่ะ ด้วยดวงใจที่อาลัยอาวรณ์ กลับมาก็ยืนรดน้ำต้นไม้รายรอบวิมานดิน พิงต้นจำปีแล้วร่ำไห้ เมื่อแหงนเงยไปเห็น ดาวประจำเมืองเรืองรุ่ง และเครื่องบินที่บินลับฟ้าลาไป ด้วยใจดวงคิดถึงอย่างยากบรรยาย และ..หยาดน้ำตาก็พร่างพราย ด้วยหมายรักรอ รอและรออย่างมิสิ้นสุด พี่พุด หยุดทบทวนด้วยความเข้าใจในทุกข์ อย่างลึกซึ้ง ณ นาทีนั้น ว่า.... ไม่มีอะไรอันคือความเที่ยงแท้แน่นอน ในโลกอันหลอนลวง ราวบ่วงมายาพันธนานี้ การว่ายเวียนเกิดมา เพื่อชดใช้สร้อยโซ่กรรม นั้นมีอันตั้งอยู่แล้วรอเวลาสลายลาลับมอดดับ ไปไม่ว่าสิ่งใดๆ หามีสุขใด ทุกข์ใด จีรังยั่งยืนไม่ค่ะ... และ.. นี่คือที่มาแห่ง บทกวีโศกในโลกจริงของพี่พุดค่ะ ด้วยซาบซึ้งใจค่ะน้องรัก พี่พุด